برنا اندیشان | مرجع تخصصی بهترین پکیج های آموزشی
در این بخش از پایگاه دانش برنا اندیشان تصمیم داریم تا مقاله تخصص های مختلف پزشکی چه کارهایی انجام می دهند؟ طب سنتی یا پزشکی مدرن؟ کدام یک بهتر است؟ را به صورت کامل مورد بررسی قرار دهیم.
تخصص های مختلف پزشکی چه کارهایی انجام می دهند؟
در مقاله تخصص های مختلف پزشکی چه کارهایی انجام می دهند تمامی جنبه های علم پزشکی مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
تخصص های مختلف پزشکی در یک نگاه
پزشکی یک دانش کاربردی است، هدف آن حفظ و ارتقاء تندرستی، درمان بیماریها و بازتوانی آسیب‌دیدگان است. این منظور با شناخت بیماریها، تشخیص، درمان و جلوگیری از بروز آنها به انجام می‌رسد. دانش پزشکی بر روی طیف وسیعی از رشته‌ها شامل از فیزیک و زیست‌شناسی تا علوم اجتماعی، مهندسی و علوم انسانی بنا شده‌است. امروزه هدف دانش پزشکی استفاده از فناوری‌های دانش‌مبنا و استدلال قیاسی برای رسیدن به راه‌حل مشکلات بالینی است. اکتشافات در باب ماهیت ژن‌ها و سلول‌ها دریچه‌ای برای تعریف فیزیولوژی بر مبنای سیستم‌های مولکولی فراهم کرده‌است. این بصیرت فیزیولوژیکی راه را برای درک بهتر فرایندهای پیچیده بیماریها و رویکردهای نو درمانی فراهم کرده‌است.
تلاش بشر برای درمان بیماریها و آسیب‌ها از دوران پیش از باستان وجود داشته‌است و در دوران باستان نیز در کنار مذهب و گاه به عنوان بخشی از آن وجود داشته‌است. در یونان باستان پزشکانی چون بقراط پزشکی را به عنوان دانش و فنی مجزا مطرح کردند و بنیانگذاران راهی بودند که بعدها توسط پزشکانی همچون ابن‌سینا و رازی طی شد. در رنسانس با بهره‌گیری از روش علمی پزشکی پیشرفت‌های قابل توجهی کرد. از قرن ۱۹ آنچه به عنوان پزشکی مدرن شناخته می‌شود بنیان گذاشته شد. در اواخر قرن بیستم و دوران معاصر دانش ژنتیک رویکرد نسبت به درمان و بیماریها را دچار تحولی جدی کرد به‌طوری‌که ژنتیک پزشکی را دارای نقشی متحول‌کننده برای پزشکی از درمان محور بودن به حفظ سلامتی دانسته‌اند.اهمیت سلامتی در بهره‌وری اجتماع و کیفیت زندگی منجر به تأسیس موسسات و قوانین شده‌است تا مسایلی همچون تحصیل و مجوزدهی به پزشکان تا نحوه استفاده از بودجه‌های درمانی در کشورها قانونمند و تنظیم شوند؛ لذا سازمان‌های پزشکی در کشورهای مختلف برای سازمان دهی و قانونمندسازی فعالیت‌های پزشکی تأسیس شده‌اند.
در حرفه پزشکی، پزشکان با استفاده از قضاوت بالینی، بیمار را جهت تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماری ارزیابی می‌کنند. در عملکرد بالینی معمولاً مراحل شرح حال، معاینه فیزیکی، تهیه فهرست مشکلات، مشخص کردن تشخیص‌های افتراقی، بررسی‌ها (شامل آزمایش و تصویربرداری و …)، رسیدن به تشخیص و در آخر درمان انجام می‌شود. امروزه پیشرفت‌های روزمره علم و گسترش قابل توجه دامنه دانش پزشکی و شناخت بشر از بیماریها منجر به تخصصی شدن پزشکی و تقسیم آن به رشته‌های مختلف شده‌است. با این حال کماکان ارائه خدمات پزشکی در بیشتر جوامع از سطح مراقبت‌های اولیه بهداشتی، با تمرکز روی عملکرد پزشکان عمومی و پزشکان خانواده شروع می‌شود و بسته به نیاز در سیستم ارجاع بیماران به سطوح دوم و سوم که خدمات پزشکی تخصصی‌تر را ارائه می‌دهند ارجاع می‌شوند.
پزشکی مدرن با انتقاداتی هم مواجه است از جمله عدم دسترسی مناطق محروم و طبقه کم درآمد بعضی جوامع به خدمات پزشکی گران‌قیمت که در این راه سازمان‌هایی همچون سازمان جهانی بهداشت با تعیین سیاست‌های جهانی و ایجاد مسئولیت در کشورها و سیاستمداران نسبت به سلامت سعی در رفع این نقیصه را دارند.
