شاید شما بارها و بارها دلقک ها را دیده باشید ولی آیا می دانستید که ترسی به نام هراس از دلقک ها وجود دارد که تحت عنوان کولروفوبیا شناخته می شود؟ ما در این بخش از مجله علمی برنا اندیشان تصمیم داریم تا مقاله ای با موضوع کولروفوبیا یا ترس از دلقک ها چه نشانه هایی دارد و چگونه درمان می شود را مورد بررسی قرار دهیم. پس اگر قصد دارید تا در این مورد اطلاعات بیشتری کسب کنید تا انتهای مقاله با گروه علمی برنا اندیشان همراه باشید.

کولروفوبیا یا ترس از دلقک ها چه نشانه هایی دارد و چگونه درمان می شود

هراس از دلقک ها کولروفوبیا نامیده می شود که می تواند ترس و استرس زیادی در کودکان ایجاد کرده و باید در این خصوص اقداماتی صورت بگیرد تا مشکل حادی ایجاد نشود.

کولروفوبیا چیست؟

کولروفوبیا ترس از دلقک ها است، این نوعی هراس خاص است که شامل ترس از موقعیت یا شیء خاصی می شود. توجه به این نکته ضروری است در حالی که بسیاری از مردم با دلقک ها احساس ناراحتی می کنند این احساسات لزوماً نشان دهنده یک فوبیای واقعی نیستند.پیشنهاد می شود تا مقاله درمان فوبیا و اضطراب را مطالعه نمایید.

قدمت دلقک ها به زمانهای قدیم بر می گردد با گذشت زمان ، شوخ طبعی تبدیل به یک حقه بازی شد ، یک شخصیت شوم با نیتی که کمتر از افتخار بود.

در دهه 1980 فوبیای دلقک به اوج خود رسید گزارشات خود جوش در مورد آزار و اذیت دلقک ها در سراسر کشور از کودکان منتشر شد حتی افسانه های شهری روی دلقک های قاتل شروع به تمرکز کردند که در کمین پرستار بچه های بدشانس بودند.

استفان کینگ نویسنده کتب ترسناک با اثر دلقک قاتل داستانی (که برای اولین بار در سال 1986 منتشر شد) به آگاهی همگانی پیوست.

علائم کولروفوبیا

افرادی که کولروفوبیا را تجربه می کنند علائم ترس و ناراحتی شدید در پاسخ به دلقک ها دارند. این می تواند شامل مواردی باشد که در شرایط واقعی با دلقک ها روبرو می شوند اما همچنین می تواند شامل دیدن دلقک هایی باشد که روی فیلم یا در چاپ به تصویر کشیده شده اند. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اضطراب
گریه
مشکل در تنفس
دهان خشک
احساس ترس قریب الوقوع
حالت تهوع
وحشت
ضربان قلب سریع
تکان دادن
تعریق
لرزش

در برخی موارد افراد می توانند در پاسخ به دیدن یک دلقک حملات وحشت را تجربه کنند. حملات پانیک با احساس ناگهانی ترس و وحشت مشخص می شود و با علائم دیگری همراه است که ممکن است شامل درد قفسه سینه، لرز ، مسخ واقعیت، ترس از مرگ ، سرگیجه و بی حسی باشد.

تشخیص کولروفوبیا

کولروفوبیا در “راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، ویرایش پنجم” (DSM-5) به عنوان یک وضعیت متمایز شناخته نمی شود. در عوض ممکن است افراد مبتلا به هراس خاصی تشخیص داده شوند اگر علائم آنها با معیارهای تشخیصی خاصی مطابقت داشته باشد که شامل موارد زیر است:

ترس بیش از حد و بی دلیل در پاسخ به شیء ترسناک
یک واکنش اضطرابی فوری که متناسب با خطر واقعی نیست
ناراحتی شدید یا اجتناب از منبع ترس
اثرات محدود کننده زندگی بر زمینه های زندگی فرد از جمله زندگی روزمره ، مدرسه ، کار و روابط
علائم باید حداقل به مدت شش ماه وجود داشته باشد و نباید ناشی از بیماری روانی دیگری باشد

علل کولروفوبیا

چرا مردم ممکن است دلقک ها را دوست نداشته باشند یا از آنها بترسند؟ مانند سایر انواع فوبیاهای خاص ، عوامل مختلفی نیز می توانند نقش داشته باشند.

کولروفوبیا یا ترس از دلقک ها

سابقه خانوادگی : برخی تحقیقات نشان داده است که داشتن خویشاوند نزدیک با فوبیا یا نوع دیگری از اختلال اضطرابی می تواند افراد را مستعد ابتلا به فوبیا کند. این نشان می دهد که فوبیا ممکن است دارای جزء ژنتیکی باشد یا تحت تأثیر الگوهای ترسناک اعضای خانواده قرار گیرد.

