موضوع قلدری و زورگویی بسیار مهم بوده و باید به آن ها توجه نمود و زمانی که کودکی قربانی قلدری و زورگویی قرار گرفته است باید شرایطی فراهم باشد تا بتواند مشکلش را با والدین در میان بگذارد و نه این که از ترس برچسب خوردن سکوت کند و نتواند جلوی قلدری و زورگویی بایستد. به دلیل اهمیت روانی این موضوع بر آن شدیم تا در این بخش از پایگاه دانش برنا اندیشان مقاله ای با عنوان دلایل سکوت قربانیان زورگویی و معرفی رهکارهای درمانی را در اختیار شما علاقه مندان به مجموعه مقالات علمی قرار دهیم. پس اگر تمایل دارید تا با اصول و تکنیک های روانشناسی موجود در این زمینه آشنا شوید تا انتهای مقاله دلایل سکوت قربانیان زورگویی با گروه علمی برنا اندیشان همراه باشید.

دلایل سکوت قربانیان زورگویی و معرفی رهکارهای درمانی

شناخت دلایل سکوت قربانیان زورگویی به والدین و معلمان کمک می کند تا بتوانند مهارت هایی را به افراد بیاموزند که باعث کاهش میزان قلدری و زورگویی در بین بچه ها می شود.

چرا قربانیان قلدری اغلب در سکوت رنج می برند

هنگامی که بچه ها توسط یک قلدر قربانی می شوند عواقب شخصی قابل توجهی از جمله احساس انزوا و تحقیر وجود دارد و با این حال بسیاری از بچه هایی که هدف قرار گرفته اند در مورد آزار و اذیت به کسی نمی گویند. برای مطالعه بیشتر به مقاله مقابله با زورگویی در کودکان مراجعه نمایید.

بررسی اجمالی دلایل سکوت قربانیان زورگویی

دلایل سکوت زیاد است و از فردی به فرد دیگر متفاوت است اما قلدری اغلب خصوصاً در ابتدا ترسناک و گیج کننده است این واقعیت باعث می شود اکثر نوجوانان از نحوه اداره شرایط مطمئن نباشند. بسیاری از آنها هنگامی که سعی می کنند بفهمند چه کاری انجام می دهند حوادث قلدری را برای خود حفظ می کنند.

در حقیقت یک گزارش نشان داد که 64٪ دانش آموزانی که مورد آزار و اذیت قرار گرفتند هرگز در این باره به کسی نگفتند. حتی هنگام جراحات نیز 40٪ از دانشجویان آزار دهنده هرگز واقعه را گزارش نکردند. در اینجا چند دلیل وجود دارد که چرا ممکن است بچه ها در فاش کردن اینکه مورد آزار و اذیت قرار می گیرند مردد هستند. همچنین پیشنهاد می شود تا پکیج روانشناسی نوجوانان را مشاهده فرمایید.

شرم و خجالت

اذیت و آزار در مورد قدرت و کنترل است و هدف قرار گرفتن می تواند باعث احساس ناتوانی یا ضعف در کودکان شود. برای بسیاری از بچه ها این موضوع احساس شرم و خجالت شدید ایجاد می کند . اگر کودکی به خاطر کاری که قبلاً نسبت به آن حساسیت داشته اند مانند یک ویژگی بدنی یا اتهامی نسبت به کاری که انجام داده مورد آزار و اذیت قرار می گیرد آنها خیلی خجالت می کشند که در مورد آن صحبت کنند.

صحبت در مورد آزار و اذیت نیاز به آنها دارد که “نقص” خود را برای دیگران برجسته کنند. برای بعضی از بچه ها فکر کردن این مسئله برای یک بزرگسال از خود زورگویی بدتر است. برای مطالعه بیشتر به مقاله قربانیان قلدری مراجعه فرمایید.

یک نظرسنجی نشان داد که 44٪ دانش آموزان به دلیل شکل ظاهری خود احساس آزار و اذیت می کنند و 16٪ به دلیل نژاد احساس می کنند مورد هدف زورگویی قرار گرفته اند. در همین حال 14٪ از دانش آموزان احساس می کردند که مورد آزار و اذیت قرار می گیرند زیرا دانش آموزان فکر می کنند همجنسگرا هستند 12٪ احساس می کنند که به دلیل فقیر بودن از آنها جدا شده و 7٪ احساس می کنند که به دلیل ناتوانی خود مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند همه این سناریوها مواردی هستند که بچه ها معمولاً نسبت به آنها حساس هستند و نمی خواهند درباره آنها بحث کنند.

