برنا اندیشان | مرجع تخصصی بهترین پکیج های آموزشی
اختلالات اضطرابی از شایع ترین مواردی است که افراد بسیاری در سرتاسر جهان با آن درگیر هستند، به طوری که اگر برای درمان آن ها اقدامی صورت نگیرد می تواند زمینه ساز بروز سایر اختلالات روانی شود از این رو بسیار مهم است تا اگر نشانه های اضطراب را در خود به صورت بلند مدت مشاهده کردید حتماً برای درمان آن اقدام کنید. ما در این بخش از پایگاه دانش برنا اندیشان تصمیم داریم تا مقاله ای با موضوع تکنیک های درمان اختلالات اضطرابی با استفاده از رویکردهای مختلف را در اختیار شما علاقه مندان به مطالب روانشناسی قرار دهیم، پس تا انتهای مقاله تکنیک های درمان اختلالات اضطرابی با برنا اندیشان همراه باشید.
تکنیک های درمان اختلالات اضطرابی با استفاده از رویکردهای مختلف
با استفاده از تکنیک های درمان اختلالات اضطرابی می توانید فرایند درمان را آغاز کرده و به صورت تدریجی تاثیرات بی نظیر آن را در خود مشاهده کنید.
درمان اختلالات اضطرابی
در برخی موارد ، داروها در درمان اختلالات اضطرابی نقش دارند. اما برای بسیاری ، روان درمانی به تنهایی یا همراه با دارو موثرترین گزینه درمانی است. دلیل این امر این است که روان درمانی ، برخلاف دارو ، به شما ابزاری می دهد تا بتوانید اضطراب را اکنون و در آینده کنترل کنید.
تکنیک های درمانی مختلفی برای درمان اضطراب ایجاد شده و با گذشت زمان از رویکردهای روانکاوی به جدیدترین درمان های رفتاری شناختی تکامل یافته اند.
درک اختلالات اضطرابی
طبق تحقیقات موسسه ملی بهداشت روان (NIMH) حدود 19٪ از بزرگسالان ایالات متحده و 31٪ از نوجوانان 13 تا 18 ساله هر ساله اضطراب را تجربه می کنند.
انواع عمده اختلالات اضطرابی وجود دارد که با استفاده از رویکردهای درمانی قابل درمان هستند، از جمله:
- اختلال هراس (پانیک)
- اختلال وسواس-اجباری (OCD)
- فوبیا
- اختلال اضطراب عمومی (GAD)
- اختلال اضطراب اجتماعی (SAD)
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
صرف نظر از اختلال خاص ، فرایندهای اساسی که آنها را به پیش می برد ، اغلب از الگویی مشابه پیروی می کنند. افراد مبتلا به اضطراب تمایل دارند به افکار ، احساسات و موقعیت های ناخوشایند به شکل شدیدتری واکنش نشان دهند و ممکن است سعی کنند با جلوگیری از عوامل تحریک کننده ، آن واکنش ها را مدیریت کنند. متأسفانه ، این نوع اجتناب فقط برای تقویت ترس و نگرانی است. بیشتر انواع روش های روان درمانی جدید ، اجتناب از تفکر منفی را برای کمک به شما در کنترل اضطراب نشان می دهند.
تکنیک های درمان اختلالات اضطرابی
هدف از همه رویکردهای درمانی این است که به شما کمک کنند درک کنید چرا احساس خود را درک می کنید ، عوامل تحریک کننده شما چیست و چگونه ممکن است واکنش خود را در برابر آنها تغییر دهید. برخی از انواع درمان ها حتی تکنیک های عملی را برای کمک به باز تغییر تفکر منفی و تغییر رفتارها آموزش می دهند.
اختلالات اضطرابی تفاوت قابل توجهی با یکدیگر دارند ، بنابراین درمان متناسب با علائم و تشخیص های خاص شماست. می تواند در محیط فردی ، خانوادگی ، زوجی یا گروهی انجام شود. اینکه چند بار با درمانگر خود ملاقات می کنید و چه مدت به علائم و تشخیص خاص شما بستگی دارد.
روانپزشکان ، روانشناسان و سایر متخصصان بهداشت روان از چندین نوع اضطراب درمانی استفاده می کنند. انتخاب روش درمانی به تشخیص و شدت علائم شما نیز بستگی دارد.
درمان شناختی رفتاری
درمان رفتاری شناختی (CBT) پرکاربردترین روش درمانی برای اختلالات اضطرابی است. تحقیقات نشان داده است که این بیماری در معالجهSAD ، GAD ، فوبیا و اختلالات وحشت موثر است.
پیش فرض CBT این است که افکار شما – و نه وضعیت فعلی شما – بر احساس و رفتار شما تأثیر می گذارد. بنابراین ، هدف CBT شناسایی و درک تفکر منفی و الگوهای رفتاری ناکارآمد شما و جایگزینی کردن آنها با افکار واقع بینانه تر، اقدامات موثر و سازوکارهای مقابله ای است.
