کارگاه آموزشی آشنایی کامل با مواد توهم زا و اثرات مخرب آن

در این قسمت از فروشگاه برنا اندیشان تصمیم داریم تا یکی دیگر از کارگاه های روانشناسی با عنوان کارگاه آموزشی آشنایی کامل با مواد توهم زا و اثرات مخرب آن را برای دانلود در اختیار شما کاربران محترم وب سایت برنا اندیشان قرار دهیم.

کارگاه آموزشی آشنایی کامل با مواد توهم زا و اثرات مخرب آن

مدرس آموزشی در کارگاه آموزشی آشنایی کامل با مواد توهم زا و اثرات مخرب آن به صورت کامل مبحث مواد توهم زا را برای افرادی که در حوزه اعتیاد و درمان آن مشغول به فعالیت هستند،آموزش می دهد.

روان‌گردان به دسته‌ای از ترکیبات شیمیایی گفته می‌شود که موجب تأثیر بر مغز و سلسله اعصاب می‌شوند، و از این رو به این علت که که آگاهی و روان فرد را تغییر می‌دهند، در دسته سایکواکتیوها جای می‌گیرند. این ترکیبات با اثر آگونیستی روی گیرنده‌های سروتونین تاثیر خود را نمایان می‌کنند. روان‌گردان‌ها دسته‌ای از توهم‌زاها هستند که به صورت تخصصی توهم‌زاهای سروتونرژیکی نیز نامیده می‌شوند. اثر اصلی روان‌گردان‌ها تغییر دادن شناخت و ادراک فرد است.

مواد توهم زا

توهم‌زاها به‌خاطر آثار روانی خاصی که ایجاد می‌کنند از دیرباز مورد توجه بشر بوده‌اند. منبع اولیه این مواد نوعی قارچ بود که آن را قارچ سحرآمیز می‌نامیدند و قبایل مختلف از آن در مراسم مذهبی و قومی خود استفاده می‌کردند. اغلب مواد توهم‌زایی که امروزه وجود دارند از جمله (LSD) و (PCP)، به دنبال تلاش بشر برای تولید داروهای پزشکی تولید شده‌اند. این مواد به‌عنوان داروهای بی‌حس کننده یا هوش‌بر در حین جراحی ساخته شده‌اند. اما پس از مدتی مشخص شد که بیمارانی که با استفاده از این داروها تحت جراحی قرار می‌گیرند، تا مدت‌ها آثار روانی عجیبی از خود نشان می‌دهند، ادراکات و حواس مختلف آن‌ها مختل شده و به انواع توهمات دچار می‌شوند.

ال اس دی، مسکالین، دی‌متیل‌تریپتامین، قارچ سیلوسایبین از معروف‌ترین ترکیبات توهم زا محسوب می گردند.

با ثابت شدن عوارض جانبی مواد توهم زا، رفته‌رفته اغلب این مواد از حوزه پزشکی کنار رفته و کاربرد آن برای انسان غیرقانونی شناخته شد. البته برخی از آن‌ها هنوز در دام‌پزشکی قابل استفاده‌اند. علی‌رغم این‌که این داروها تحت عنوان “مواد توهم‌زا” از مصارف پزشکی کنار گذارده و در ردیف مواد غیرقانونی شناخته شده‌اند، اما هم‌چنان مورد سوء‌مصرف قرار می‌گیرند و به‌خاطر اثرات روانی‌شان مورد توجه قرار دارند. برای ترک مواد توهم زا مصرف این ماده لازم است از متخصصان روانشناس و مشاوران کمک گرفته تا با بررسی‌های لازم و درمان‌های خاص از اثرات سوء این قرص‌ها کاسته شده و بتوانید به زندگی معمول خود بازگردید، شیوع مصرف توهم زاها در مردان بیشتر از زنان و حدود سه برابر آن‌هاست. همچنین مصرف این مواد بیشتر در گروه سنی ۱۸ تا ۲۵ سال رواج دارد و سن بیش از نیمی از مراجعات مربوط به توهم زاها به مراکز فوریت، زیر ۲۰ سال می‌باشد. بنابراین چون جوانان و نوجوانان بیش از سایرین در معرض خطر مصرف توهم‌زاها قرار دارند، شناخت این مواد و آگاهی از عوارض مصرف آن‌ها هم برای خود نوجوانان و هم والدین آن‌ها ضروری دارد.