تجربیات منفی : تجربیات منفی شخصی با دلقک ها در سنین پایین نیز می تواند به گسترش این فوبیا کمک کند.

تصاویر رسانه ای از دلقک ها : نظریه دیگر این است که رسانه های جمعی هیاهویی را در اطراف دلقک های شیطانی ایجاد کرده اند به طوری که حتی کودکانی که شخصاً در معرض دلقک ها قرار نمی گیرند آموزش می بینند که از آنها بدشان بیاید یا از آنها بترسند. یک مطالعه نشان داد که به تصویر کشیدن شخصیت های دلقک ترسناک در افزایش ترس و هراس دلقک ها نقش دارد.

تأثیر کولروفوبیا

کولروفوبیا می تواند به طور بالقوه توانایی شما را در عملکرد عادی در مناطق مختلف زندگی مختل کند. ممکن است باعث شود از موقعیت های خاصی اجتناب کنید تا با منبع ترس خود مواجه نشوید.

یک مطالعه در ایالات متحده شیوع 1.2٪ ترس از دلقک ها را در بیماران اطفال نشان داد که بیش از 85٪ آنها دختر بودند. آنها حتی در مورد ملاقات با دلقک ها احساس ترس کردند.

یک نظرسنجی که توسط بیمارستان شفیلد در بیمارستان های بریتانیا انجام شد و در سال 2008 منتشر شد نشان داد که همه 250 کودک (4 تا 16 ساله) که در نظرسنجی شرکت کرده بودند ترس یا بیزاری از دلقک ها را ابراز کرده اند.محققان همچنین دریافتند که از هر 14 پزشک متخصص اطفال و متخصصان اطفال ، چهار نفر خود از دلقک ها می ترسند.

رفتار

خوشبختانه این امکان وجود دارد که متخصصان بهداشت روانی بدون ترس از دلایل ایجاد این هراس ، همانند هر نوع فوبیای دیگر ، هراس دلقک را درمان کنند. در برخی موارد ممکن است داروهایی برای کمک به مدیریت برخی از علائم مرتبط با این بیماری تجویز شود.

روان درمانی

یک نوع روان درمانی معروف به حساسیت زدایی تدریجی ، معمولاً درمان ترجیحی برای فوبیا است. این رویکرد شامل قرار دادن تدریجی فرد در منبع ترس او در حالی که در یک محیط امن است می شود. افراد ممکن است در طول این قرار گرفتن در معرض تکنیک های آرامش بخشی عمل کنند تا در نهایت احساس ترس کمتری داشته باشند.

درمان شناختی رفتاری (CBT) روش دیگری است که می تواند مفید باشد، CBT بر کمک به افراد برای شناسایی و تغییر افکار منفی که در احساس ترس آنها نقش دارد تمرکز می کند.

داروها

داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد اضطراب نیز ممکن است گاهی اوقات برای کمک به افراد برای مقابله با علائمی که در حال تجربه هستند تجویز شود. این داروها همچنین ممکن است برای درمان بیماری های مشترک استفاده شوند.

مقابله با کولروفوبیا

یافتن راه هایی برای کنار آمدن با احساس اضطراب در مورد دلقک ها نیز می تواند مفید باشد. برخی از استراتژی های مقابله ای که ممکن است برای شما مفید واقع شوند عبارتند از:

تکنیک های آرامش : تعدادی استراتژی آرامش بخش مفید وجود دارد که می تواند به شما در آرامش پاسخ بدن شما در برابر ترس کمک کند. تنفس عمیق یکی از تکنیک هایی است که می تواند برای آرام کردن اضطراب بسیار مفید باشد.

تمرکز حواس را تمرین کنید : این تکنیک شامل تمرکز ذهن شما بر لحظه حال است نه گذشته یا آینده. این می تواند به شما این امکان را بدهد که راه هایی را برای تمرکز در لحظه پیدا کنید و با واکنش های بدن خود هماهنگ تر باشید.

نوشتن : نوشتن بیانی ممکن است زمانی که با احساس اضطراب روبرو هستید یک استراتژی مفید باشد.

سخن پایانی

ترس از دلقک ها غیر معمول نیست در یک نظرسنجی در سال 2016 ، 7.8 درصد از پاسخگویان بزرگسال اظهار داشتند که از دلقک ها می ترسند در حالی که بسیاری از مردم احساس می کنند که در دلقک ها احساس بیزاری یا احساس ناراحتی می کنند این بدان معنا نیست که آنها لزوماً دچار کولروفوبیا هستند. اگر علائم شما باعث ناراحتی قابل توجهی شده و در جنبه های زندگی روزمره شما تداخل ایجاد می کند مهم است که با پزشک خود مشورت کنید.

نوشته قبلی