ترس از تلافی

غالباً کودکان احساس می کنند که گزارش یک قلدر هیچ فایده ای نخواهد داشت آنها نه تنها احساس ناتوانی می کنند بلکه همچنین نگران این هستند که قلدر فقط در صورت بلند حرف زدن زندگی آنها را بدتر کند. در حقیقت 40٪ از بچه هایی که مورد آزار و اذیت قرار می گیرند گزارش می دهند که افرادی که آنها را هدف قرار داده اند از نظر جسمی بزرگتر و قوی تر هستند در حالی که 56٪ گزارش می کنند که کسانی که آنها را اذیت می کنند توانایی تأثیر در برداشت سایر دانش آموزان از آنها را دارند. مقاله شناخت صفات کودکان تحت زورگویی در این زمینه اطلاعات مفیدی به شما می دهد.

بسیاری از بچه ها ترجیح می دهند طوفان را به تنهایی تحمل کنند تا اینکه مشکل را تشدید کنند حتی گاهی اوقات آنها معتقدند که اگر ساکت بمانند قلدری در نهایت پایان می یابد اگر آنها با یک بزرگسال صحبت کنند اغلب این نوید را می دهد که آنها گزارش این حوادث را نمی دهند و یا در مورد آن کاری نمی کنند. پیشنهاد می شود مقاله روش های ایجاد رفتارهای مثبت در فرزندان را مطالعه نمایید.

نگران بدتر کردن آن باشید

وقتی متوجه می شوید کودک شما مورد آزار و اذیت قرار می گیرد طبیعی است که با اشتیاق برای انجام کاری فوری به او پاسخ دهید اما تمایل شما برای حل مشکلات ممکن است به همین دلیل باشد که کودک شما را درگیر می کند. بچه ها ممکن است از اینکه والدین صحنه ای درست کنند ترس داشته باشند. برای کاهش نگرانی احتمالی کودک خود، مهم است که واکنش فوری خود را تعدیل کنید و اقدام به عمل نکنید به ویژه در مورد تماس با مدرسه یا سایر طرف های درگیر. درعوض بر تلاش برای توانمند سازی فرزند خود برای تهیه طرحی برای رفع آزار و اذیت تمرکز کنید. برای مطالعه بیشتر به مقاله روش های برخورد با افراد سمی مراجعه نمایید.

از آنها بپرسید که چگونه می خواهند شرایط را کنترل کنند و می خواهند شما چه کار کنید اگر ترجیح می دهند چیزی نگویید به درخواست آنها احترام بگذارید. تا زمانی که قانون نقض نشود باید اجازه دهید همه چیز با سرعت مناسب کودک شما پیش برود. پدر و مادری نباشید که در شبکه های اجتماعی پست می گذارد، با والدین زورگو تماس می گیرد یا باعث ایجاد صحنه ای در مدرسه می شود. با این کار فقط شرایط برای کودک شما ایجاد می شود بنابراین اکنون او باید با قلدری و کسی که والدینش باعث ایجاد صحنه شده اند مقابله کند.

تمایل به پذیرش

در بسیاری از مواقع، بچه ها احساس می کنند که برای تعلق داشتن باید قلدری گاه به گاه را بپذیرند در نتیجه آنها تسلیم فشار همسالان می شوند و قلدری را به عنوان راهی برای حفظ موقعیت اجتماعی خود می پذیرند. این مخلوط فشار و زورگویی همسالان اغلب در دسته ها وجود دارد.

کودکانی که قربانی می شوند اغلب آرزو دارند که مورد قبول افرادی قرار بگیرند که آنها را اذیت و آزار می کنند. آنها برای ماندن در گروه می توانند دوستی های جعلی و رفتار پست را تحمل کنند -خصوصاً اگر فرد اذیت کننده از آنها از موقعیت اجتماعی بالاتری نسبت به آنها برخوردار باشد. در حقیقت 50٪ از دانش آموزان مورد آزار و اذیت 12 تا 18 سال گزارش می دهند افرادی که آنها را مورد آزار و اذیت قرار می دهند تأثیر اجتماعی بیشتری دارند و 31٪ نشان می دهند که آنها نیز پول بیشتری داشته اند.

نگرانی در مورد اعتقاد داشتن

در بسیاری از اوقات آزار و اذیت بچه هایی هستند که معلمان و والدین حداقل به آنها شک می کنند آنهایی که محبوب هستند، در مدرسه خوب عمل می کنند یا از نظر اجتماعی در جامعه بالا هستند. در نتیجه وقتی این بچه ها کسی را که خیلی به دردسر می اندازد مستعد قصه گویی یا مسائل انضباطی است از او جدا می کنند طبیعی است که دانش آموز مورد اذیت و آزار قرار بگیرد تصور کند هیچ کس آنها را باور نخواهد کرد. برای یادگیری بیشتر به کارگاه آموزش تخصصی روش های فرزندپروری مراجعه نمایید.

