کارگاه تخصصی آموزش اصول روانکاوی زیگموند فروید

نوع فایل
Mp3
حجم فایل
980 مگابایت
دسته بندی
300,000 تومان

در این قسمت از فروشگاه برنا اندیشان تصمیم داریم تا یکی دیگر از پکیج های آموزشی با عنوان کارگاه تخصصی آموزش اصول روانکاوی زیگموند فروید به صورت جامع را برای دانلود در اختیار شما کاربران محترم وب سایت برنا اندیشان و تمامی علاقه مندان به کارگاه و سمینارهای روانشناسی به خصوص روانکاوی فروید قرار دهیم.

کارگاه تخصصی آموزش اصول روانکاوی زیگموند فروید به صورت جامع

در کارگاه تخصصی آموزش اصول روانکاوی زیگموند فروید به صورت جامع با پدر علم روانکاوی و اصول این حرفه به صورت کاملاً کاربردی و عملی آشنا خواهید شد.

زیگموند فروید پدر علم روانکاوی که بود؟

«زیگموند فروید» Sigmund Freud پدر علم روانکاوی در 6 ماه مه سال 1856 در فری برگ به دنیا آمد. او کودکی‌اش را در خانواده‌ای فقیر گذراند و در وین دبیرستانش را تمام کرد. او دانش‌آموزی برجسته بود و به زبان‌های آلمانی، ایتالیایی، فرانسه، انگلیسی، اسپانیایی عبری، لاتین و یونانی تسلط داشت. او ادبیات را دوست داشت و آثار «ویلیام شکسپیر» را دنبال می‌کرد. «فروید» در هفده‌سالگی رشته‌ی پزشکی دانشگاه وین را آغاز کرد و زیر نظر استادان به نام آن دوره تحصیل کرد. او فلسفه و روانشناسی را نیز در آن دوران دنبال می‌کرد و سال 1881 از مقطع دکترا فارغ‌التحصیل شد.

«فروید» مدتی را در بیمارستان فعالیت کرد ولی علاقه‌اش به علم اعصاب سبب شد بیشتر وقتش را صرف تحقیق درزمینه‌ی اختلالات عصبی کند. او در پی علاقه‌اش به این رشته به پاریس رفت و مدتی را همراه یک نورولوژیست درباره‌ی هیپنوتیزم تحقیق کرد. او مطب شخصی‌اش را در سال 1886 تأسیس کرد و در آنجا به معالجه‌ی بیماران عصبی مشغول شد. او از هیپنوتیزم و گفت‌وگوی آزادانه استفاده کرد، درواقع بیمارانش را به صحبت کردن بدون هرگونه خودسانسوری ترغیب کرد.

«فروید» سال‌های پایانی عمرش را درگیر بیماری سرطان شد. او از جوانی مصرف‌کننده‌ی سیگار بود و در سپتامبر 1939 با تزریق میزان زیادی مورفین به خواست خودش درگذشت. جسدش را سوزاندند و خاکستر حاصل از آن را در پایه‌ی گلدانی که همیشه در اتاق «فروید» بود، قرار دادند. او همواره در زندگی‌‌اش مطالعه می‌کرد و «چرم ساغری» اثر «بالزاک» آخرین کتابی بود که مطالعه می‌کرد.

هسته ی اصلی نظریه ی فروید مفهوم ناهشیار است: افکار، نگرشها، تکانه ها، امیال، انگیزه ها و هیجانهایی که خودمان از وجود آنها آگاهی نداریم. فروید معتقد بود امیال ناپذیرفتنی از قبیل امیال منع شده یا تنبیه شدهی دوران کودکی، از حیطه آگاهی هشیار رانده شده و جزو ناهشیاری میشوند اما همچنان بر افکار و هیجانها و اعمال ما اثر می گذارند. افکار ناهشیار به صور گوناگون خود را نشان میدهند از قبیل رؤیا، لغزشهای لفظی، و اطوار بدنی۱۰. فروید در کار درمان بیماران خود از روش تداعی آزاد استفاده می کرد، به این معنا که بیمار هدایت می شد هر آنچه که به ذهنش می رسد بگوید. به این وسیله امیال ناهشیار بیمار به حیطه ی هشیاری آورده می شد. تحلیل رؤیاها نیز همین هدف را دنبال می کند.

در نظریه ی سنتی فروید، انگیزه های امیال ناهشیار تقریبا همیشه به نحوی با میل جنسی یا پرخاشگری پیوند دارد؛ به همین دلیل نیز نظریه ی فروید در آغاز، با استقبال گسترده روبرو نشد. در هر حال هرچند امروزه روانشناسان دیدگاه فروید درباره ی ناهشیاری را به صورت تمام و کمال نمی پذیرند. اما معمولا پذیرای این نکته هستند که آدمها از برخی وجوه پر اهمیت رفتار خود، آگاهی کامل ندارند.