پیشنهاد ویژه : پکیج کامل سمینارهای پزشکی
تعریف پزشک در دانشنامه آزاد جهانی
بنابر تعریف پزشک در ویکی پدیا : پزشک (به معنای دور کننده درد و بیماری) یا دکتر (در اصطلاح رایج) در دانش پزشکی کسی است که به حرفه پزشکی یا طبابت، که برگرداندن سلامت انسان به وسیله مصاحبه با بیمار، مطالعه، تشخیص و درمان بیماری یا آسیب دیدگی می‌باشد، می‌پردازد. این معمولاً به دانش کافی آکادمیک مانند آناتومی، فاماکولوژی ، فیزیولوژی و شناخت بیماریها و درمان آنها نیاز دارد.
تاریخچه دانش پزشکی
پیدایش پزشکی را به دوران ماقبل تاریخ نسبت می‌دهند، دورانی پیش از اختراع خط. و از آنجا که زمان اختراع خط در فرهنگهای مختلف متفاوت است. پزشکی ماقبل تاریخ دوره‌های زمانی گسترده‌ای را می‌تواند دربر گیرد.
پزشکی در دوران باستان
پزشکی در مصر باستان وجود داشت، اطلاعات پزشکی در پاپیروس ادوین اسمیت یافت شده که متعلق به ۳۰۰۰ پیش از میلاد است. اولین جراحی احتمالاً در ۲۷۵۰ پیش از میلاد در مصر انجام شده‌است. در پاپیروس ژاینکولوژی کاهون اطلاعاتی در مورد درمان بیماری‌های زنان و باروری وجود دارد. اولین پزشک شناخته شده هم احتمالاً هسی-رع رئیس پزشکان و دندان‌پزشکان پادشاه جوزر در قرن ۲۷ پیش از میلاد است.
در کنار مصری‌ها بابلی‌ها هم به تشخیص، معاینه و درمان بیماریها می‌پرداختند. کتاب راهنمای تشخیصی آنها روش‌های درمان و سبب‌شناسی (اتیولوژی) را معرفی کرد. در تمدن هایی چون شهر سوخته، ایلام، تپه سیلک و داده هایی باستانی از مغان زرتشتی نشان می دهد سیستم های پزشکی متفاوتی با دیگر سیستم ها و بسیار پیشرفته وجود داشته است.
بسیاری از منابع بقراط را پدر پزشکی می‌دانند، او پایه‌های رویکرد منطقی به پزشکی را بنا نهاد. بقراط ایجادکننده سوگندنامه بقراط برای پزشکان است که هنوز مورد استفاده است، او اولین کسی بود که بیماریها را به حاد و مزمن، اندمیک و اپیدمیک تقسیم‌بندی کرد و کلماتی همچون راجعه، بهبود، بحران، پاروکسیسم، اوج و تشنج را در پزشکی استفاده کرد. در مطالعه فیزیولوژی و کالبدشناسی دو اسکندریه‌ای به نام‌های هروفیلوس از کالسدون و اراسیستراتوس از سئوس نقش داشتند. پزشک یونانی گالن نیز یکی از بزرگترین جراحان دوران باستان بود؛ و جراحی‌های بی پروایانه‌ای شامل مغز و چشم انجام داد. کتاب‌های او بعدها مورد استفاده در قرون وسطی قرار می‌گرفت.
قرون میانه
در دوران رکود علم و پزشکی در دنیای غرب در قرون وسطی، مسلمانان و ایرانیان شروع به ترجمه آثار پزشکی یونان باستان از جمله آثار بقراط و گالن به عربی کردند. از طرفی با بهره‌گیری از میراث علمی پزشکی ایرانیان در جندی شاپور پزشکی در دنیای اسلام شکوفا شد. ابن سینا از مشاهیر برجسته پزشکی در این دوران بود که توسط برخی منابع در کنار بقراط به عنوان پدر علم پزشکی شناخته می‌شود. او کتاب قانون در پزشکی را نگاشت که از مشهورترین کتاب‌های تاریخ پزشکی محسوب می‌شود از سایر مشاهیر می‌توان از زهراوی، ابن زهر، ابن نفیس، و ابن رشد نام برد.
محمد زکریای رازی یکی از اولین دانشمندانی بود که نظریه یونانی اخلاط چهارگانه را مورد تردید قرار داد، به‌طوری‌که در الحاوی که بزرگترین دائرهالمعارف طبی اسلامی خوانده می‌شود هیچ نامی از اخلاط و طبایع و مزاج‌ها نبرده‌است با این وجود تا مدت‌ها این نظریه در پزشکی غربی قرون وسطی و پزشکی اسلامی مؤثر باقی ماند. بیمارستان‌ها در دنیای اسلام که از بیمارستان جندی شاپور ایران الگو گرفته بودند، از اولین نمونه‌های بیمارستان‌های عمومی در جهان بودند.