بسیاری از روان‌گردان‌ها در سرتاسر دنیا غیرقانونی محسوب می‌گردند اما با این حال مصرف تفننی این مواد در مناطق مختلف دنیا رایج می‌باشد.

معرفی

معیار هالیستر برای شناخت ماده روانگردان به شکل زیر است:

• نسبت به بقیه اثرات دارو، تفاوت در نوع بینش و فکر باید آشکار و غالب باشد
• از لحاظ فکری و حافظه اثر حداقلی داشته باشد
• بی‌حسی، گیجی، بیحالی، یا انگیزش بیش از حد نباید اثر اصلی باشد
• اثرات جانبی خود به خود روی سیستم اعصاب باید حداقلی باشد
• هیچگونه وابستگی ایجاد نکنند

بر حسب شرایط البته تمام مواد از این شرایط پیروی نمی‌کنند و حتی ممکن است یک دارو اثرات متفاوتی روی یک فرد ثابت داشته باشد.

مواد توهم‌ زا چه مدت در بدن مصرف‌کننده باقی می‌مانند؟

شروع اثر LSD در یک ساعت روی می‌دهد، در دو تا چهار ساعت به اوج می‌رسد و ۸ تا ۱۲ ساعت دوام می‌یابد. مدت زمان تأثیر مسکالین ۱۰ تا ۱۲ ساعت و سیلوسبین نیز چهار تا شش ساعت است. این مواد بعد از گذشت ۲۴ ساعت تقریباً به طور کامل از بدن دفع می‌شوند، اما اثرات روانی آن‌ها ممکن است روزها، هفته‌ها و یا ماه‌ها پس از آخرین مصرف اتفاق بیفتد. اثرات کوتاه مدت PCP، سه تا شش ساعت طول کشیده و گاهی جای خود را به حالت افسردگی خفیفی می‌دهد که ضمن آن فرد تحریک‌پذیر، بدبین و ندرتاً ستیزه‌جو می‌گردد. آثار مواد ممکن است چندین روز طول بکشد. گاهی رفع کامل آثار نشئگی با PCP یک تا دو روز دوام می‌یابد. نیمه عمر PCP در انسان حدود ۲۰ ساعت است، اما آزمایشات لابراتواری نشان می‌دهد که ممکن است پس از گذشت یک هفته از مصرف، هنوز وجود PCP در خون یا ادرار فرد قابل تشخیص می‌باشد.

چرا افراد به مصرف مواد توهم‌ زا روی می‌آورند؟

گونه‌های گیاهی توهم‌ زاها مثل مسکالین، سیلوسیبین و ایبوگائین از گدشته‌های دور توسط فرهنگ‌های اولیه‌ای که آن‌ها را کشف کردند، در مراسم و تشریفات قومی، مذهبی و عرفانی مصرف می‌شدند. پس از ساخته شدن LSD به‌طور مصنوعی، مصرف توهم‌زاها رواج بیشتری یافت. اما بین مواد توهم‌زا و مواد سوء‌مصرفی دیگر چند تفاوت مهم وجود دارد. مواد توهم‌زا برخلاف موادی چون کوکائین، شیشه یا هروئین احساس شدید لذت یا اوج ایجاد نمی‌کنند. به نظر می‌رسد که افراد این مواد را نه به‌خاطر ویژگی‌های شعف‌آور یا آرام‌بخش، بلکه صرفاً به‌خاطر آثار پیچیده آن‌ها بر ذهن دوست دارند. برخی مصرف‌کنندگان ادعا می‌کنند که میزان معینی از توهم‌زاها یا چند تجربه با آن‌ها باعث می‌شود خلاقیت بیشتری پیدا کنند، به بینش روانی تازه‌ای دست یابند، از برخی علائم روانی مثل اضطراب، ترس یا افسردگی رها گردند و یا تغییری مطلوب در شخصیت آن‌ها ظاهر گردد.