شناخت کامل اسکیزوفرنی و علایم آن به همراه راهکارهای درمانی

شناخت کامل اسکیزوفرنی و علایم آن به همراه راهکارهای درمانی

اسکیزوفرنی چیست و چه علایمی دارد؟ چه روش های درمانی برای آن وجود دارد؟ این ها سوالاتی است که در این بخش از پایگاه برنا اندیشان تصمیم داریم تا در مقاله ای با عنوان شناخت کامل اسکیزوفرنی و علایم آن به همراه راهکارهای درمانی مورد مطالعه قرار دهیم، اگر شما هم به رشته روانشناسی و شناخت اختلالات روانی علاقه مند هستید تا انتهای مقاله شناخت کامل اسکیزوفرنی با گروه تخصصی برنا اندیشان همراه باشید.

راهنمای مطالعه مقاله نمایش

شناخت کامل اسکیزوفرنی و علایم آن به همراه راهکارهای درمانی

در مقاله شناخت کامل اسکیزوفرنی به صورت کامل تمام ابعاد این اختلال مورد بررسی قرار گرفته و علایم آن را مطالعه خواهیم کرد و سپس روش های درمانی اسکیزوفرنی بیان می شود.

تمام آنچه را که باید درباره اسکیزوفرنی بدانیم

در مورد اسکیزوفرنی سوال دارید؟ شاید سوالات بسیار زیادی داشته باشید مثلا علت اسکیزوفرنی چیست؟ چه روش های درمانی به عنوان بهترین روش های درمانی هستند؟ ما می خواهیم با کمک پزشکان برتر، هرچه بیشتر، واضح و متفکرانه به آنها پاسخ دهیم. امید ما این است که در حال حاضر آرامشی پیدا کنید و راه حل های زیادی بیابید.

در بخش بعدی کلیپی را مشاهده می کنید که به صورت کامل تمامی جنبه های مختلف اسکیزوفرنی را برای شما علاقه مندان معرفی می کند.

اسکیزوفرنی دقیقاً چیست؟

اگر اسکیزوفرنی نام مستعار داشته باشد، عبارت است از سؤ تفاهم. این نام به این دلیل است که به یک موضوع پیچیده تبدیل گشته است. و برای اشتباه گرفتن بیشتر مسائل، هر یک از علائم آن حداقل در یک اختلال روانپزشکی دیگر ظاهر می شود.

ساده ترین راه برای درک آن این است که بگویید اسکیزوفرنی چه چیزی نیست. اسکیزوفرنی با انشعاب یا شخصیت های چندگانه (اختلال هویت تجزیه ای) یا تغییرات شدید خلقی همراه با اختلال دو قطبی مشخص نمی شود. و افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، علی رغم آنچه ممکن است در فیلم “ذهن زیبا” دیده باشید، مستعد خشونت نیستند و یا نبوغ ندارند.

دکتر فرانک چن، دارای مدرک MD، مدیر ارشد پزشکی توضیح می دهد: “علائم برجسته اسکیزوفرنی شامل توهم، افکار عجیب و غریب و مشکلات ادراکی است و معمولاً همان چیزی است که فکر می کنیم، اما در نهایت این یک اختلال مغزی است که شامل زوال تدریجی توانایی های شناختی است.” در بیمارستان بهداشت رفتاری هوستون در تگزاس چنین چیزهایی دیده شده است . “متأسفانه، این یک بیماری است که به طور کامل درمان نمی شود، اما شما می توانید از داروها برای تسکین برخی از علائم و بهبود کیفیت زندگی استفاده کنید.”

از آنجا که تشخیص اسکیزوفرنی مشکل است، میزان شیوع آن متفاوت است، اما کارشناسان تخمین می زنند که حدود 2.4 میلیون آمریکایی را تحت تأثیر قرار دهد. این اختلال بیشتر در مردان تأثیر می گذارد – این نسبت 4/1 به 1 است و مردان نیز زودتر به آن مبتلا می شوند. سن شروع مردان در اواخر نوجوانی تا اوایل ۲۰ سالگی است. برای زنان، شروع به طور معمول در اوایل ۲۰ سالگی تا اوایل ۳۰ سالگی رخ می دهد. کارشناسان معتقدند این ارتباطی با هرس سلول های عصبی دارد، روندی که پس از تولد در نوزادان اتفاق می افتد و این دیرتر برای زنان اتفاق می افتد تا مردان.اگر علاقه مند هستید تا در مورد اختلالات روانپزشکی بیشتر بدانید به پکیج آموزش کامل کاپلان مراجعه فرمایید.

اسکیزوفرنی چگونه بروز می کند؟

مبتلایان به اسکیزوفرنی چیزی را تجربه می کنند که گسیختگی روان پریشی نامیده می شود و این همان شروع روان پریشی است. این زمانی است که ذهن آنها توسط توهمات درگیر می شود و شناخت واقعی و غیر واقعی را دشوار می کند. اما در حالی که کلمه “افتادگی” ناگهانی به نظر می رسد، علائم اسکیزوفرنی در یک لحظه آسیب زا اتفاق نمی افتد. در عوض، آنها معمولاً تدریجی هستند و می توانند سالها پیشرفت کنند و به راحتی می توان آنها را از دست داد تا زمانی که نادیده گرفتن آنها غیر ممکن باشد. در اینجا نحوه آشکار شدن این اختلال آورده شده است.

