برنا اندیشان | مرجع تخصصی بهترین پکیج های آموزشی
اضطراب مرگ موضوعی است که همه افراد آن را در زندگی شان آن را تجربه می کنند و رویکرد هر فرد نسبت به آن متفاوت است، از این رو باید با استفاده از روش های درمانی مفید بتوانیم از میزان این اضطراب کاسته تا بتوانیم لذت واقعی زندگی را درک کنیم و صرفاً در غم مرگ زندگی جاری مان را تباه نکنیم، در این بخش از پایگاه دانش برنا اندیشان تصمیم داریم تا مقاله ای با عنوان مقابله با اضطرب مرگ و بررسی دلایل آن با رویکرد درمانی را مورد مطالعه قرار دهیم، پس تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
مقابله با اضطرب مرگ و بررسی دلایل آن با رویکرد درمانی
در مقاله مقابله با اضطرب مرگ و بررسی دلایل آن با رویکرد درمانی خواهیم گفت که چرا این حس را نسبت به مرگ و زندگی داریم و چگونه باید آن را کنترل کنیم.
مقابله با اضطراب مرگ
آیا اضطراب مرگ دلیل اصلی بسیاری از شکایات ما است؟
گوش دادن به ناگفته ها یکی از مهارت هایی است که درمانگر هنگام کار با دیگران می آموزد. بسیاری از سرنخ ها در مواردی است که گفته نمی شود. روانپزشک اروین یالوم، معروف به فعالیت های پیشگامانه در روان درمانی وجودی و گروه درمانی، بیان می کند که اضطراب مرگ مسئله مهمی است که سرشار از سرنخ ناآرامی های فرد است و اغلب توسط درمانگر و بیمار نادیده گرفته می شود (یالوم ، 2008).
اضطراب مرگ را می توان اضطراب شناور آزاد توصیف کرد که فرد نسبت به مردن احساس می کند اما اغلب سرکوب شده و به روش های دیگری تجربه می شود. به عنوان مثال، برخی از افراد ممکن است سعی در کنترل قدرت داشته باشند و ناخودآگاه قدرت و کنترل خود را در جهان پیش ببرند در حالی که برخی دیگر با وسواس با نشانه های پیری مبارزه می کنند و برخی دیگر نیز از طریق راه های بیشماری از روابط، مشاغل، خانه ها و حتی زندگی فرار می کنند. یکی از پیشنهادهایی که به عده ای از افراد می شد این بود که برنامه پنج ساله ای را برای خود در نظر بگیرند و ببینند که در این مدت چه کارهایی می توانند انجام دهند در صورتی که این افراد چنین وقتی را نداشتند و این موضوع یک مشکل محسوب می شد.
بیماری همه گیر کرونا
با توجه به اینکه مردم روزانه از بیماری و تعداد مرگ افراد مطلع می شوند، به این مسئله توجه می کند، همه تحت تأثیر قرار گرفته اند. غم از دست دادن عزیزان و افراد برجسته، آزادی هایی که از طریق فاصله اجتماعی، ماسک و محدودیت های قرنطینه ای نظیر منع رفت و آمد، کار در خانه و پناه دادن در محل اعمال می شود. ما مرگ را می بینیم و در مورد راه حل های حل مشکلات پزشکی و سیاسی و افزایش زندگی صحبت می کنیم – با این حال، همانطور که یالوم اشاره کرد، چه قدر احساسات خود را در مورد مرگ خود تصدیق می کنند؟
آیا درمانگران در این باره با مراجعین خود در حال بحث هستند یا به دلیل ترس خودشان از این موضوع پرهیز می کنند؟ آیا ما با تبانی گسترده علیه مرگ و میر روبرو هستیم؟
یالوم برای اینکه مردم ترس و اضطراب خود را از مردن در نظر بگیرند، یک آزمایش فکری را با بررسی سوال مطرح شده توسط نیچه پیشنهاد می کند: اگر مجبور بودید این زندگی را بارها و بارها در طول ابدیت زندگی کنید، آیا می توانستید از پس آن برآیید؟ آیا چیزی وجود دارد که تغییر دهید؟
فرصتی که در پس این سوال وجود دارد این است که مسئولیت زندگی خود را به عهده بگیرید و اگر از آن راضی نیستید تغییراتی ایجاد کنید.
چه کسی می خواهد آسیب های مکرر را تحمل کند؟ بسیاری از بازماندگان تروما به دنبال تجربیات خود نبوده اند. این عادلانه نیست اگر از آنها خواسته شود مسئولیت آن را به عهده بگیرند. اما کار موفقیت آمیز کسانی که شجاعانه با آسیب ها و تاریخچه های خود روبرو شده اند، روبه رو شدن با وقایع زندگی است. نتیجه مواجه شدن با آسیب، اندوه و اضطراب مرگ می تواند به عنوان یک زنگ خطر بیدار کننده روح باشد.
روش دیگر بررسی سوال نیچه در نظر گرفتن داستان کوان یین است ، بودیساتوا که گفته می شد تا آخرین لحظه ای که رنجش را بکشد، به زندگی خود بازمی گردد. درس او دلسوزی را به همه می آموزد.
هیچ پاسخ درست و غلطی در این مورد وجود ندارد، فقط یک سری اطلاعات ارزشمند است که میتوان با جست وجود در موارد نامعلوم آن ها را کشف نمود.
