برنا اندیشان | مرجع تخصصی بهترین پکیج های آموزشی
جفری چاوسر، یکی از برجسته‌ترین نویسندگان ادبیات انگلیس، به عنوان یکی از پیشروهای خلاق در دنیای ادبی محسوب می‌شود. او در اوایل شکل‌گیری ادبیات انگلیسی، آغاز به خلق آثاری به صورت شعر و نثر نمود. دستاوردهای ادبی جفری چاوسر موضوعات متنوعی را پوشش می‌دهند و مشهورترین اثر وی به نام “حکایت‌های کنتربری” شناخته می‌شود.
این اثر، به تصویر کشیدن افرادی از طبقات مختلف جامعه با مشاغل متفاوت می‌پردازد که در سفری مشترک قرار گرفته‌اند و در طول این سفر، هر فرد موظف است داستان‌هایی پندآموز را روایت نماید. در این قسمت از مجله علمی برنا اندیشان تصمیم داریم تا مقاله ای کامل در مورد زندگی جفری چاوسر را در اختیار شما افراد علاقه مند به ادبیات انگلستان قرار دهیم.
آشنایی با جفری چاوسر
جفری چاوسر در طول ۱۵ سال پایانی زندگی خود، وقت خود را صرف نگارش این کتاب بزرگ کرد. او در تاریخ ۲۵ اکتبر ۱۴۰۰ در لندن از دنیا رفت. در ادامه، نکات جالب و جذابی درباره زندگی و آثار این نویسنده بزرگ انگلیسی را جمع‌آوری کرده‌ایم:
1. جفری چاوسر به عنوان یکی از نخستین نویسندگان انگلیسی، نوعی تاثیر بر ادبیات میانه انگلستان داشته است.
2. “حکایت‌های کنتربری” به عنوان اثری ادبی فراتر از مرزهای زمانی، همچنان در دوران معاصر نیز توجه و تحلیل‌های بسیاری را به خود جلب می‌کند.
3. چاوسر به ترکیب شعر و نثر در آثار خود شهرت دست‌یافته است و این رویکرد نوآورانه به نثر، تاثیر بزرگی بر نوشته‌های آینده گذاشته است.
4. زندگی جفری چاوسر پر از راه‌سلوک‌های مختلف و رازآلودی‌هاست که هنوز هم برای پژوهش‌گران و علاقه‌مندان به ادبیات جذابیت دارد.
5. او با تمرکز بر داستان‌های انسانی و تصویر زندگی مردم عادی، مخاطبان خود را به تأمل در مسائل اجتماعی و اخلاقی دعوت می‌کرد.
6. ورودی‌های مختلف در “حکایت‌های کنتربری” نشان از تنوع فرهنگی و اجتماعی در انگلستان قرون وسطایی دارد و این امر به ترسیم زندگی آن دوره کمک می‌کند.
زندانی شدن جفری چاوسر قبل از ۲۰ سالگی
در سال ۱۳۵۹، جفری چاوسر در عملیاتی به نام کمپین ریمز شرکت نمود. این عملیات نظامی به رهبری ادوارد سوم، پادشاه انگلستان، با هدف تصرف اقصیاهایی از سرزمین‌های فرانسه تحت فرماندهی خود صورت گرفت. در طول این عملیات که با استفاده از نیروهای نظامی و اسلحه صورت گرفت، جفری چاوسر به عنوان یکی از مشارکت‌کنندگان واقعی در این ماجرا حضور داشت.
جالب است بدانید که چاوسر در این ماجرا نقش‌های چندگانه‌ای ایفا کرد. او از یک سو، به عنوان عضو خانواده‌ی کنتس اولستر به عنوان یک نماینده‌ی اجتماعی محسوب می‌شد؛ از سوی دیگر، به عنوان همسر یکی از فرزندان ادوارد سوم وارد این ماجرا شد. اما نهایتاً، به عنوان یک سرباز نیز در این تلاش نظامی شرکت کرد.