علائم هشدار زودرس

علائم اولیه اسکیزوفرنی که “مرحله پرودرمال” نیز نامیده می شود، علائمی است که قبل از اولین قسمت روان پریشی و معمولاً در طی سالهای بزرگسالی یا جوانی اتفاق می افتد. مدت زمان مرحله پیش تولید ممکن است متفاوت باشد و در بعضی از افراد ممکن است بیش از 2 سال طول بکشد. تشخیص علائم اولیه ممکن است دشوار باشد زیرا می تواند رفتار معمولی یک نوجوان یا جوان عصبانی را منعکس کند.پیشنهاد می شود به کارگاه آموزشی درمان اسکیزوفرنی و اختلالات مربوطه مراجعه نمایید.

دکتر چن می گوید : “وقتی افراد برای اولین بار برخی از عجایب مرتبط با این بیماری را تجربه می کنند، به نوعی افسرده به نظر می رسند.” “آنها بسیار منزوی تر می شوند. زیاد صحبت نمی کنند و بسیاری از اوقات در اتاق خود به خواب زمستانی می روند. مانند اکثر نوجوانان، آنها عقاید خود را با والدین خود در میان نمی گذارند. آسان است که فکر کنیم این عصبانیت نوجوانی است یا اینکه آنها فقط یک مرحله را پشت سر می گذارند. ”

طبق اتحاد ملی بیماری های روانی، علائم اولیه اسکیزوفرنی که باید مراقب آنها باشید عبارتند از:

  • افت شدید نمرات یا عملکرد شغلی
  • در تفکر واضح یا تمرکز مشکل دارید
  • سؤظن یا ناراحتی از دیگران
  • کاهش مراقبت از خود و عدم رعایت بهداشت فردی
  • صرف زمان بسیار غیر معمول در تنهایی
  • احساسات قوی و نامناسب مانند خندیدن هنگام فوت شخص یا نداشتن هیچ احساسی

شناخت کامل اسکیزوفرنی

علائم اسکیزوفرنی به طور کلی به دو دسته مثبت یا منفی تقسیم می شوند. اما فریب اصطلاح “مثبت” را نخورید. این علائم به معنای خوب و مثبت نیستند دکتر راسل مارگولیس، مدیر کلینیک مرکز اسکیزوفرنیا جان هاپکینز در بالتیمور و استاد روانپزشکی و علوم رفتاری می گوید: “علائم مثبت تجربه هایی هستند که به طور کلی بخشی از تجربه روزمره نیستند.”

به عبارت دیگر، علائم مثبت توسط بیماری ایجاد یا به زندگی فرد اضافه می شود. تجربه علائم مثبت در اسکیزوفرنی مشخص کننده واقعیت همراه با روان پریشی است. بیماران می توانند توهم یا هزیان یا هر دو را همزمان تجربه کنند. برای آشنایی بیشتر به پکیج آشنایی کامل با اسکیزوفرنی مراجعه فرمایید.

درست مانند علائم اسکیزوفرنی مثبت که به زندگی یک شخص اضافه می شود، علائم منفی بیماری است که از بین می برد. دکتر مارگولیس می گوید : “آنها فقدان چیزی هستند که به طور معمول در زندگی وجود دارد، مانند اهداف، علایق و ابتکار عمل.” “فرد فقط نمی خواهد کاری انجام دهد. آنها فقط ممکن است بخواهند تمام روز را دور هم بنشینند. آنها ممکن است خیلی صحبت نکنند یا ایده های خود جوش داشته باشند انگار همه چیز رنگ و بویش را از دست داده است. ”

علائم مثبت اسکیزوفرنی عبارتند از:

توهم : اینها تجربیات حسی هستند که برای دیگران قابل درک نیستند اما برای شخصی که آنها را تجربه می کند کاملاً واقعی و زنده احساس می شوند. تقریباً 70٪ از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی توهم خواهند داشت.

توهم شنوایی : شنیدن صداهایی که وجود خارجی ندارد شایع تر است، بیش از 83٪ بیماران را تحت تأثیر قرار می دهند، و به دنبال آن موارد بصری (57٪)، مانند دیدن اعضای بدن یا چیزهای غیرقابل شناسایی. انواع دیگر کمتر شایع (27٪) توهم شامل موارد لمسی مانند احساس خزیدن اشکالات بر روی بدن است. توهمات بویایی یا رایحه ای (27٪) و توهمات چشایی (14٪) که شامل حس چشایی شما می شود. فارغ از نوع توهم، نمی توان یک فرد مبتلا به اسکیزوفرنی را متقاعد کرد آنچه را که می شنود یا تجربه می کند واقعاً اتفاق نمی افتد.

هذیان ها : به عنوان باورهای نادرست یا عقاید مغایر با واقعیت شناخته می شود، افراد مبتلا به اسکیزوفرنی با وجود شواهد و مدارک فراوان خلاف این عقاید را محکم نگه می دارند. هذیان ها اشکال مختلفی دارند، برخی از رایج ترین موارد عبارتند از:

هذیان های گزند و آسیب : اعتقاد به اینکه کسی یا چیزی قصد آسیب رساندن از نظر جسمی و یا روحی را به شما دارند، مانند اینکه باور کنید همسایه کناری شما هنگام خوابیدن به قصد سم ریختن داخل غذای شما یا جاسوسی از شما وارد خانه شما می شود.

