کارگاه بررسی اختلال بیش فعالی در کودکان

در این بخش از فروشگاه برنا اندیشان کارگاه بررسی اختلال بیش فعالی در کودکان و راهکارهای درمانی را در اختیار شما کاربران گرامی و علاقه مند به مباحث روانشناسی قرار می دهیم.

کارگاه بررسی اختلال بیش فعالی در کودکان و راهکارهای درمانی به طور کامل اختلال بیش فعالی را در کودکان مورد بررسی قرار می دهد و همچنین راهکارهای درمانی موجود در این زمینه را برای مشاورین مدرسه که با کودکان در ارتباط هستند ارائه می دهد.

مقدمه ای در مورد اختلال بیش فعالی

بیش فعالی به حالتی گفته می شود که کودک دارای تحرک زیاد است و بیش از اندازه جنب و جوش دارد. همین انرژی زیاد و تحرک بالای کودک سبب دردسر هایی برای خود، والدین (به خصوص مادر) و کادر مدرسه می شود.

کودکان بیش فعال معمولا تمامی انرژی خود را صرف جنب و جوش می کنند و دیگر توانی برای کار های دیگر مانند یادگیری، انجام تکالیف مدرسه و …. ندارند و اگر به موقع مورد درمان قرار نگیرند ممکن است به سمت ترک تحصیل و قرار گرفتن در مسیر های انحرافی قرار بگیرند. از همین رو والدین باید بعد از تشخیص و شناسایی علائم بیش فعالی برای درمان کودک بیش فعال خود اقدام کنند، تا از بروز پیامد ها و عواقبل بعد از آن در دوره های نوجوانی و جوانی پیشگیری نمایند.

از جمله پیامد های عدم درمان به موقع بیش فعالی کودکان می توان به رفتار های ضد اجتماعی در همان سن یا بعد از آن، گرایش به سمت مصرف مواد مخدر، تا امیدی شدید در نوجوانی، افسردگی، اختلالات یادگیری، ابتلا به ADHD  شدید در کودکی و نوجوانی و … اشاره داشت. امروزه خیلی از مادران از دست کودک خود شاکی هستند و گمان می کنند که کودکشان بیش فعال است اما باید بدانند قبل از هر اقدامی باید از علائم کودک بیش فعال اطلاع پیدا کنند و ببینند آیا کودکشان علائم و نشانه های کودک بیش فعال را دارد یا نه؟

اختلال کم توجهی-بیش فعالی

بسیاری از انسانها از مشکل نداشتن تمرکز و احساس گاه و بیگاه بی­قراری و ناآرامی رنج می­برند. اگر شما دچار کم­توانی موسوم به “اختلال کم توجهی-بیش فعالی یا ADHD” هستید این مشکلی است که همواره با شماست و به روی زندگی روزانه شما بسیار تاثیر می­گذارد. این تاثیر گذاری ممکن است تا آنجا پیش برود که شما در محیط آموزشی یا محیط کاری با دشواری روبرو شوید.

اختلال کم توجهی -بیش فعالی چیست؟

اختلال کم توجهی- بیش فعالی یک کم­ توانی و اختلال رفتاری – رشدی است و به این معناست که فرد مبتلا برای متمرکز کردن توجه خود دچار مشکل است. این دشواری در تمرکز می­تواند در شرایط گوناگون جلوه­ های گوناگون داشته باشد. ADHD کوتاه شده ­ی Attention Deficit Hyperactivity Disorder است که معنای آن “اختلال کم ­توجهی – بیش فعالی” است. اما همه کسانی که “بیش فعالند” به این بیماری مبتلا نیستند.

اگر شما دچار اختلال کم­ توجهی – بیش فعالی هستید باید تلاش و کوشش بسیاری به خرج دهید که خود را متمرکز کنید و این باعث می­شود که بشدت خسته شوید. خلق و خو و مناعت طبع انسان نیز تحت تاثیر قرار می­گیرد.

اختلال کم توجهی-بیش فعالی چه انواعی دارد؟

اختلال کم توجهی-بیش فعالی شکل­های گوناگونی دارد. عادی­ترین نوع آن به شکل دشواری در تمرکز، دشواری در کنترل رفتارهای ناگهانی و بیش از حد فعال بودن جلوه­گر می­شود. نوع کمتر عادی آن اینست که فرد مبتلا دچار مشکل تمرکز پیدا کردن است اما حرکات پیش­بینی نشده انجام نمی­دهد.

این شکل از اختلال، به کوتاهی ADD و یا گاهی AD(H)D خوانده می­شود. شکل سوم این اختلال تنها بیش فعالیتی یا فزون کُنشی و رفتارهایی است که انگیزه آنی دارند و بدون فکر قبلی انجام داده می‌شوند. این اختلال بیشتر در کودکان دیده می­شود و اغلب یا ازبین می­رود و یا بعدا تبدیل می­شود به شکل ترکیبی اختلال کم توجهی-بیش فعالی یا ADHD .

اختلال کم توجهی-بیش فعالی ناشی از چیست؟

این اختلال یک حساسیت مادرزادی در مغز و سیستم اعصاب است که باعث می­شود شما چگونه در برخی شرایط رفتار کنید. این اختلال اغلب ارثی است اما رویدادهای بیرونی نیز می­توانند تا اندازه ای در آن تاثیر داشته باشند. برای نمونه در زایمان زودرس. این اختلال می­تواند در دوران اولیه کودکی خود را نشان دهد و در بسیاری موارد با رشد کودک این اختلال نیز ناپدید می­گردد.

تشخیص خوب ADHD چیز خوبی است، چون این مشکل می تواند منجر به موفقیت تحصیلی کم تر، مهارت های اجتماعی ضعیف و سو استفاده از مواد شود ، اما یک جلسه ملاقات با پزشک ممکن است منجر به تشخیص نادرست شود، اگر عوامل یا شرایط دیگر منتفی نشده باشند.

کودکان در سن های متفاوت بالغ می شوند. بسیاری از مسائل در دوران کودکی، از اضطراب برای برخورد با کلاس های شلوغ، ممکن است شبیه به ADHD باشند. ما نمی خواهیم به بی توجهی، عدم تمرکز، رفتار آنی و مقادیر زیاد بیش فعالی، بیش از حد واکنش نشان دهیم، ما باید مهارت های دیگر کودک را درک کنیم.