کارگاه آموزش کامل رمان نویسی – چگونه رمان بنویسیم؟

در این بخش از فروشگاه برنا اندیشان قصد داریم تا یکی دیگر از کارگاه های پرطرفدار و جذاب و کاربردی با عنوان کارگاه آموزش کامل رمان نویسی – چگونه رمان بنویسیم؟ را برای دانلود در اختیار شما کاربران محترم وب سایت برنا اندیشان قرار دهیم.

کارگاه آموزش کامل رمان نویسی – چگونه رمان بنویسیم؟

مدرس آموزشی در کارگاه آموزش کامل رمان نویسی – چگونه رمان بنویسیم به صورت تخصصی در رابطه با رمان و نحوه نوشتن رمان آموزش می دهد.

رمان یا داستان بلند چیست؟

رمان یا داستان بلند (Novel) متنی روایتگر و داستانی است که در قالب نثر نوشته می‌شود. در سده هجدهم (میلادی) کلمهٔ رمان بیشتر برای اشاره به قصّه‌های کوتاه در مورد عشق و توطئه به کار می‌رفت. در ۲۰۰ سال اخیر رمان تبدیل به یکی از مهم‌ترین اشکال ادبی شده‌است. کلمهٔ رمان از زبان فرانسوی وارد زبان فارسی شده‌است. رمان در فارسی قالب ادبی مدرنی به‌شمار می‌رود.

ریشه زبانی رمان

رمان واژه‌ای فرانسوی است به معنای داستانی که به نثر نوشته شود و شامل اتفاقات و حوادثی ناشی از تخیل نویسنده باشد و آن، اقسامی دارد.

رمان آموزشی که داستانی است شامل مطالب علمی، طبیعی و فلسفی، رمان پلیسی که داستانی حاکی از حوادث مربوط به دزدی، جنایت و کشف آن‌ها توسط کاراگاهان زبردست است، رمان تاریخی که داستانی است که اساس آن مبتنی بر وقایع تاریخی باشد و رمان عاشقانه که داستانی است که شالودهٔ آن بر عشق نهاده باشد.

رمان در زبان فارسی، مترادف نوول در زبان انگلیسی است. نوول به معنی نو، جدید، بدیع، رمان، داستان‌های کوتاه، کتاب داستان و داستان عشقی کوتاه آمده‌است. علت وارد شدن کلمهٔ رمان به جای کلمهٔ نوول به زبان فارسی را می‌توان در نزدیکی بیشتر ایرانیان متجدد و واردکنندهٔ محصولات فرهنگی به ایران، به زبان فرانسه دانست.

تاریخچه رمان

در اصل کلمهٔ رمان، بیانگر زبان پیشین و عامیانهٔ فرانسویان بود که در مقابل زبان لاتین، زبان عالمانه و ادبی آن روزگار، قرار داشت. ضمناً به آثار ادبی منظوم از نوع داستان‌های تخیلی و ساختگی که به زبان رومیایی (رمان) کتاب شده بود نیز اطلاق می‌شود. نظیر رمان‌های حاوی اوضاع و احوال شوالیه‌ها یا رمان‌های سازگار و متناسب با نزاکت و تعلیم و تربیت.

رمان در مورد همهٔ آن چیزهایی گفته می‌شود که مربوط به تمدن، هنر و مخصوصاً زبان‌های آن ردیف از کشورهایی است که از قرن پنجم تا قرن دوازدهم میلادی تحت سیطرهٔ مادی و معنوی رومی‌ها بودند. از میان زبان‌های رمان می‌توان فرانسوی، ایتالیایی، اسپانیایی، رومانیایی و پرتغالی را نام برد.

در قرون وسطی رمان به زبان ادبی شمال فرانسه و از ۱۰۶۶ میلادی به زبان ادبی انگلستان نیز اطلاق می‌شده‌است. در نتیجه می‌توان گفت که از قرن ۱۲ میلادی به بعد، فرانسه شمالی و انگلستان زمینهٔ مساعدی را برای رشد و انتشار فرهنگ و تمدن فراهم آورده بودند که بیان ادبی دست اول آن زبان رمان و به صورت داستان‌سرایی و قصه‌گویی منظوم بود. بدین ترتیب نوع ادبی داستانی از آن‌جا که به زبان رمان نوشته می‌شود، به رمان معروف شد.