هذیان های بزرگمنشی : این اعتقاد که شما یک فرد مهم، قدرتمند یا مشهور هستید مثلن خود را پادشاه می دانید، احساس خدایی یا ابرقهرمانی با قدرت های خاص مانند توانایی پیشگویی آینده.

هذیان مرجع : اعتقاد به اینکه چیزی یا کسی به شما مراجعه می کند درصورتی که نیست. به عنوان مثال، ممکن است باور کنید چیزی که در روزنامه می خوانید به شما یا افکار شما اشاره دارد، یا بازیگری که در یک فیلم صحبت می کند از طریق تلویزیون برای شما پیام شخصی می فرستد.

درج اندیشه : اعتقاد به اینکه افکار شما از آن شما نیستند، بلکه آنها را منبع خارجی در ذهن تان قرار داده است.

انتشار فکر : اعتقاد به اینکه افکار شما در حال پخش است تا کسی یا چیزی بتواند آنها را مشاهده یا جمع آوری کند (مثلاً بیگانگان یا دولت) یا اینکه افراد اطراف شما می توانند ذهن شما را بخوانند.

اختلال فکر : دکتر مارگولیس می گوید : “این یک روش فکری بی نظیر است که در آن برای شخص مبتلا مشکل است که افکار خود را به صورت منظم نگه دارد.” “در نتیجه، کلمات و عبارات سؤ استفاده یا استفاده می شوند، و درک آن برای شخص دیگری دشوار است.” به عنوان مثال، یک فرد مبتلا به اختلال فکر ممکن است به سوالی مانند “اهل کجایی” پاسخ دهد. به روش مماس و بی ربط با توضیح اینکه آنها از تاریخ اجدادی خود نمی دانند. یا آنها ممکن است با پرواز ایده هایی که فقط به طور مبهم با مفهوم اصلی در ارتباط هستند، از موضوع خارج شوند.

رفتار و گفتار بی نظم : این ویژگی با مشکل در رفتار هدفمند مشخص می شود، که نه تنها می تواند مانع شروع و تکمیل کاری مانند تهیه شام ​​یا لباس روزانه شود، بلکه می تواند بر توانایی شما در کار یا تعامل با دیگران تاثیر بگذارد. کلمات ممکن است چنان آشفته و گیج کننده شوند که اغلب به عنوان “سالاد کلمات” توصیف می شود. راه های دیگر بی نظمی می تواند آشکار شود مانند :

  • کاهش عملکرد کلی روزانه
  • پاسخ های احساسی غیر قابل پیش بینی یا نامناسب
  • عدم کنترل تکانه
  • رفتارهای عجیب و غریب که فاقد هدف هستند
  • رفتارهای معمول مانند استحمام، مسواک زدن می تواند به شدت دچار اختلال شود یا از بین برود

علائم منفی اسکیزوفرنی عبارتند از :

بی انگیزگی کامل : کمبود انگیزه کامل، تا حدی که نمی توانید هر نوع هدفی را دنبال کنید از جمله موارد به ظاهر ساده مانند برقراری یا گرفتن تماس تلفنی.

آنهدونیا : ناتوانی در لذت بردن از موقعیت های اجتماعی یا فعالیت های بدنی مانند غذا خوردن.

کناره گیری اجتماعی : عدم علاقه به بودن در کنار افراد دیگر

دشواری توجه : مثلاً وقتی شخصی صحبت می کند، بی هدف خیره شوید.

بی علاقگی : این ممکن است به عنوان عدم رعایت بهداشت شخصی یا عدم نگرانی برای خود یا دیگران نشان داده شود.

بی عاطفه بودن : عدم وجود “تأثیر” یا بیان احساسی، مانند حالت های صورت غیر واکنشی یا صداهای صوتی و زبان یا حرکت بدن بسیار کم.

فقر گفتار : مشکل در صحبت کردن، که ممکن است به معنای کاهش قابل توجه میزان کلمات گفته شده یا توانایی صحبت راحت یا استفاده از جزئیات هنگام برقراری ارتباط باشد. بعضی از افراد به طور طبیعی ساکت هستند و حرف زیادی نمی زنند. اما اگر به یک بیماری روانی جدی، آسیب مغزی یا زوال عقل مبتلا هستید، صحبت کردن ممکن است سخت باشد. این کمبود مکالمه آلوژی یا “فقر گفتار” نامیده می شود. آلوژیا می تواند کیفیت زندگی شما را تحت تأثیر قرار دهد.

علائم شناختی اسکیزوفرنی

دکتر مارگولیس توضیح می دهد که بین علائم شناختی و علائم مثبت و منفی همپوشانی وجود دارد، اما شناخت را می توان باریک تر به عنوان ظرفیت تفکر و حل مشکلات تعریف کرد.

وی می گوید : “این نوعی تفکر است که می توانید در یک تست ضریب هوشی داشته باشید، به عنوان مثال، توانایی تولید تعداد معینی از کلمات در مدت زمان خاص یا توانایی اتصال یک ایده به ایده دیگر.”

“اکثر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در مقایسه با قبل از بیماری، دارای برخی از مشکلات شناختی هستند.” روشی که مغز آنها کار می کند و اطلاعات را پردازش می کند، ضعیف می شود و مهارت های شناختی که قبلاً داشتند، کیفیت خوبی ندارد زیرا مغز آنها به طور عادی کار نمی کند.