پیشینه‌ی روانکاوی

زیگموند فروید، روان‌شناس و روانکاو برجسته‌ی اتریشی، پدر روانکاوی است او در دهه ۱۸۹۰ آغازگر دانش روانکاوی در وین بود. همان‌گونه که در بیوگرافی و زندگی‌نامه‌ی زیگموند فروید گفته شد او در آغاز متخصص مغز و اعصاب بود. فروید در پی یافتن راهکاری کارآمد برای درمان بیمارانی که دچار نشانه‌های عصبی یا هیستریک بودند می‌گشت. با گذر زمان و بررسی بیماران، فروید دریافت که فرآیندهای روانی وجود دارند که آگاهانه نیستند. او در پژوهش‌هایش به عنوان یک نورولوژیست کشف کرد که برخی از بیماری‌ها، دلایل جسمانی ندارند بلکه در اثر عوامل و فرآیندهای ذهنی انسان شکل می‌گیرند.

همزمان با پیشرفت رفتارگرایی در آمریکا، فروید صورتبندی روانکاوی از رفتار آدمی را در اروپا پایه گذاری کرد. از برخی جهات، روانکاوی آمیزهایی بود از شناخت شناسی و فیزیولوژی قرن نوزدهم. کار خاص فروید این بود که مفاهیم شناختی رایج زمانه ی خود را در زمینه ی هشیاری و ادراک و حافظه با مفاهیم غریزه ها که بنیان زیست شناختی داشتند در هم آمیخت تا از این راه نظریه یی نوین و متهورانه در باب رفتار آدمی بنا نهد.

فرض بنیادی در نظریه ی فروید این است که بخش عمده ی رفتار آدمی از فرایندهای ناهشیار سرچشمه می گیرد. مقصود فروید از فرایندهای ناهشیار عبارت بود از باورها، ترسها، و خواستهایی که شخص از وجود آنها آگاه نیست اما بر رفتارش اثر می گذارند. فروید معتقد بود بسیاری از تکانه هایی که در دوره ی کودکی با منع یا تنبیه والدین یا جامعه روبرو شده اند، برخاسته از غریزه های فطری هستند.

این تکانه ها از آنجا که از بدو تولد وجود دارند دارای قدرت اثرگذاری فراگیر هستند که باید آن را حل و فصل کرد؛ زیرا منع و ممنوعیت نمی تواند آنها را از بین ببرد بلکه فقط سبب میشود از حیطه آگاهی به حیطه ی ناهشیار رانده شوند و از همانجا به صورت اختلالات هیجانی و نشانه های بیماری روانی. یا از سوی دیگر به شکل رفتارهای جامعه پذیر از قبیل فعالیت هنری و ادبی جلوه گر شوند. برای مثال، اگر از دست کسی که جدا شدن از او ممکن نیست بسیار خشمگین باشید، شاید خشم شما به صورت ناهشیار در آید و به صورت رویایی درباره ی آن شخص ظاهر شود.

فروید معتقد بود آدمی را نیز همانند حیوانها، غرایز اساسی (عمدتا جنسی و پرخاشگری) هدایت می کنند و آدمی مدام با جامعه یی که بر مهار کردن این تکانه ها تأکید دارد، در ستیز است. بنابراین روانکاوی شیوه های نوینی برای بررسی مسائلی که در آغاز این فصل به آن اشاره شد. عرضه می کند. برای مثال، فروید معتقد بود که رفتار پرخاشگرانه ریشه در یک غریزه ی فطری دارد. هرچند این دیدگاه در روانشناسی انسانی از پذیرش عام برخوردار نیست، اما با دیدگاه برخی زیست شناسان و روانشناسانی که پرخاشگری را در حیوانها بررسی می کنند همخوانی دارد.

در سال ۱۸۸۵ فروید یک پژوهانه یا گرنت دریافت کرد تا برای تکمیل اطلاعاتش در این زمینه با ژان مارتین شارکو متخصص مغز و اعصاب سرشناس در پاریس کار کند. مارتین شارکو هیپنوتیزم را به عنوان یک ابزار پژوهش آزمایشگاهی معرفی کرد. فروید در آغاز از هیپنوتیزم به عنوان یک روش درمانی برای بیماران هیستری بهره گرفت.

