پکیج آموزش زبان لاتین به صورت کامل

یادگیری انواع زبان بسیار مفید بوده و می تواند به ما کمک کند تا بتوانیم با فرهنگ های مختلف آشنا شده و همچنین به مطالعه در در زبان های مختلف بپردازیم و به وسیله آن با جهان پیرامون خود به راحتی ارتباط برقرار کنیم. یکی از زبان هایی که بسیار مهم بوده و از اهمیت بالایی برخوردار است زبان لاتین است که اگر علاقه داشته باشید و آن را فرا بگیرید می توانید زمینه یادگیری چندین زبان دیگر را برای خود فراهم کنید چرا که زبان لاتین ریشه بسیاری از زبان های دیگر نیز می باشد. به دلیل اهمیت این موضوع بر آن شدیم تا در این بخش از فروشگاه اینترنتی برنا اندیشان یکی دیگر از پکیج های آموزشی با عنوان پکیج آموزش زبان لاتین از پایه تا پیشرفته را در اختیار شما علاقه مندان به یادگیری زبان های خارجه قرار دهیم.

پکیج آموزش زبان لاتین از سطح پایه تا پیشرفته

پکیج آموزش زبان لاتین به صورت خیلی کامل و جامع صفر تا صد زبان لاتین را به شما آموزش داده به طوری که بعد از مشاهده بر زبان لاتین به صورت حرفه ای مسلط خواهید شد.

آشنایی با زبان لاتین

زبان لاتین یکی از زبان های ایتالیایی (Italic Languages) است که در مرکز ایتالیا صحبت می شد. لاتین زبان منطقه ای در ایتالیا به نام لاتیوم بود. لاتیوم در واقع لاتزیوی کنونی است. شهر رم پایتخت ایتالیا یکی از شهر های لاتیوم بود. اولین کتیبه های نوشته شده به زبان لاتین به قرن ششم قبل از میلاد برمی گردند. این کتیبه ها بوسیله الفبایی که از الفبای اتروسک (Etruscan alphabet) اقتباس شده بود، نوشته شده بودند.

دستور زبان لاتین

لاتین از نظر نوع واژگان یک زبان ترکیبی و اشتقاقی است. واژاگان شامل یک جزء معنایی عینی و نشانگرهایی هستند که نقش دستوری واژه را مشخص می‌کنند. ترکیب ریشه و نشانگرها عناصر جمله‌ای بسیار فشرده‌ای را تولید می‌کند: amō، «دوست دارم» از یک جزء معنایی ama-، «عشق»، ساخته شده که بدان نشانگر -ō، شناسه اول شخص مفرد، افزوده شده‌است.

پکیج آموزش زبان لاتین

kra دستوری را می‌توان با تغییر نشانگرها تغییر داد: نشانگر برای بیان نقش‌های مختلف دستوری «عوض» می‌شود، اما جزء معنایی معمولاً تغییر نمی‌کند؛ در زبان‌ها برای عطف از وند استفاده می‌شود که شامل پیشوند، میانوند و پسوند است. عطف‌های لاتین هرگز پیشوند نیستند. برای نمونه amābit «او دوست خواهد داشت»، از همان ریشه amā- تشکیل شده‌است که به آن وند -bi-، نشانگر زمان آینده و وند -t، نشانگر سوم شخص مفرد، افزوده شده‌است.

در لاتین برای تصریف جنس، شمار و حالت در صفتها، اسمها و ضمیرها با فرایندی که اصطلاحاً صرف نامیده می‌شود، انجام می‌شود. نشانگرها نیز در فرایندی به نام صرف فعل به ریشه فعل‌ها برای نشان دادن شخص، شمار، زمان، جهت، وجه و نمود می پیونند. برخی از واژگان، مانند قیدها، حروف اضافه و حرف ندا، صرف‌ناپذیر هستند و هیچ‌یک از مراحل را نمی‌گذرانند.

در امپراطوری روم زبان دادگاه ها در غرب و ارتش در همه جای امپراطوری زبان لاتین بود. علاوه بر آن، این زبان زبان روزمره مردم هم بود. در مدیترانه شرقی زبان یونانی زبان غالب بود. البته رومیان تحصیل کرده با هر دو زبان آشنا بودند.