اسکیزوفرنی دکتر هلاکویی

اسکیزوفرنی دکتر هلاکویی
اسکیزوفرنی دکتر هلاکویی

در ادامه یک ویدیو از دکتر فرهنگ هلاکویی را مشاهده نمایید که در مورد بیماری اسکیزوفرنی صحبت می کند و ابعاد مختلف آن را مورد بررسی قرار می دهد.

چه تفاوتی بین اسکیزوفرنی و روان پریشی وجود دارد؟

دکتر چن می گوید : “روان پریشی دارای علائمی است (توهم) که می تواند در تعدادی از موارد و اختلالات مختلف رخ دهد.” به عنوان مثال، شخصی که کوکائین یا مت آمفتامین مصرف می کند می تواند علائم روان پریشی داشته باشد، بنابراین کسی که در اواخر افسردگی یا شیدایی باشد نیز می تواند اینگونه عمل کند و البته فرد مبتلا به اسکیزوفرنی نیز می تواند دچار توهم شود.

دکتر چن می گوید این تمایز در مدت دوام علائم نهفته است. “روان پریشی ناشی از مواد نیز برگشت پذیر است. وقتی افسردگی شما برطرف شد، روان پریشی از بین می رود. وقتی شیدایی را درمان می کنید، روان پریشی از بین می رود و دیگر لازم نیست آن را درمان کنید. اما در مورد اسکیزوفرنی، روان پریشی پایدار است و اگر داروها را متوقف کنید، روان پریشی مجدداً برمی گردد. ”

شناخت کامل اسکیزوفرنی و آشنایی با انواع اسکیزوفرنی

در ادامه با برنا اندیشان همراه باشید تا با انواع اسکیزوفرنی آشنا شوید.

اسکیزوفرنی پارانوئید

رایج ترین نوع اسکیزوفرنی که با روان پریشی نامناسب با واقعیت مشخص می شود. اگر از اسکیزوفرنی پارانوئید رنج می برید، ممکن است بی دلیل نسبت به دیگران پارانوئید (بد بین) باشید، دچار توهمات پارانوئید شوید که شخصی به دنبال شما است و می خواهد به شما آسیب برساند. توهمات رایج پارانوئید شامل همکاران، همسر، دولت و همسایگان است که قصد دارند به نوعی شما را آزار دهند. شما ممکن است باور داشته باشید که دیگران برای کشتن شما، جاسوسی از شما، بدبخت کردن زندگی شما، مسموم کردن شما یا فریب دادن شما اقدام کنند. اسکیزوفرنی پارانوئید تأثیر شدیدی بر روابط می گذارد، به طور قابل ملاحظه ای، گویی که از این اختلال رنج می برید معتقدید کسانی که به شما نزدیک هستند به نوعی سعی در آزار شما دارند. این ممکن است باعث شود شما احساس خشم و عصبانیت کنید. برای ایجاد تأثیر حتی عمیق تر بر اوضاع ، توهمات پارانوئید ممکن است با توهم همراه باشد در حالی که صداهایی را می شنوید که به شما توهین می کنند یا شما را به انجام کارهای بد ترغیب می کنند.

اختلال اسکیزوافکتیو

اختلال اسکیزوافکتیو نوعی اختلال ترکیبی است که علائم اسکیزوفرنی را با اختلال خلقی ترکیب می کند به احتمال زیاد افسردگی اساسی یا اختلال دو قطبی است. این نوع اسکیزوفرنی مزمن است و در دوره های متناوب ظاهر می شود. علائم خلقی (احساسی) همزمان با بروز علائم اسکیزوفرنیک اتفاق می افتد و علائم اسکیزوفرنیک اغلب پس از پراکنده شدن علائم خلقی در وضعیت خود باقی می مانند. علائم رایج اختلال اسکیزوافکتیو شامل افسردگی، شیدایی و اسکیزوفرنی کلاسیک است.

اختلال روان پریشی کوتاه مدت

این یک بروز کوتاه مدت اسکیزوفرنی است، جایی که علائم ناگهانی شروع می شود و فقط در کمتر از یک ماه ادامه دارد. علل این دوره های مختصر روان پریشی شامل یک عامل استرس زای واضح است (به عنوان مثال، مرگ یکی از عزیزان، آسیب دیدن از بلایای طبیعی) عدم پاسخ استرس زا (یعنی علائم به دلیل عدم واکنش واضح به یک رویداد ناراحت کننده بروز می کند) روان پریشی بعد از زایمان در زنان در طی 4 هفته پس از زایمان رخ می دهد. در طی این مدت کوتاه روان پریشی، ممکن است توهم، هذیان و نقص شناختی را تجربه کنید، همانطور که در اسکیزوفرنی عمومی تر وجود دارد. مشخص نیست که چه عواملی باعث اختلال روان پریشی مختصر در افراد خاص می شود، اما برخی عوامل ژنتیکی و محیطی بعنوان دلیل مورد بررسی قرار گرفته اند، از جمله استعداد ابتلا به اختلالات خلقی و روان پریشی در تاریخچه خانواده.

اختلال اسکیزوفرنی فرم

این یکی دیگر از انوع کوتاه مدت اسکیزوفرنی کامل است، جایی که فرد مبتلا تفکر تحریف شده، واکنش های عاطفی و برداشت از واقعیت را تجربه می کند. اگر از این اختلال رنج می برید، به سختی می توانید واقعیت و آنچه تصور می شود را تشخیص دهید. اگرچه علائم اختلال اسکیزوفرنیفرم و اسکیزوفرنی عمومی همپوشانی دارند، اما تفاوت عمده در طول مدت است. اگر از اختلال اسکیزوفرنیفرم رنج می برید، علائم روان پریشی را به مدت شش ماه یا کمتر تجربه می کنید. اگر مدت آنها بیش از این بازه زمانی باقی بماند به جای آن احتمالاً اسکیزوفرنی تشخیص خواهید داد.