این بچه ها به طور کلی از این واقعیت که بعضی اوقات دچار مشکل می شوند بسیار آگاه هستند و می ترسند که دیگران تصور کنند دروغ می گویند یا آن را جبران می کنند. آنها ممکن است ساکت بمانند زیرا معتقدند گفتن این موضوع هیچ فایده ای ندارد هیچ کس آنها را نسبت به این دانش آموز مورد علاقه دیگر باور نمی کند.

نگران دله دزدی باشید

بیشتر حوادث قلدری هنگامی رخ می دهد که بزرگسالان در اطراف نیستند مانند راه پله، راهرو تاریک و رختکن. برای دریافت کمک، فردی که مورد آزار و اذیت قرار می گیرد یا باید به کسی بگوید یا امیدوار باشد که نظاره گر واقعه را گزارش کند. از آنجا که هیچ کس مایل به برچسب گذاری به عنوان موش صحرایی یا عروسک خالدار ( اصطلاحاتی که بچه ها بر روی خبرچین ها می گذارند ) نیست، قلدری مرتباً گزارش نمی شود. غالباً این رمز و راز ناگفته در مورد آزار و اذیت وجود دارد و تا زمانی که این کد در محل باشد زورگویی ادامه خواهد یافت.

قربانیان اذیت و آزار بیشتر از اینکه تحمل ساستفاده بیشتری کنند ترس از اینکه آنها را کودک، موش و یا ضرب گلوله بنامند می ترسند بنابراین سکوت می کنند. برای مطالعه بیشتر به مقاله شناخت شخصیت مرزی مراجعه نمایید.

به منظور تغییر این فرهنگ پنهان کاری در مورد آزار و اذیت مربیان باید اطمینان حاصل کنند که محیطی را ایجاد می کنند که گزارش آزار و اذیت نه تنها قابل قبول بلکه مورد انتظار است. این همچنین بدان معنی است که آنها باید مراقب نحوه رسیدگی به گزارش های قلدری از جمله نحوه تعامل آنها با دانش آموزانی باشند که گزارش می کنند مورد آزار و اذیت و بدرفتاری قرار می گیرند.

عزت نفس پایین

بچه ها غالباً از اشتباهات خود بسیار آگاه هستند. در نتیجه اگر کسی یکی از این خطاها را صفر کند و از آن برای تمسخر و تحریک آنها استفاده کند بسیاری از بچه ها به طور خودکار تصور می کنند که شایسته درمان هستند. هنگامی که کودک بیش از حد به خود انتقاد می کند یا از اعتماد به نفس برخوردار نیست ممکن است متوجه شود که طعنه های قلدر را می خرد و در نتیجه رفتار نامناسب را می پذیرد.

عدم شناخت قلدری

قلدری جسمی به راحتی قابل تشخیص است و بنابراین احتمالاً بیشتر گزارش می شود. از طرف دیگر اشکال ظریف قلدری مانند پرخاشگری رابطه ای بدون برچسب و گزارش نشده باقی می ماند. ممکن است کودکان درک نکنند که شایعه پراکنی دیگران را شرم آور و روابط خرابکارانه نیز نوعی قلدری است.

به همین دلیل مهم است که والدین و مربیان در مورد آنچه که قلدری می نامند با بچه ها صحبت کنند. اطمینان حاصل کنید که فرزندان شما می دانند دوستی و روابط سالم شامل احترام و حمایت متقابل است حتی رفتارهای ظریف مانند اذیت کردن نیز می تواند به زورگویی تبدیل شود.

فکر کردن به شما کمک نمی کند

با وجود تمام پیشرفت هایی که در زمینه پیشگیری از قلدری وجود دارد هنوز این پیام اصلی وجود دارد که بچه ها باید در موقعیت های دشوار سخت بگیرند. بسیاری تصور می کنند که بزرگسالان کمکی نخواهند کرد و یا ترس از این که بزرگسالان در زندگی آنها درباره آنها ضعیف فکر کنند یا از بدرفتاری که تجربه می کنند عصبانی شوند آنها ممکن است اعتقاد داشته باشند که بزرگسالان انتظار دارند که خودشان شرایط را کنترل کنند.

در نتیجه با بزرگتر شدن بچه ها کمتر و کمتر واقعه قلدری را که فقط 39٪ از دانش آموزان دبیرستانی قلدری می کنند گزارش می کنند که آزار و اذیت و آزار را تجربه می کنند.

بعلاوه بسیاری از مدارس تفاوت بین خنده و گزارش را تشخیص نمی دهند. در عوض چون آنها در تلاش برای دستیابی به اهداف تحصیلی مشغول هستند ترجیح می دهند به دنبال اذیت و آزار نباشند و بچه ها را تشویق کنند که همه مشکلات را به تنهایی حل کنند. اگر بچه ها بخواهند به تنهایی از پس موقعیت های بالقوه خشونت آمیز برآیند این مسئله می تواند بسیار آزار دهنده باشد.