در این جریان، جفری چاوسر توسط نیروهای فرانسوی دستگیر شد. پس از مدتی از محاصره و تلاش‌های دیپلماتیک بین دو طرف درگیر، توافقی به‌منظور آزادی زندانیان به جریان افتاد. به این توافق موسوم به مذاکرات ریمز، ادوارد سوم موظف به پرداخت مبلغی به ارزش ۱۶ پوند به منظور آزادی چاوسر شد. این مبلغ در آن دوره معادل مقدار قابل‌توجهی بوده و در ارزش امروزی به حدود ۸۰۰۰ پوند یا نزدیک به ۱۰۰۰۰ دلار تبدیل می‌شود. این تجربه، به چاوسر فرصتی فراهم کرد تا از نزدیک با توانمندی‌ها و مشکلات مرتبط با امور نظامی و دیپلماسی آشنا شود.
جفری چاوسر پدر شعر انگلیسی
در دو قرن قبل از زمان شکسپیر، که امروزه وقتی از شعر انگلیسی صحبت می‌شود، بسیاری از افراد به او اشاره می‌کنند، در اواخر دهه ۱۳۰۰، چاوسر با لقب “پدر شعر انگلیسی” شناخته می‌شد. این عنوان به تمام ارزش و تأثیر وی اشاره داشت. در زمانی که بسیاری از هم‌زمانانش، از جمله دوستش جان گوور، به زبان‌های مانند لاتین و فرانسوی نوشته می‌آوردند، چاوسر به صورت انحصاری به انگلیسی نوشت. مورخ و محقق قرون وسطی، سیمون هوروبین، به این نکته اشاره می‌کند که انتخاب چاوسر برای نوشتن به زبان انگلیسی به جای لاتین – که در آن زمان به عنوان زبان بین‌المللی ارتباطات مورد استفاده قرار می‌گرفت – باعث گسترش و ترویج زبان مادری انگلیسی شد. در آن دوره، انگلیسی به عنوان “زبان مادری” مردم انگلستان شناخته می‌شد و به اندازه‌ای گسترش نیافته بود که امروزه دارد.
چاوسر به انگلیسی میانه نگارش می کرد
شاید شگفت‌زده شوید بدانید که وقتی شکسپیر در قرن‌های ۱۶ و ۱۷ زندگی می‌کرد و آثار خود را می‌نگارست، در واقع از نسخه‌ای از انگلیسی مدرن اولیه استفاده می‌کرد. اما چاوسر، نویسنده‌ای که در دهه ۱۳۰۰ آثار خود را می‌نوشت، از نسخه‌ای قدیمی‌تر از زبان انگلیسی به نام “انگلیسی میانه” استفاده می‌کرد. این نسخه از زبان در سال ۱۰۶۶ پس از حمله ویلیام فاتح به انگلستان، جایگزین نسخه‌ی قبلی زبان انگلیسی به نام “انگلیسی باستان” یا “آنگلوساکسون” شد.
با ورود نورمن‌ها به انگلستان، شکلی از زبان انگلیسی که چاوسر به ارث برده و از آن استفاده می‌کرد، تحت تأثیر فرانسوی قرار گرفت. به گفته منابع تاریخی، حدود ۱۰۰۰۰ کلمه فرانسوی به زبان انگلیسی اضافه شد. این تأثیرات با آلمانی آنگلوساکسونی که قبلاً در انگلستان صحبت می‌شد، ترکیب شد و به شکل انگلیسی میانه منجر شد. این نسخه از زبان انگلیسی به نظر افراد امروزی به عنوان یک زبان خارجی و بیگانه می‌آید.