اختلال هذیانی

همانطور که از نامش پیداست، این نوعی روان پریشی است که در آن علامت اصلی، هذیان است، یعنی ناتوانی در تشخیص باورهای غیر واقعی. اگر از این نوع روان پریشی رنج می برید، به احتمال زیاد شما سناریوهای باورنکردنی را نمی سازید و بیشتر اوهام شامل کسی می شود که شما را مسموم یا به نوعی به شما آسیب برساند. در واقع، این اوهام ممکن است یک اغراق فزاینده در واقعیت باشد یا کاملاً نادرست است. یک وجه تمایز در افراد مبتلا به این بیماری این است که در میان چیزهای دیگر، هیچ رفتار عجیبی وجود ندارد – اگر توهم وجود نداشته باشد نمی دانید کسی به این وضعیت مبتلا است.

اختلال روان پریشی مشترک

همچنین به عنوان حماقت دو نفر شناخته می شود، این یک نوع نادر روان پریشی است که در این صورت فرد سالم شروع به پذیرش عقاید روان پریشی و توهمات فردی می کند که از اسکیزوفرنی رنج می برد. به عنوان مثال، اگر شما از اسکیزوفرنی رنج می برید و معتقد هستید که هیولاهایی به دنبال شما هستند و سعی در ربودن شما دارند، همسرتان نیز این باور را دارد که هیولاهایی برای بردن شما بیرون هستند، از این رو همسر شما از روان پریشی مشترک رنج می برد، اگر شما و همسرتان از هم جدا شوید ، خیالات برطرف می شود.

عوامل خطر اسکیزوفرنی چیست؟

متخصصان نمی توانند دقیقاً بگویند چه عواملی باعث اسکیزوفرنی می شود، اما آنها توانسته اند تعدادی از عوامل اصلی خطر را شناسایی کنند و آنها معتقدند که احتمالاً ترکیبی از بیش از یک عامل است که در ایجاد اختلال در کسی نقش دارد. در اینجا عوامل اصلی را مورد مطالعه قرار می دهیم.

ژنتیک

به نظر می رسد ژن ها بزرگترین عامل خطر اسکیزوفرنی هستند. دکتر مارگولیس می گوید : “وقتی بیماری را به طور کلی بررسی می کنید، حدود 60٪ تا 80٪ خطر ابتلا به اسکیزوفرنی ژنتیکی است.”

طبق نظر دکتر مارگولیس “اگر شما یک خواهر یا برادر مبتلا به اسکیزوفرنی دارید، 10٪ احتمال دارد که خودتان مبتلا شوید.” “اگر پدر یا مادری مبتلا به اسکیزوفرنی دارید، این احتمال کمی کمتر است، حدود 6٪ احتمال دارد. اگر مادربزرگ و مادربزرگ دارید که این اختلال را دارد احتمال ابتلای شما 5٪ است، اگر شما یک خاله یا عموی مبتلا به اسکیزوفرنی دارید، احتمال 2٪ است. ”

دکتر مارگولیس می گوید، این اعداد دقیق همواره در معرض بحث است زیرا کارشناسان همچنان اطلاعات جدیدی به دست می آورند، اما نتیجه این است که خطر ابتلا به شما سریعتر کاهش می یابد و بیشتر از این که از بستگان مبتلا به اسکیزوفرنی باشید بیشتر است. همچنین توجه به این نکته مهم است که فقط یک ژن در اسکیزوفرنی نقش ندارد.

به عنوان مثال، یک کنسرسیوم تحقیقاتی 2014 که توسط NIMH تأمین شد، 108 منطقه ژنتیکی را پیدا کرد که دارای تغییراتی هستند که به طور قابل توجهی با خطر اسکیزوفرنی مرتبط هستند و از آن زمان مناطق بیشتری کشف شده است. در حال حاضر، این بدان معناست که آزمایش های ژنتیکی اسکیزوفرنی یک رویا است و نه یک واقعیت.

عوارض بارداری

محققان دریافته اند که عوارض شدید در دوران بارداری، از جمله سو تغذیه شدید یا خفگی (کمبود اکسیژن) با افزایش خطر ابتلا به اسکیزوفرنی در کودک در مراحل بعدی زندگی همراه است. دکتر دکتر مارگولیس می گوید: “این به هیچ وجه به این معنا نیست که اسکیزوفرنی در صورت بروز عارضه بارداری به طور حتم به وجود خواهد آمد، این فقط خطر را افزایش می دهد.”

حداقل دو اتصال ممکن است وجود داشته باشد، اولین ارتباط ژنتیکی است. دکتر مارگولیس می گوید: “ممکن است از قبل آسیب پذیری ژنتیکی داشته باشید، اما بعد از آن آسیب هایی ایجاد می شود که آسیب پذیری را از بین می برد.”

دوم، فاکتور بیولوژیکی عمومی تری وجود دارد که مغز در دوران بارداری ایجاد می کند. دکتر مارگولیس می گوید: “هر چیزی که در رشد مغز اختلال ایجاد کند احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی را افزایش می دهد.” “البته، این امر خطر ابتلا به انواع دیگر روان پریشی را نیز افزایش می دهد.”