در طول این روند ، درمانگر شما مانند مربی ای عمل می کند که استراتژی های مفیدی را به شما می آموزد. به عنوان مثال ، شما ممکن است افکار سیاه و سفید زیادی داشته باشید ، جایی که تصور می کنید همه چیز بد است یا همه چیز خوب است. در عوض ، شما این افکار را با درک واقع گرایانه ای جایگزین خواهید کرد که در این میان رگه هایی از تفکر خاکستری وجود دارد.
استفاده از این راهکارها به تمرین نیاز دارد. هنگامی که شناخت اضطراب و عوامل تحریک کننده خود را شروع کردید ، می توانید مهارت های کنار آمدن را که در CBT فرا می گیرید برای کنترل ترس ، وحشت و نگرانی به کار بگیرید.
درمان از طریق مواجهه
مواجهه درمانی یکی از رایج ترین روشهای CBT است که برای درمان انواع اختلالات اضطرابی از جمله فوبیاهای خاص ، SAD و PTSD استفاده می شود. پیش فرض اساسی در معرض درمان این است که اگر از چیزی می ترسید ، بهترین راه برای درمان ، مواجهه با آن است.
در طول مواجهه درمانی ، درمانگر شما به آرامی اشیا یا شرایط تولید کننده اضطراب را به شما معرفی می کند. این کار اغلب با استفاده از تکنیکی موسوم به “حساسیت زدایی تدریجی” انجام می شود که شامل سه مرحله است:
آرام باشید : درمانگر شما برای کمک به مقابله با اضطراب ، آرامش را به شما می آموزد. نمونه هایی از آموزش آرام سازی شامل آرامش عضلانی پیشرونده ، تنفس عمیق ، مراقبه و تصاویر هدایت شده است.
لیست : لیستی از عوامل تحریک کننده اضطراب خود ایجاد کنید و آنها را از نظر شدت درجه بندی کنید.
افشا کردن : در این مرحله ، به تدریج از طریق اشیا یا موقعیت های ذکر شده تحریک کننده اضطراب ، با استفاده از تکنیک های آرام سازی در صورت لزوم ، کار خود را ادامه خواهید داد.
روش های مختلفی وجود دارد که روانشناس می تواند شما را در معرض محرک های تحریک کننده اضطراب قرار دهد. در اینجا متداول ترین موارد ذکر شده است:
قرار گرفتن در موقعیت تخیل : در این نوع مواجهه ، به شما آموزش داده می شود که شی یا وضعیت تحریک کننده اضطراب خود را به وضوح تصور کنید.
قرار گرفتن در موقعیت واقعی : در این روش ، در زندگی واقعی با شی یا وضعیت تحریک کننده اضطراب روبرو خواهید شد. بنابراین با این نوع مواجهه ، ممکن است به فردی که اضطراب اجتماعی دارد ، آموزش داده شود که در جمع حضار سخنرانی کند.
قرار گرفتن در معرض واقعیت مجازی : در برخی موارد ، وقتی امکان مواجهه واقعی وجود ندارد، می توان از واقعیت مجازی استفاده کرد. واقعیت درمانی مجازی از فناوری برای ترکیب عناصر مواجهه واقعی و قرار گرفتن در معرض تخیل استفاده می کند. این روش به ویژه برای سربازان و سایر افرادی که با PTSD زندگی می کنند مفید واقع شده است.
رفتار درمانی دیالکتیک
رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) یک نوع بسیار موثر CBT است. در اصل برای درمان اختلال شخصیت مرزی (BPD) استفاده می شد ، اکنون DBT برای درمان انواع بیماری ها از جمله اضطراب استفاده می شود.
DBT تمرکز خود را بر کمک به شما در توسعه آنچه به نظر می رسد یک دیدگاه ، پذیرش و تغییر “دیالکتیک” (مخالف) است ، دارد. در طول درمان DBT ، یاد خواهید گرفت که اضطراب خود را بپذیرید در حالی که برای تغییر آن تلاش فعال می کنید. این شبیه مفهوم دوست داشتن خودتان به همان شکلی است که هستید ، در حالی که هنوز سعی دارید خود را به سمت بهتر تغییر دهید.
درمان DBT چهار مهارت قدرتمند را آموزش می دهد:
ذهن آگاهی : با لحظه فعلی ارتباط برقرار کنید و متوجه افکار گذرا (مانند اضطراب) شوید بدون اینکه توسط آنها کنترل شوید.
تحمل پریشانی : کنترل اضطراب هنگام مواجه شدن با یک موقعیت استرس زا
اثر بخشی بین فردی : یادگیری نحوه نه گفتن ، یا درخواست آنچه شما نیاز دارید
تنظیم هیجان : مدیریت اضطراب قبل از اینکه از کنترل خارج شوند
پذیرش و تعهد درمانی
درمان پذیرش و تعهد (ACT) نوع دیگری از درمان است که برای انواع اختلالات اضطرابی موثر نشان داده شده است. ACT شامل شناسایی ارزش های شما در زندگی و سپس اقدام به روشی است که با ارزش های شما مطابقت داشته باشد
هنر درمانی
هنر درمانی یک درمان غیر کلامی و تجربه گرا است. این شامل استفاده از هنرهای تجسمی (مانند نقاشی ، طراحی ، مجسمه سازی) برای بیان و پردازش احساسات یا استفاده از هنر برای تمرین ذهن آگاهی و آرامش است. اگرچه می تواند به عنوان یک درمان مستقل ارائه شود ، اما معمولاً در ترکیب با سایر روشهای درمانی مانند CBT استفاده می شود.