نمی دانم چگونه گزارش دهم

در موارد مربوط به آزار و اذیت اینترنتی، شخصی که زورگویی می کند اغلب ناشناس یا ناشناخته است بنابراین بچه ها اغلب نمی دانند که آیا گزارش آزار و اذیت به جلوگیری از آن کمک می کند. آنها همچنین مطمئن نیستند که چگونه قلدری را از طریق برنامه های رسانه های اجتماعی و ارائه دهندگان خدمات اینترنتی گزارش می دهند.

بیش از یک چهارم زمان کودکانی که مورد آزار و اذیت اینترنتی قرار می گیرند زورگویی را گزارش نمی کنند یا تصور می کنند هیچ کاری نمی توانند در مورد حوادث آنلاین انجام دهند.

دلایل سکوت قربانیان زورگویی

والدین و مربیان باید به کودکان بیاموزند که چگونه به طور موثر از آزار و اذیت اینترنتی جلوگیری کنند، از جمله اینکه به آنها نشان می دهد چگونه افرادی را که آنها را ترول می کنند یا مزاحمت سایبری می کنند گزارش دهند. آنها همچنین باید هنگام استفاده از برنامه های رسانه های اجتماعی، بازی ها و سایر سایت های آنلاین، در مورد مسدود کردن افراد در اینترنت و استفاده از تنظیمات حریم خصوصی و امنیتی با کودکان صحبت کنند.

ترس از دست دادن به دسترسی دیجیتال

وقتی صحبت از آزار و اذیت اینترنتی می شود اکثر بچه ها اعتراف نمی کنند که مورد هدف قرار گرفته اند زیرا می ترسند والدین یا معلمان اجازه ندهند دیگر از دستگاه های الکترونیکی خود استفاده کنند.

اگر بزرگسالان دسترسی بچه ها به رایانه یا تلفن های همراه را به دلیل اینکه مورد آزار و اذیت قرار می گرفتند از بین ببرند این دو پیام ارسال می کند: اول اینکه گفتن به یک بزرگسال ارزش آن را ندارد و دوم اینکه آنها مقصر هستند زیرا مجازات می شوند. برای مطالعه بیشتر به مقاله آسیب شناسی اینترنت مراجعه نمایید.

در عوض پرداختن به مزاحمت اینترنتی باید شامل کپی مکاتبات، مسدود کردن مجرم، تغییر رمزهای عبور یا شماره تلفن ها و گزارش آزار و اذیت اینترنتی باشد. سعی کنید امنیت کودک خود را به صورت آنلاین افزایش دهید تا اینکه فناوری او را از او بگیرید. رسانه های اجتماعی، پیام کوتاه و بازی از اصلی ترین راه های ارتباط بچه ها با دیگران است. محدود کردن فناوری یا برداشتن تلفن آنها فقط باعث انزوای بیشتر آنها می شود.

سخن آخر در مورد دلایل سکوت قربانیان زورگویی

از آنجا که بچه ها به ندرت هنگام بروز زورگویی به بزرگسالان می گویند مهم است که والدین، معلمان و سایر مراقبان از علائم هشدار دهنده زورگویی آگاه باشند. به عنوان مثال ممکن است بچه ها با گفتن اینکه در مدرسه درام زیادی وجود دارد اینکه بچه ها با آنها سر و کله می زنند یا اینکه هیچ دوستی ندارند به قلدری کنایه می زنند. اینها همه نشانه هایی است که نشان می دهد یکی از انواع قلدری را تجربه می کنند.

اگر بچه هایتان به این موضوع اعتراف کردند به آنها بگویید که به آنها افتخار می کنید که جرات صحبت در این مورد را دارند. این موضوع نشان می دهد که شما برای داشتن یک گفتگوی آزاد درباره موضوعات زندگی آنها ارزش قائل هستید. همچنین مهم است که به آنچه فرزندانتان به شما می گویند اعتقاد داشته باشید و تعهد دهید که با آنها برای یافتن راه حل همکاری کنید.

همچنین احساسات خود را کنترل کنید. ناراحت شدن، عصبانیت یا احساسات کردن فقط کودک شما را استرس می دهد در عوض آرامش خود را حفظ کنید و با هم کار کنید تا یک برنامه ریزی انجام دهید. وقتی بچه ها احساس می کنند گزینه هایی دارند، احساسات و عواطف منفی بر آنها غلبه می کند. به کودک خود کمک کنید تا روشهایی برای پاسخگویی و غلبه بر قلدری پیدا کند.

نوشته قبلی