سوء مصرف مواد

مدتهاست که سؤ مصرف الکل یا هرگونه داروی غیرقانونی با افزایش خطر ابتلا به اسکیزوفرنی در ارتباط است، به ویژه یک دارو وجود دارد که متخصصان را نگران کرده است : شاهدانه.

به عنوان مثال، یک مطالعه در خارج از دانمارک نشان داد که ارتباط زیادی بین تقریباً هرگونه سؤ مصرف مواد و بعداً خطر ابتلا به اسکیزوفرنی وجود دارد، اما ماری جوانا مهمترین عامل بود. در اینجا خلاصه ای از خطرات مواد مرتبط با اسکیزوفرنی آورده شده است :

  • حشیش: 5.2 بار
  • الکل: 3.4 بار
  • داروهای توهم زا: 9/1 بار
  • آرامبخش: 1.7 بار
  • آمفتامین: 1.24 بار
  • سایر مواد: 2.8 بار

دکتر مارگولیس می گوید: “شواهد بسیار شگفت انگیزی وجود دارد که نشان می دهد مصرف ماری جوانا، به ویژه در نوجوانان جوان، با افزایش خطر ابتلا به اسکیزوفرنی از طریق پاسخ به دوز همراه است هرچه مصرف بیشتر باشد خطر هم بیشتر است.” اگرچه دلیل دقیق آن هنوز مشخص نشده است، او به زمان و آنچه در مغز اتفاق می افتد اشاره می کند.

دکتر مارگولیس می گوید : “مغز تا اواخر نوجوانی (اوایل ۲۰ سالگی) به بلوغ کامل خود نمی رسد و بنابراین تعدادی از فرآیندهای مهم بیولوژیکی در حال انجام است.” “فرض این است که به نوعی، ماری جوانا در آن فرآیند ها دخالت می کند.”

پدران سالخورده

یا بهتر بگوییم، اسپرم پدران مسن، برخی شواهد نشان می دهد کودکانی که از پدران میانسال متولد می شوند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به طیف وسیعی از بیماری های روحی روانی، از جمله اسکیزوفرنی قرار دارند. یک مطالعه در روانپزشکی JAMA نشان داد که بچه های متولد شده از پدران 45 ساله و بالاتر در مقایسه با کسانی که از پدران جوان 20 تا 24 ساله متولد شده اند، تقریباً دو برابر خطر ابتلا به روان پریشی دارند و مشخصه اصلی اسکیزوفرنی را نیز با خود دارند.

دکتر مارگولیس می گوید : “این مورد مدتی بحث شده است، اما به نظر می رسد که احتمال افزایش جهش های جدید وجود دارد.” “این مربوط به گردش مداوم اسپرم است و هرچه فرد مسن تر باشد، احتمال وقوع جهش بیشتر خواهد بود.”

اسکیزوفرنی چگونه تشخیص داده می شود؟

اینجاست که همه چیز روی حیله و تزویر است. به چند دلیل تشخیص اسکیزوفرنی می تواند چالش برانگیز باشد. دکتر مارگولیس می گوید: “این با این واقعیت شروع می شود که هیچ ویژگی منحصر به فرد در اسکیزوفرنی وجود ندارد. افراد می توانند از هر نوع توهم و علائم مثبت و منفی با سایر اختلالات روانپزشکی را داشته باشند.” “بنابراین، اولین قدم اجتناب از فریب خوردن و رد سایر اختلالات است.”

دوم، هیچ آزمایش خاصی برای اسکیزوفرنی وجود ندارد. دکتر مارگولیس می گوید: “هیچ آزمایش خون یا آزمایش ژنتیکی یا آزمایش تصویری وجود ندارد. هرچند امید زیادی وجود دارد که هرچه اسکن MRI عملکردی پیچیده تر شود، ما بتوانیم ابزارهای بهتری را برای تشخیص بسازیم.” “اما در حال حاضر، این یک تشخیص بالینی است.” بخشی از این فرآیند شامل اطمینان از عدم وجود سایر عوامل پزشکی دیگری است که بتواند مانند تومور مغزی یا سفلیس ظاهر شود.برای آشنایی کامل به آموزش آسیب های روانی مراجعه فرمایید.

چون که ارزیابی کلاسیک از ارزیابی جامع سابقه روانپزشکی فرد ناشی می شود، از زمانی که آنها خوب بودند تا چگونگی پیشرفت علائم آنها در طول زمان و انجام معاینه دقیق وضعیت روانی فرد در آن لحظه. به عنوان مثال، آیا آنها در حال حاضر دچار توهم یا تفکر آشفته هستند؟ این اطلاعات نه تنها از طرف بیمار بلکه از اعضای نزدیک خانواده و دوستان نیز جمع آوری می شود.