به عنوان یک روش جدیدتر از درمان ، تحقیقات بیشتری برای تأیید تأثیر آن در کاهش علائم اضطراب مورد نیاز است.
روانکاوی
طبق این مدل فرویدی ، علائم اضطراب منعکس کننده تعارضات ناخودآگاه است. هدف از درمان روانکاوی حل ریشه های آنها است. در روانکاوی ، شما و درمانگر خود، افکار ، ترس ها و تمایلات خود را بررسی می کنید تا افکارتان را بهتر درک کنید و اضطراب خود را کاهش دهید. این یکی از شدیدترین اشکال درمانی است. در این روش ممکن است سالها طول بکشد تا الگوهای روش تفکر شما شناسایی شود.
اصطلاحات “روانکاوی” و “روان درمانی پویشی” اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند ، اما روانکاوی در واقع زیرمجموعه درمان روان پویایی است.
درمان بین فردی
درمان بین فردی (IPT) بر نقش ها و روابط اجتماعی متمرکز است. در IPT ، شما با درمانگر خود کار خواهید کرد تا مشکلات بین فردی مانند غم حل نشده ، درگیری با خانواده یا دوستان ، تغییر در نقش های شغلی یا اجتماعی و مشکلات مربوط به دیگران را داشته باشید. سپس روش های سالم برای ابراز احساسات و راه های بهبود ارتباط خود با دیگران را فرا خواهید گرفت.
تکنیک های درمان اختلالات اضطرابی
اگر چه درمان بین فردی در اصل برای درمان افسردگی اساسی ایجاد شده است ، اما اگر اضطراب شما در درجه اول مربوط به روابط شما با افراد دیگر باشد ، از IPT استفاده می شود ، مانند مورد SAD این مورد صدق میکند.
چه انتظاری از درمان دارید؟
یک سو تفاهم رایج در مورد درمان این است که بلافاصله احساس بهتری خواهید داشت. گاهی اوقات این مورد است. اما بیشتر اوقات ، قبل از اینکه احساس بهتری داشته باشید ، احساس بدتری دارید. با کمال تعجب ، احساس بدتر شدن اغلب نشانه پیشرفت است و اگر به آن فکر کنید ، منطقی است.
وقتی تصمیم می گیرید که وارد فرایند درمان شوید ، اغلب به این دلیل است که نتوانسته اید به تنهایی از پس اضطراب خود برآیید. درمان شامل بررسی اضطراب و دلایل آن به روشی عمیق تر و معنی دارتر است. این می تواند باعث افزایش موقت اضطراب شود.
هرگز نباید به درمان به عنوان یک راه حل سریع فکر کرد. این فرایندی است که مختص هر فرد است. نوع درمانی که نیاز دارید ، مهارتهایی که یاد می گیرید و مدت زمانی که شما تحت درمان هستید کاملاً به نوع اضطراب و شدت علائم شما بستگی دارد.
مهم است که درک کنیم اگرچه روند درمان همیشه احساس خوبی نخواهد داشت ، اما در پایان کاملاً ارزشمند خواهد بود.
چگونه بیشترین بهره را از درمان ببریم
تلاش برای ایجاد تغییر می تواند یک چالش باشد. ماندن در درمان اضطراب نیز از این قاعده مستثنی نیست. با این حال ، اگر پیگیر باشید حتماً پیشرفت را مشاهده خواهید کرد.
در اینجا چند روش برای استفاده بیشتر از درمان خود آورده شده است و در واقع برخی از نتایج را می بینید:
- مشکل خود را پنهان نکنید
- سوال بپرسید
- هر چیزی و همه چیز را به درمانگر خود بگویید
- تمرینات خارج از جلسات خود را انجام دهید
- روی اهداف خود تمرکز کنید
- انتخاب های سبک زندگی سالم را تمرین کنید
- اطمینان حاصل کنید که سیستم پشتیبانی اجتماعی دارید
- استرس را در زندگی خود کاهش دهید
به این ترتیب می بینید که تلاش و حضور در کل مراحل درمانی بیشترین تأثیر را در چگونگی عملکرد شما خواهد داشت.
سخن پایانی
اگر با اضطراب زندگی می کنید و عملکرد روزمره شما عجیب است ، مهم است که از پزشک یا یک متخصص بهداشت روان کمک بگیرید. در صورت تشخیص اختلال اضطراب ، یک برنامه درمانی موثر شامل یکی از روش های درمانی ذکر شده در بالا می تواند به شما کمک کند تا بر علائم غلبه کنید و اضطراب خود را مدیریت کنید.
