فیلم آموزش جیت کان دو به صورت تخصصی

در این قسمت از فروشگاه برنا اندیشان تصمیم داریم تا یکی دیگر از پکیج های آموزشی با عنوان فیلم آموزش جیت کان دو به همراه تمرینات تخصصی را برای دانلود در اختیار شما کاربران محترم وب سایت برنا اندیشان و تمامی علاقه مندان به ورزش جیت کان دو قرار دهیم.

فیلم آموزش جیت کان دو به همراه تمرینات تخصصی

در فیلم آموزش جیت کان دو به همراه تمرینات تخصصی شما علاقه مندان به هنرهای رزمی با ورزش جیت کان دو و حرکات آن آشنا خواهید شد.

جیت کان دو (به چینی: 截拳道) یکی از سبک‌های مدرن هنرهای رزمی است که توسط بروس لی، رزمی‌کار و هنرپیشه معروف سینما پایه‌گذاری شد. این سبک یکی از سبک‌های منحصر به فرد چینی است که مسابقات آن به انواع مختلف مانند ووشوساندا ، ووشوتالو ، دفاع شخصی و شکستن اجسام برگزار می‌شود.

آشنایی با جیت کان دو

پایه و بیشتر تکنیک‌های جیت کان دو براساس سبک وینگ چون طراحی شده است، چرا که بروس لی تمرینات کلاسیک رزمی خود را از نوجوانی در هنگ کنگ زیر نظر استاد ایپ من استاد بزرگ این سبک انجام داده بود.

فنون وینگ چون در جیت کان دو به شکلی تغییر یافته‌اند که کاربردی‌تر باشند و استفاده از سلاح‌های سرد نیز در آن بسیار گسترده‌تر است. بسیاری از ضربات و حرکات سایر هنرهای رزمی به‌آن افزوده شده‌اند، به‌طوری‌که برخی جیت کان دو را اولین رشته و الگوی هنرهای رزمی ترکیبی می‌دانند.روش استفاده از سلاح‌های سرد در جیت کان دو بر پایه هنرهای رزمی «دان اینوسانتو» است که بروس لی با آموزش آن و پیدا کردن اشکالات اساسی در فنون این استاد رزمی آن را به شیوه‌ای با قابلیت کاربردی تبدیل و برای دفاع و حمله تغییرات اساسی زیادی داده است، اما بروس لی اعتقاد به هنر رزمی با استقاده از ضربات دست و پا داشت که از همین رو در گفته‌ای از ایشان نقل شده: «اگر انسانی با چهار دست و چهار پا به دنیا آمد می‌توان گفت که ضربات به شکل پیچیده‌ای قابل تولید است، بنابراین تا زمانی که این گونه نشده فنون کاربردی و اساسی به همین شکل خواهد بود، و بروس لی این هنر رزمی را با نام جیت کان دو و بدون پیشوند و پسوند نام‌گذاری کرد».

این رشته گاهی جان فان جیت کان دو نیز نامیده می‌شود؛ اما به نظر خود بروس جیت کان دو هر شخص جیت کان دو خود اوست،( همانند نظریه استاد ایپ من در وینگ چون ) پس کلمه جان فان را از ابتدای جیت کان دو حذف نمود.

جیت کان دو در ایران

این سبک توسط حسن کوه‌کمری در ایران بنیانگذاری شد.جیت کان دو در ایران زیر مجموعه فدراسیون ووشو جمهوری اسلامی ایران اداره می‌شود.

احترام در جیت کان دو

در جیت کان دو، قبل از هر کاری باید احترام و آداب و رسوم آن را بیاموزید زیرا به نظر بروس لی احترام به باشگاه،استاد و شاگردان به یک دیگر، مهم تر از خود جیت کان دو است همانطور که بارهای در کتاب تائوی جیت کان دو یاد آورد شده‌است که قبل از یاد گرفتن جیت کان دو احترام را یاد بگیرید و هم‌زمان با یادگیری جیت کان دو درون خودرا بشناسید. از این رو در جیت کان دو اهمیت زیادی به احترام داده می‌شود و تا به حال شیوه‌های احترام زیادی نیز عوض شده‌اند.

شاگردان وقتی وارد باشگاه می‌شوند،وقتی در حین تمرینات برای آب خوردن یا کار دیگری خارج می‌شوند،هنگام ورود یک نفر که درجه اش از همه بالاتر است، هنگام اتمام کلاس و… موظف به گذاشتن احترام هستند

درجات جیت کان دو

در جیت کان دو ترتیب کمر بند ها(شالبند ها) به این ترتیب است:

سفید_ زرد_نارنجی_سبز_آبی_بنفش_قهوه ای_قرمز_ سیاه . وقتی به کمر بند سیاه رسیدید این کمربند به 9دان تقسیم می‌شود. از دان 1 تا 9

لقب‌های رزمی کاران نیز همراه با کمر بندها و درجات تغییر می‌کند.

اولین لقب توسان 2_دای تو 3_سی هینگ 4_دای سی هینگ 5_پو تینگ 6_استاد 7_سی فو 8_دای سی فو 9_سی جو

در باشگاه و در حال تمرینات نیز رزمی کاران، باید یک دیگر را به این نام‌ها صدا بزنند .

درجهٔ سی جو درجه‌ای است که فقط به ابداع‌کننده جیت کان دو یعنی سی جو بروس لی گفته می‌شود.

ابداع سبک جیت کان دو

پس از سفر بروس لی از هنگ کنگ و عدم دسترسی به استاد ییپ من، او به فکر ایجاد روشی رزمی افتاد. ایده جیت کان دو در سال ۱۹۶۵ در ذهن بروس لی متولد شد. مبارزه با وان جک مان تأثیر بسزایی بر فلسفه مبارزه بروس لی گذاشت. با آن که بروس حریفش را به طرز فجیعی شکست داد، اما معتقد بود که آن مبارزه بیشتر از حد معمول طول کشیده و او نتوانسته است آن طور که انتظار دارد از تکنیک‌های وینگ چون استفاده کند، به علاوه او دیگر نمی‌توانست به یادگیری و تکمیل هنر رزمی وینگ چون بپردازد چون فرسنگ‌ها از استادش دور بود.

او به سیستمی احتیاج داشت تا به شکوفایی هرچه بیشتر داشته‌هایش بپردازد. به همین خاطر با تأکید بر «کاربردی بودن، انعطاف‌پذیری، سرعت و کارآمدی» به توسعهٔ سیستم جدیدی پرداخت. او شروع به استفاده از روش‌های آموزشی متفاوتی کرد: بدنسازی برای افزایش قدرت، دویدن برای افزایش استقامت، تمرینات کششی برای انعطاف‌پذیری و بسیاری از روش‌های دیگر که او دائماً در حال منطبق کردن با سیستمش بود.

لی بر آنچه که «روش بی روشی» می‌نامید بسیار تأکید داشت. ایده‌ای که بیان گر رهایی از روش‌های فرمالیته -همان سبک‌های سنتی- بود. بروس لی احساس می‌کرد سیستمی که او «جان فان ووشو» (آموخته‌های بروس لی از هنرهای رزمی) نامیده‌است، محدودکننده‌است و به همین خاطر آن را به آنچه که با نام جیت کان دو توصیفش کرد، تغییر شکل داد. نامی که بعدها از مطرح کردن آن اظهار پشیمانی کرد چون از نام جیت کان دو نیز ویژگی‌های خاصی برداشت می‌شد که هر سبکی به نوبه خود ادعا می‌کند، درحالی که ایدهٔ هنر رزمی او خروج از هر گونه عوامل محدودکننده بود.