دکتر مارگولیس توضیح می دهد : “برخی از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی به عنوان بخشی از بیماری خود بسیار محافظت شده و به همه چیز مشکوک هستند، بنابراین آنها آنچه را که فکر می کنند نشان نمی دهند.” “یا ممکن است آنها چنان بی نظم باشند که نتوانند آنچه را که تجربه کرده اند یا رفتارشان را بیان کنند. به همین دلیل کسب اطلاعات از اطرافیان فرد از اهمیت حیاتی برخوردار است. ”

اسکیزوفرنی از داخل مغز ایجاد میشود

مغز فرد اسکیزوفرنی متفاوت از مغز یک فرد سالم به نظر می رسد، اما تشخیص آن در آزمایش های تصویربرداری عصبی استاندارد آسان نیست. چند نشانگر اصلی در اسکیزوفرنی عبارتند از:

توپچه های بزرگ شده در مغز : این حفره ها مملو از مایع در مرکز مغز است. دکتر مارگولیس می گوید : “این اولین یافته بیولوژیکی ثابت بود که ثابت کرد اسکیزوفرنی یک بیماری مغزی است.” “این نشانه ای است که آنها مغز خود را از دست داده اند، اما در اندازه توپچه بین بیماران، بسیار تنوع وجود دارد که از نظر تشخیصی مفید نیست، حداقل نه هنوز.” صحبت از ماده مغز از دست رفته نیز به گونه هایی بررسی می شود.

ماده خاکستری کاهش یافته: حجم ماده خاکستری سلولهای عصبی که اطلاعات را در مغز به ویژه در لوب گیجگاهی پردازش می کنند، کاهش می یابد، که باعث پردازش خاطرات و ارتباط آنها با احساس چشایی، صدا، بینایی و لامسه و همچنین لوب پیشانی، که برای عملکردهای شناختی و کنترل حرکت یا فعالیت ارادی مهم است.

سطح ناسالم مواد بیوشیمیایی : بسیاری از نظریه ها به افزایش یا کمبود انتقال دهنده های عصبی سروتونین، گلوتامات و دوپامین اشاره دارند. دکتر چن می گوید، در مطالعات اخیر، بیش فعالی در سیگنال های دوپامین وجود دارد که نقشی در پاداش و میل دارد که منجر به توهم و هذیان می شود.

آشنایی با اسکیزوفرنی و اختلالات مربوطه

شناخت کامل اسکیزوفرنی

لوب های پیشانی کمتر فعال : این بخش از مغز در برنامه ریزی ها و استدلال های آینده، شکل گیری حافظه، تولید گفتار و زبان، کنترل تکانه ها و موارد دیگر نقش دارد. همچنین همه مهارت های شناختی که در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ضعیف است.

عوارض اسکیزوفرنی

همانطور که قبلاً ذکر شد ، وقوع خودکشی در اسکیزوفرنی غیر طبیعی از سایر اختلالات بیماری روانی است. به گونه ای که تخمین زده می شود 20 تا 40 درصد افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در دوره ای از زندگی خود اقدام به خودکشی کنند. احتمالاً حداکثر 13٪ این عمل را با موفقیت به اتمام می رسانند، و اکثریت آن ها مرد هستند. خودکشی یک عارضه دشوار اسکیزوفرنی است زیرا بسیاری از افرادی که از این بیماری رنج می برند از ابتلا به این بیماری اطلاع ندارند و این امر درمان را بسیار دشوارتر می کند.

سؤ مصرف مواد یکی دیگر از عوارض شایع اسکیزوفرنی است. اعتیاد به نیکوتین متداول ترین سؤ مصرف مواد در بین اسکیزوفرنی ها است، به طوری که اسکیزوفرنیک ها سه برابر بیشتر از جمعیت عمومی به نیکوتین اعتیاد دارند.

اگر از اسکیزوفرنی رنج می برید، تمایل بیشتری به سؤ استفاده از مواد سخت تر علاوه بر نیکوتین، از جمله ماری جوانا، الکل و کوکائین دارید. مسلماً افزایش تأثیر سؤ مصرف مواد مخدر بر سلامت عمومی فرد، استفاده از داروها برای درمان اسکیزوفرنی در حالی که سؤ مصرف داروها باعث می شود دارو از اثر کمتری برخوردار شود، در واقع خطرناک است. علاوه بر این، آمفتامین ها (محرک ها) علائم اسکیزوفرنی را بطور قابل توجهی بدتر می کنند.

درمان اسکیزوفرنی چیست؟

داروهای ضد روان پریشی استاندارد مفید هستند، اگرچه برای علائم مثبت (توهم، هذیان، اختلال فکر) موثرتر از داروهای منفی یا شناختی هستند. دکتر مارگولیس می گوید، چندین داروی ضد روان پریشی در دسترس است که هرکدام دارای مزایا و معایب خاص خود هستند و دشوار است گفتن اینکه کدام یک از آن ها بهتر است. چون این واقعا به کسی که آن را مصرف می کند بستگی دارد.

وی با اشاره به داروهای موسوم به نسل اول مانند کلرپرومازین و هالوپریدول، می گوید: “به طور کلی، داروهای قدیمی دارای کمی عوارض جانبی عصبی هستند.” به عنوان مثال، بعضی از بیماران دچار ناهنجاری های حرکتی می شوند که شبیه بیماری پارکینسون یا آکاتیزیا (بی قراری حرکتی) است، یک احساس بی قراری فوری و ناخوشایند. از طرف دیگر، برخی از داروهای جدیدتر نسل دوم مانند اولانزاپین و کلوزاپین احتمال ایجاد سندرم متابولیک بیشتر است، شامل مجموعه ای از علائم از جمله افزایش وزن، دیابت و کلسترول بالا ولی اما همه آنها این خطر را ندارند .

نکته دیگری که باید با دارو در نظر گرفته شود، روش زایمان است. دکتر چن می گوید: “بسیاری از بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی، بیماری به نام آنوسوگوزیا دارند که در آنجا از بیماری خود آگاهی ندارند.” “و اگر آنها فکر نکنند که بیمار هستند، قصد استفاده از داروها را نخواهند داشت، بنابراین به عدم رعایت قانون مشهور هستند.” فن آوری های جدید مانند داروهای تزریقی طولانی مدت یا وصله های ترانس درمال برای چسباندن این بیماران به پروتکل درمانی مفید است.