اکثر کارهای جفری چاوسر طنز است
یکی از عواملی که سبب ارجمندی آثار نویسندگان قدیمی می‌شود، این است که آثار آنان تا امروز کاربرد دارند و از جا نمی‌افتند. به عبارت دیگر، آفرینش‌های آنها دارای جاودانگی هستند. برای مثال، واقعاً انگیزه‌بخش است که شاهد حس شوخ‌طبعی نویسندگانی که قرن‌ها پیش زندگی می‌کردند، باشیم و متوجه شویم که طنز و شوخی‌های آنان امروز همچنان می‌توانند به خنده و شگفتی بیانجامند. در این زمینه، جفری چاوسر یکی از نمایندگان برجسته است.
آثار تأثیرگذار چاوسر به ویژه در زمینه شوخی و طنز قابل توجه است. بسیاری از آثار او، مخصوصاً داستان‌ها و کتاب‌های کمدی، از جذابیت‌های خنده‌دار و مهیجی برخوردارند. این نویسنده با استفاده از طنز و هوش تدوین شده در آثار خود، توانسته است به نحوی خاص مخاطبان خود را به خنده و خوشحالی بیاندازد. این مهارت او در ایجاد اثرات طنز و بامزه در آثارش، سبب ماندگاری آثار او در ذهن خوانندگان شده است.
چاوسر در حکایت های کنتربری سوژه شد
یکی از داستان‌های بسیار طنزآمیز چاوسر، خودش در آن داستان حضور دارد. در داستانی از «حکایت‌های کنتربری»، چاوسر شخصیت خود را به عنوان یک شخصیت داستانی ایجاد کرده است، اما با یک تغییر کلیدی و بسیار خنده‌دار: در این داستان، شخصیت چاوسر ناتوانی در تعریف داستان ساده‌ای را تجربه می‌کند!
در داستان این شخصیت تصمیم می‌گیرد یک داستان قهرمانانه درباره یک شوالیه تعریف کند، اما بجای آنکه به زودی به اوج داستان برسد، بیشتر وقت خود را صرف توصیف جزئیات فراز و فرودهای زره و شکلک‌های شوالیه می‌کند. به طور عجیب، این داستان به سرعت از طولانی‌ترین حد ممکن عبور می‌کند و شخصیت چاوسر بیشتر توجه می‌کند به تفصیل‌های جالب و جذاب از پوشش شوالیه و روند پوشیدن زره، به‌گونه‌ای که تمامی حضار دست به سرخوردن می‌زنند. به‌ظاهر، چاوسر در اینجا می‌خواست با این تناقض میان تمرکز بیش از حد بر ظاهر و توانایی ایجاد داستانی کم‌شعور و ناتوان، یک کنایه طنزآمیز ارائه دهد.
آرامگاه جفری چاوسر شهرت زیادی دارد
چاوسر در آخرین دوره زندگی‌اش، تابعیت از حقوق بازنشستگی که توسط شاه ریچارد دوم به او اختصاص یافته بود، سپری کرد و به مدت چند سال در کلیسای وست‌مینستر اقامت نمود. در این مدت، او در این مکان ساکن بود و بعد از مدتی، به دلیل فوت، در این کلیسا به خاک سپرده شد. در سال ۱۵۵۶، به عبارتی تقریباً یک قرن و نیم بعد از درگذشت، جسد او از قبر اصلی خود استخراج شد و مجدداً در یک مقبره از مرمر در کلیسای وست‌مینستر به خواب ابدی فرو نشست.
ادموند اسپنسر، شاعر قرن شانزدهم که در اسلوبی به تقلید از سبک چاوسر می‌نوشت، خواستار شد که پس از درگذشت کنار شاعر بزرگ انگلیسی دفن شود. به این ترتیب، جسد اسپنسر نیز در کنار چاوسر در کلیسای وست‌مینستر قرار گرفت. به نظر می‌رسد این تقاضای اسپنسر یک روند تأسیس کرد: از آن زمان به بعد، تعدادی از مقبره‌ها و ساختمان‌های یادبود به نام نویسندگان در آرامگاه چاوسر احداث شد. این آرامگاه هم اکنون به‌عنوان یک مقام بزرگ در میان شاعران و نویسندگان مشهور شناخته می‌شود.