در قرون وسطی داستان شهسوارانه مطلوب شمرده می‌شد (از همان نوع داستان‌های عیاری فارسی). در قرن شانزدهم فرانسوا رابله و سروانتس آن را به معنای کمابیش امروزی به کار بردند که در قرن هفدهم جا افتاد. سرانجام در قرن نوزدهم، رمان چه از نظر شمار آثار و چه از لحاظ زبان و ساختار، به اوج شکوفایی رسید. از این‌رو قرن نوزدهم را دورهٔ خاصی در تاریخ داستان‌نویسی در اروپا و مبدأ اشاعهٔ آن در نقاط دیگر جهان می‌شناسند.

ساختار رمان

ساختار رمان ارتباط بین دو نظم است. نظم عددی صفحه‌ها و نظم زمانی وقایع. رمان به شکل کتاب است و از صفحه‌هایی تشکیل شده‌است که به ترتیب خوانده می‌شوند. ضمناً رمان روایتی است که از حوادثی که در طول زمان انجام می‌پذیرد. ساده‌ترین ساختار برای رمان، ساختاری است که در آن، هر دو نوع نظم برهم منطبق شوند.

یعنی اولین حادثه در کتاب، همان واقعهٔ مهمی است که پیش از همه روایت می‌شود. پیش از این هیچ حادثه‌ای آن‌قدر اهمیت ندارد که در بخش‌های بعدی کتاب بر آن تأکید شود. با پیشتر رفتن و ورق زدن کتاب، حوادث به ترتیب زمانی به دنبال هم می‌آیند و وقتی به صفحهٔ پایانی رسیدیم، آخرین رویداد مهم پایان می‌پذیرد.

البته چنین ساختار ساده‌ای بسیار کم دیده می‌شود. اغلب اولین فصل کتاب شامل میانه یا پایان حادثه‌ای است و آخرین فصل میانه‌ای است که پایانش به تخیل خواننده واگذار شده‌است. گاهی ساختار بسیار پیچیده‌است. به‌طوری‌که وقایع رمان به‌طور مکرر از گذشته به آینده در حال نوسان است.

آموزش کامل رمان نویسی

موضوع داستان در رمان نویسی مجموعه حادثه‌ها و پدیده‌هایی است که داستان را می‌آفرینند و درونمایه آن را تصویر می‌کنند. مثلا موضوع داستان داش آکل صادق هدایت امانتی است که در عهده فردی گذاشته می‌شود و اتفاقاتی که بعد از آن می‌افتد. داستان نویسی این نیست که شما کلمات را کنار هم بگذارید و داستان را خلق کنید، بلکه نیازمند برنامه ریزی است و این که بدانید ابتدا، میانه و پایان آن برای شخصیت‌ها و اتفاقات باید چگونه باشد که دچار سردرگمی نشوید.

طرح کلی آن را برنامه ریزی کنید، باید مشخص کنید چه شروع و چه میانه و همچنین پایانی برای داستان شما مناسب تر است. نیازی نیست که فصل به فصل را بنویسید، بلکه فقط در ذهن خود باید برای رمان نوشتن، برنامه ریزی کنید که چه اتفاقاتی می‌افتد و چگونه موضوع رمانتان پیش می‌رود(می‌توانید از فلش کارت‌ها هم استفاده کنید)، نباید به گونه‌ای باشد که خواننده سردرگم بشود و یا اتفاقات داستان شما با هم همخوانی نداشه باشد.

در رمان نویسی باید طرح کاملی از اتفاقات و شخصیت‌ها داشته باشید. نباید در نوشتن رمان، فصل به فصل داستان را بنویسید، بدون داشتن برنامه. در این صورت گاهی بعضی شخصیت‌ها و یا بعضی اتفاقات فراموش می‌شوند و اصلا شاید نیازی نباشد که در داستان باشند و یا برعکس نیاز باشد که بعدا به آنها بپردازیم ولی فراموش شود چون طرح مناسبی از داستان نداشته‌ایم.