فراتر از دارو، انواع مختلف روان درمانی مانند رفتار درمانی شناختی می تواند به افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در مدیریت بیماری خود در تعدادی از جنبه ها کمک کند. برای اولین بار، داروها کامل نیستند و روان درمانی می تواند به فرد بیاموزد که چگونه علائمی را نادیده بگیرد یا از آن جدا شود. همچنین می تواند به مسائل مشترک مانند مدیریت روابط پرتنش خانوادگی، یافتن و نگه داشتن شغل، و یادآوری مصرف داروها و حضور در قرارهای پزشکان کمک کند.

درمان دیگری که باید در نظر گرفته شود، الکتروشوک درمانی (ECT) است که شامل تحریک مغز بیمار با جریانهای الکتریکی کوچک در حالی که تحت بیهوشی هستند. دکتر مارگولیس می گوید: “برخی شواهد نشان می دهد که بیماران بسیار شدید به ترکیبی از کلوزپین و ECT به خوبی پاسخ می دهند.” “این ممکن است به خصوص در افرادی که اسکیزوفرنیا دارند با علائم خلقی برجسته مانند افسردگی یا شیدایی موثر است.”

اسکیزوفرنی دوران کودکی چقدر رایج است؟

اسکیزوفرنی در دوران کودکی (COS) یک بیماری نادر و کم درک است و فقط از هر 40،000 کودک 1 نفر به آن مبتلا است. در کودکان زیر 13 سال COS در نظر گرفته می شود. اگرچه این علائم روی کاغذ بسیار شبیه به اسکیزوفرنی بزرگسالان است، اما تشخیص آن در کودکان حتی از بزرگسالان دشوارتر است، زیرا علائم را می توان به راحتی با رفتار طبیعی کودک مانند اشتباه گرفت.

به عنوان مثال، علائم هشدار دهنده اولیه COS شامل خجالتی بودن، درونگرایی، تنهایی، افسردگی و رفتاری شبیه جنون است که همه آنها را می توان به “بچه بودن بچه ها” نسبت. و کودکان تخیلات وحشی دارند (مانند هیولاهای داخل گنجه)، که می تواند برای توضیح احتمال توهم یا هذیان استفاده شود. علاوه بر این، علائم با علائم دیگر اختلالات دوران کودکی مانند اوتیسم و ​​ADHD همپوشانی دارد و چالش تشخیص دقیق را اضافه می کند.

به نظر می رسد درمان COS بسیار شبیه به بزرگسالان است. داروهای ضد روان پریشی همراه با روان درمانی، همراه با حمایت علمی و اجتماعی. متأسفانه، این بیماری حتی با درمان نیز از بین نمی رود و در عوض تا بزرگسالی ادامه می یابد. تشخیص به موقع برای کمک به کودکان و خانواده های آنها برای مقابله با بیماری مزمن کلیدی است.

شناخت کامل اسکیزوفرنی و سوالات متداول اسکیزوفرنی

در مورد بیماری اسکیزوفرنی سوالاتی وجود دارد که در ادامه آن ها را بیان می کنیم.

اولین نشانه های اسکیزوفرنی چیست؟

علائم اولیه اسکیزوفرنی را می توان به راحتی با افسردگی اشتباه گرفت. آنها عبارتند از:

  • افت شدید نمرات یا عملکرد شغلی
  • در تفکر واضح یا تمرکز مشکل دارید
  • سو ظن یا ناراحتی از دیگران
  • کاهش مراقبت از خود، مانند اینکه مدت ها استحمام نکنید
  • صرف زمان زیاد در تنهایی
  • احساسات قوی و نامناسب مانند خندیدن هنگام فوت شخص یا نداشتن هیچ احساسی

معرفی منابع مفیدی برای اسکیزوفرنی

همچنین لازم است تا در مورد اسکیزوفرنی منابع معتبری معرفی شود تا بتوانید با مراجعه به آن ها اطلاعات بیشتری در این خصوص پیدا کنید.

موسسه ملی بهداشت روان

آژانس اصلی فدرال برای تحقیقات در مورد اختلالات روانی، شما آخرین تحقیقات، اخبار و آمار مربوط به اسکیزوفرنی را در اینجا خواهید یافت و می توانید ایده شرکت در یک آزمایش بالینی آینده را برای یافتن درمان های جدید و بهتر کشف کنید.

اتحاد ملی در زمینه بیماری های روانی

NAMI، بزرگترین سازمان بهداشت روان مردمی، اطلاعاتی را در مورد درک شرایط مختلف بهداشت روان و آخرین تحقیقات، و همچنین منابع برای یافتن یک ارائه دهنده بهداشت روان و استفاده از بیمه درمانی فراهم می کند.

اتحاد اسکیزوفرنیا

این گروه خودیاری توسط افرادی مدیریت می شود که از نزدیک دست به بیماری اسکیزوفرنی یا یک اختلال مرتبط می زنند. در اینجا، پشتیبانی اجتماعی و مشارکت با جامعه ای از افراد را پیدا خواهید کرد که با چالش های شما مشترک هستند و به پیشگیری در بهبودی شما کمک می کنند.

دسته‌بندی‌ها