پیشنهاد ویژه : مجموعه کامل آموزش زبان های خارجه به صورت تصویری

در طول قرن ها گونه های زبانی لاتین از شکل استاندارد ادبی این زبان دور شدند تا اینکه به زبان های رومیایی (Romance Languages) کنونی تبدیل شدند. زبان های رومیایی عبارتند از: ایتالیایی، فرانسوی، اسپانیایی، پرتغالی، رومانیایی و کاتالان.

حتی بعد از فروپاشی امپراطوری روم غربی زبان لاتین همچنان به عنوان زبان ادبی در سرتاسر اروپای غربی و مرکزی استفاده می شد.

در قرن پانزدهم زبان لاتین شروع به از دست دادن موقعیت خود که به عنوان زبان اصلی دین و دانش در کل اروپا بکار میرفت کرد. در خیلی از مناطق اروپا زبان های زیادی جایگزین لاتین شدند. خیلی از این زبان ها یا زبان هایی بودند که به عنوان گونه های این زبان از آن جدا شده بودند یا زبان هایی بودند که به شکل قابل توجهی تحت تاثیر آن قرار گرفته بودند.

زبان مدرن لاتین تا اواسط قرن بیستم توسط کلیسای کاتولیک رومی استفاده می شد، در حال حاضر تا حدی از این زبان استفاده می شود به خصوص در واتیکان که این زبان به عنوان یکی از زبان های رسمی این شهر استفاده می شود.

زبان لاتین در جهان امروز

امروزه همهٔ زبان‌های رومی (اسپانیولی، پرتغالی، فرانسوی، ایتالیایی، رومانیایی و چند زبان دیگر) به‌طور مستقیم از این زبان ریشه گرفته‌اند و بسیاری از واژه‌ها در دیگر زبان‌ها، به‌ویژه انگلیسی، از لاتین آمده‌اند.

لاتین یا لاتینی (latīnum) یک زبان کلاسیک متعلق به شاخه ایتالی زبان‌های هندواروپایی است. زبان لاتین در اصل در نواحی اطراف رم، معروف به لاتیوم گفتگو می‌شد. با قدرت‌گیری جمهوری روم، لاتین به زبان اصلی در ایتالیا و سپس در سراسر غرب امپراتوری روم تبدیل شد. لاتین نیای زبان‌های رومی امروزی در اروپاست و واژگان بسیاری را به دیگر زبان‌های اروپایی همچون انگلیسی وارد کرده‌است. در انگلیسی از ریشه‌های لاتین (و یونانی باستان) در الهیات، علوم، پزشکی و قانون استفاده می‌شود. لاتین در سریر مقدس (شهر واتیکان) زبان رسمی است.

در اواخر دوران جمهوری روم (۷۵ قبل از میلاد)، لاتین باستان به لاتین کلاسیک معیار تبدیل شده بود. لاتین عامیانه گونه محاوره‌ای لاتین بود که در همان زمان گفتگو می‌شد و در کتیبه‌ها و آثار طنزنویسانی مانند پلوتس و ترنتیوس و نویسندگانی همچون پترونیوس از آن یاد شده‌است.لاتین پسین زبان نوشتاری از قرن ۳ است.

شکل محاوره ای آن لاتین عامیانه در قرن‌های ۶ تا ۹ به زبان‌های رومی، مانند ایتالیایی، ساردنیایی، ونتی، ناپولی، سیسیلی، پیدمونتی، لومبارد، فرانسوی، فرنکو-پروونسال، اکسیان، کرسی، لادین، فریولی، رومانش، کاتالان/والنسیایی، آراگونی، اسپانیایی، آستوری، گالیسی و پرتغالی توسعه یافت است. لاتین قرون وسطی از قرن ۹ تا رنسانس به عنوان زبان ادبی اروپا مورد استفاده قرار می‌گرفت. این زبان سپس به لاتین نوین تکامل یافت. لاتین تا اواخر قرن هجدهم، تا زمانی که زبان‌های بومی (از جمله زبان‌های رومی) جایگزین آن شدند، زبان ارتباطات بین‌المللی و تحصیلات علمی بود. لاتین کلیسایی زبان رسمی سریر مقدس و آیین رومی کلیسای کاتولیک است.

