برنا اندیشان | مرجع تخصصی بهترین پکیج های آموزشی
در این بخش از پایگاه دانش برنا اندیشان تصمیم بر این داریم تا در مورد خواب و تاثیرات فرهنگی در مورد خواب کودک مطالبی را در اختیار شما عزیزان و همراهان علاقمند به مباحث روانشناسی و کودک قرار دهیم .
تاثیرات فرهنگی در خواب کودک
در این مقاله نویسنده به تاثیرات فرهنگی در خواب کودک با نگاهی روانشناسی می پردازد و عناصر مختلف فرهنگی که بر خواب کودک اثر می گذارد را مورد بررسی قرار می دهد.
رشد سریع مغز سازمان خواب و بیداری را بین تولد تا ۲ سالگی به مقدار زیادی تغییر می دهد و بیقراری و گریه را نیز کاهش می دهد .
خواب نوزاد در شبانه روز جمعا بالغ بر ۱۶ تا ۱۸ ساعت می شود . ( دیویس ، پارکر ، مونتگومری ، ۲۰۰۴) واین خواب در یک کودک ۲ساله به ۱۲ تا ۱۳ ساعت کاهش می یابد.
یک کودک بین ۶ تا ۹ ماهگی عموما به چرت زدن نیاز دارند و سرانجام بین ۳ تا ۵ سالگی چرت زدن کاهش می یابد ، این تغییر حالت های برانگیختگی به علت رشد مغز است ، ولی تحت تاثیر عقاید و رسوم فرهنگی و نیازهای والدین نیز قرار دارند. برای مثال والدین هلندی ،منظم بودن خواب را خیلی مهم میدانند و معتقد هستند که برنامه خواب را باید اعمال کرد در غیر اینصورت رشد بچه ممکن است صدمه ببیند . در ۶ماهگی بچه های هلندی زودتر به بستر گذاشته می شوند و روزی ۲ساعت بیشتر از همسالان آمریکایی خود میخوابند ولی والدین آمریکایی برنامه خواب قابل پیش بینی را به صورت طبیعی از درون کودک پیدا میکنند.
پیشنهاد ویژه:کارگاه آموزشی درمان های شناختی اختلال های خواب
در کشورهای غربی بسیاری از والدین به خاطر فشار برنامه های کاری در حدود ۳ تا ۴ ماهگی با غذا دادن بعد از ظهر به بچه های خود آنها را در طول شب بخوابانند که این روش با قابلیت عصب شناختی نوباوگان در تضاد است . ترشح ملاتونین هورمونی که در مغز موجب خواب آلودگی میشود از اواسط سال اول در طول شب خیلی بیشتر از روز است.
در صورتی که بچه ها با والدین خود بخوابند متوسط دوره خواب آنها ۱تا ۸ ماهگی ثابت می ماند و ۳ ساعت به طول می انجامد و در پایان سال اول به سمت خواب بزرگسالان پیش می روند. بیداری های شبانه در حدود ۶ماهگی و دوباره بین ۵/۱ تا ۲ سالگی افزایش و بعد کاهش می یابد .
متخصصان غربی قویا توصیه میکنند که هنگام خواب کودک از والدین جدا باشد .برای مثال در کتاب مراقبت از نوزاد و کودک ، بنجامین اسپاک توصیه میکند که کودک از ۳ماهگی به اتاق خود منتقل شوند و توضیح می دهد که در ۶ ماهگی کودکی که معمولا در اتاق والدین می خوابد ممکن است از خوابیدن در جای دیگر احساس ناراحتی کند . در ضمن آکادمی پزشکان اطفال آمریکا هشدار بحث انگیزی را صادر کرده مبنی بر خوابیدن مشترک والد _کودک ممکن است خطر نشانگان مرگ ناگهانی کودک را افزایش دهد.
با این حال ، باهم خوابیدن والد-کودک در تقریبا ۹۰ درصد جمعیت دنیا رایج است . برای مثال بچه های کره ای و ژاپنی معمولا در طول نوباوگی و اوایل کودکی کنار مادر خود میخوابند و بسیاری این خوابیدن را با والدین خود یا عضو دیگری از خانواده تا نوجوانی ادامه میدهند.
ارزش های فرهنگی مخصوصا جمع گرایی در برابر فرد گرایی قویا بر ترتیبات خوابیدن کودک تاثیر دارد .
در فرهنگ های آسیایی هم با هم خوابیدن متداول است .
منتقدان هشدار میدهند که باهم خوابیدن موجب مشکلات هیجانی مخصوصا وابستگی بیش از حد میشود ولی در یک مورد آزمایش این مورد تایید نشده است و تاثیر نداشته است. نگرانی دیگر منتقدان این است که امکان دارد کودک زیر بدن والدین یا در لحاف نرم گیر کنند و خفه شوند . اما با اقدامات احتیاطی مناسب والدین و کودک می توانند بدون خطر با هم بخوابند.
نویسنده : خانم جعفری