پس از آن فروید به شیوه‌ی کار ژوزف بروئر علاقه‌مند شد و همکاریش را با او آغاز کرد. آن‌ها بیمار مشترکی با نام مستعار «آنا او» را که از بیماری هیستری رنج می‌برد تحت درمان قرار دادند. شیوه‌ی درمانی که فروید و بروئر برای آنا به کار گرفتند را می‌توانیم نخستین شیوه‌ی درمانی روانکاوی بنامیم. در سال ۱۸۹۵ زیگموند فروید و ژوزف بروئر نتیجه‌ی همکاری و پژوهش‌هایشان را در کتابی به نام «پژوهش‌هایی درباره‌ی هیستری» به چاپ رساندند. این کتاب را می‌توانیم سرآغاز کار روانکاوی بنامیم.

اندک اندک راه فروید و بروئر از هم جدا شد و فروید راه خود را در درمان اختلالات روانی دنبال کرد. همان‌گونه که گفته شد او در آغاز کارش از هیپنوتیزم برای درمان بیماران بهره می‌گرفت. پس از پژوهش و درمان‌هایی که روی آنا انجام داد «کاتارسیس روانی» را روشی موثر در درمان بیماران دانست و در درمان‌هایش از این تکنیک بهره گرفت.

زیگموند فروید تحلیل رویا را نیز به عنوان یکی از ابزارهای مهم برای تحلیل و دستیابی به ناخودآگاه بیمارانش به کار برد. سرانجام تلاش‌های زیگموند فروید در درمان اختلالات روانی به شکل‌گیری رویکرد و دیدگاه روانکاوی انجامید. فروید کار خود را ادامه داد و نظریات گوناگونی مانند خودآگاه و ناخوداگاه (هشیار و ناهشیار)، عقده‌ی ادیپ و الکترا، شخصیت، رشد و… بیان کرد. که در آینده به توضیح آن‌ها خواهم پرداخت. با وجود مخالفت‌‌هایی که با فروید شد او توانست انجمن روانکاوی جهانی را بنیان‌گذاری کند.

زیگموند فروید در کنار درمان اختلالات روانی به آموزش و تربیت شاگردانش نیز پرداخت. از برجسته‌ترین شاگردان زیگموند فروید، کارل گوستاو یونگ، آلفرد آدلر، آنا فروید و دیگران را می‌توان نام برد که هر کدام در گسترش و توسعه‌ی روانکاوی گام‌های ارزشمندی برداشتند و این راه تا امروز هم دنباله دارد.

تعریف روانکاوی؛ روانکاوی چیست؟

در تعریف روانکاوی باید بگویم: «روانکاوی شاخه‌ای از روان‌شناسی است که به مطالعه‌ی علمی رفتار و فرآیندهای روانی انسان می‌پردازد و در این راه از بررسی و تحلیل عمیق ناخودآگاه انسان کمک می‌گیرد».

با نگاه به این تعریف درمی‌یابیم که: روانکاوی دانش است چون به مطالعه‌ی علمی می‌پردازد و از روش‌های علمی پیروی می‌کند. روانکاوی یکی از زیرشاخه‌های روان‌شناسی به شمار می‌آید. کار روانکاوی مطالعه‌ی علمی رفتار و فرآیندهای روانی انسان است و برای رسیدن به این هدف، به بررسی عمیق و تحلیلی ناخودآگاه انسان می‌پردازد.

روانکاو کیست و روانکاوی چیست؟

روانکاو یک متخصص روانشناس یا روان پزشک است که رویکرد درمانی خود را روانکاوی انتخاب کرده است. روانکاوان باور دارند که اختلالاتی که مراجع به خاطر آن ها به درمانگر مراجعه می کند تنها روبنای بیماری هستند و مسائل اصلی بیشتر به ذهن ناخودآگاه افراد و تعارضات آن مربوط می شود. روانکاوان با بررسی گذشته افراد سعی می کنند تا این تعارضات را پیدا کرده و برای حل و فصل آن ها تلاش کنند. چرا که هرکس نسبت به محتوای ناخودآگاه ذهن خود، آگاهی ندارد. به همین خاطر روانکاو در این مسیر می تواند به فرد یاری برساند.

همان طورکه گفته شد روانکاوی تنها یکی از رویکردهای روانشناسی است و هرکسی که در حیطه روانشناسی کار می کند لزوما روانکاو نیست؛ بلکه ممکن است براساس رویکردهای دیگری فعالیت کند. از جمله سایر رویکردهای روانشناسی که امروزه به میزان بسیاری مورد استفاده قرار می گیرد می توان به رویکرد شناختی رفتاری اشاره کرد.

راهنمای خرید
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.