آموزش زبان لاتین

در طول تاریخ اروپا، آموزش مطالعات کلاسیک برای کسانی که مایل به پیوستن به محافل باسوادان بودند بسیار مهم تلقی می‌شد. آموزش به زبان لاتین یک جنبه اساسی است. در جهان امروز، شمار زیادی از دانشجویان لاتین در ایالات متحده لاتین را از کتاب لاتین ویلوک می‌آموزند. این کتاب که برای نخستین بار در سال ۱۹۵۶ توسط فردریک ام. ویلوک منتشر شد.لاتین ویلوک به کتاب معیار بسیاری از دوره‌های مقدماتی لاتین در آمریکا تبدیل شده‌است.

آموزش زبان لاتین به صورت قدم به قدم

جنبش لاتین زنده سعی دارد آموزش زبان لاتین را به همان روشی که زبان‌های زنده آموزش داده می‌شوند، به عنوان وسیله‌ای برای برقراری ارتباط گفتاری و نوشتاری، احیا کند. آثار آن در واتیکان و برخی از موسسات ایالات متحده مانند دانشگاه کنتاکی و دانشگاه ایالتی آیووا در دسترس است. انتشارات دانشگاه کمبریج انگلستان تأمین‌کننده اصلی کتاب‌های درسی لاتین برای همه سطوح، مانند مجموعه دوره‌های لاتین کمبریج، است. همچنین زیرمجموعه ای از متن‌های کودکانه به زبان لاتین توسط Bell & Forte منتشر شده‌است که ماجراهای موشی موسوم به مینیموس را بازگو می‌کند.

لاتین یک زبان کاملاً اشتقاقی، دارای سه جنس، شش یا هفت حالت دستوری، پنج صرف، چهار نوع صرف فعل، شش زمان، سه شخص، سه وجه، دو جهت فعل، دو یا سه نمود و دو شمار است. الفبای لاتین از الفبای اتروسکی و یونانی و در نهایت از الفبای فنیقی گرفته شده‌است.

سایر کاربردهای امروزی زبان لاتین

سوئیس Helvetia نام کوتاه لاتین این کشور را روی سکه‌ها و تمبرها چاپ می‌کند، زیرا با رسمی بودن چهار زبان در سوئیس، جایی برای نوشتن نام کشور به هر چهار زبان وجود ندارد. به همین دلیل، کد بین‌المللی وسیله نقلیه و اینترنت سوئیس CH است که مخفف Confœderatio Helvetica، نام کامل لاتین این کشور، می‌باشد.

آشنایی با نوشتار زبان لاتین

زبان لاتین با الفبای لاتین، که از الفبای اتروسکی گرفته شده‌است که آن نیز به نوبه خود از الفبای یونانی و در نهایت الفبای فنیقی گرفته شده‌است. این الفبا همچنان در طول قرن‌ها به عنوان خط زبان‌های رومی، سلتی، ژرمنی، بالتیک، فینی و بسیاری از زبان‌های اسلاوی (لهستانی، اسلواکی، اسلوونیایی، کرواتی، بوسنیایی و چکی) مورد استفاده قرار گرفته‌است.

امروزه خط لاتین توسط بسیاری از زبان‌ها در سراسر جهان، از جمله ویتنامی، زبان‌های آسترونزیایی، بسیاری از زبان‌های ترکی، و بیشتر زبان‌ها در جنوب آفریقا، قاره آمریکا و اقیانوسیه، مورد استفاده قرار می‌گیرد و به همین دلیل پرکاربردترین خط جهان به‌شمار می‌رود.

تعداد حروف الفبای لاتین متفاوت است. هنگامی که این الفبا برای نخستین بار از الفبای اتروسکی گرفته شد، تنها شامل ۲۱ حرف بود.بعداً، G به نمایندگی /ɡ/، که قبلاً املای آن با C وارد الفبا و Z نیز از آن حذف شد، زیرا لاتین از آن پس هیچ صدای /ز/ای نداشت.حروف Y و Z بعداً به ترتیب برای نشان دادن حروف یونانی، اوپسیلون و زتا در وام واژگان یونانی افزوده شدند.

W در قرن یازدهم از VV ایجاد شد. این حرف نشان‌دهنده /w/ در زبان‌های ژرمنی بود نه لاتین که هنوز از V برای این منظور استفاده می‌کرد. در اواخر قرون وسطی J از I و همچنین U از Vمتمایز شدند.اگرچه برخی از واژه‌نامه‌های لاتین از J استفاده می‌کنند، اما از آن به ندرت در متون لاتین استفاده می‌شود، زیرا در دوران کلاسیک از آن استفاده نمی‌شد.