در اواخر قرون وسطی پزشکی دوباره در اروپا رونق گرفت. اندرو واسالیوس یکی از تأثیر گذارترین کتاب‌ها در کالبدشناسی را نوشت.باکتری و میکرو ارگانیسم‌ها اولین بار توسط میکروسکوپ آنتونی وان لوونهوک در ۱۶۷۳ مشاهده شد.مایکل سروانتس به‌طور مستقل از ابن نفیس جریان خون ریوی را دوباره کشف کرد ولی این کشف منتشر نشد.بعدها این کشف توسط رنالدوس کولومبوس و آندره سزالپینو توصیف شد. بر مبنای کارهای کولومبوس بعدها ویلیام هاروی پزشک انگلیسی دستگاه گردش خون را توصیف کرد.
قرن نوزدهم و پزشکی مدرن
حرفه پزشکی در قرن نوزدهم در پی پیشرفت‌های سریع علم و رویکردهای نوین پزشکان دستخوش تغییر شد. پزشکان بیمارستان‌ها شروع به آنالیز سیستماتیک تر علایم بیماریها در تشخیص کردند از جدیدترین تکنیک‌ها استفاده از بیهوشی و به‌کارگیری تکنیک آسپتیک در اتاق عمل بود.
در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم آماردانان انگلیسی به رهبری فرانسیس گالتون، کارل پیرسون و رونالد فیشر ابزارهای آماری برای مرتبط‌سازی و آزمودن فرضیه‌ها ابداع کردند که امکان آنالیزهای پیچیده‌تر اطلاعات را فراهم می‌کرد. در قرن بیستم جنگ‌های بزرگ همراه با حضور پزشکان و بیمارستان‌های سیار بودند. در طی جنگ جهانی اولین تکنیک اشعه ایکس در تشخیص گسترش یافت و استفاده از مواد ضدعفونی‌کننده برای پیشگیری از قانقاریای زخم‌ها فراگیر شد. پاندمی آنفلوآنزای ۱۹۱۸ در سطح جهان ۵۰ میلیون نفر تلفات داد و منشأ تحقیقات اپیدمیولوژیک شد.در جنگ جهانی دوم مراقبت از بیماران و زخمی‌ها با به‌کارگیری تکنیک‌های جدیدی همچون واکسیناسیون فعال علیه کزاز، داروهای سولفونامید و پنی سیلین متحول شد. از جنگ جهانی دوم استفاده از دِدِت در مقابله با پشه حامل مالاریا که در بیشتر مناطق حاره شایع بود، شروع شد. در همین دوره درمانهای آلوپاتیک (مبتنی بر مداخلات خارجی شامل دارو و جراحی) از درمانهای مبتنی بر فیزیولوژی (فیزیوتراپی = Physiological Theraputics) از یک دیگر جدا شد که قشر جدا شده بعد از سال ۱۹۴۵ میلادی در آمریکا فیزیوتراپیست نامیده شد.
مصاحبه و ویزیت پزشکی شامل این اجزا است
شکایت اصلی (CC): علت این ویزیت پزشکی، شامل نشانه‌ها که با همان کلماتی که بیمار بیان کرده به همراه مدت بروزشان ثبت می‌شود.
شرح‌حال بیماری/شکایت فعلی: ترتیب زمانی وقایع و نشانه‌های بیماری و توضیح بیشتر هر کدام از آنها
فعالیت فعلی: شغل، تفریحات و کاری که بیمار انجام می‌دهد.
داروها (Rx): داروهایی که بیمار مصرف می‌کند، شامل داروهای بدون نسخه و داروهای خانگی و همچنین داروهای طب جایگزین و گیاهی. آلرژی‌ها هم در اینجا ثبت می‌شوند.
سابقه پزشکی قبلی (PMH/PMHx): شامل بیماری‌های پزشکی دیگر همزمان، سابقه بستری‌ها، مصدومیت‌ها، بیماری‌های عفونی قبلی و/یا واکسیناسیون‌ها و سابقه آلرژی‌های شناخته شده.
سابقه اجتماعی (SH): محل تولد، اقامت، وضعیت تأهل، وضعیت اجتماعی و اقتصادی، عادت‌ها (شامل رژیم غذایی، داروهای مصرف شده یا در حال مصرف، سیگار و الکل.
سابقه خانوادگی (FH): فهرست بیماریها در فامیل که ممکن است بیمار را مورد تأثیر قرار دهد. گاه یک شجره‌نامه به کار می‌رود
بازبینی سیستم‌ها (ROS): مجموعه‌ای از سوالات که ممکن است در شرح حال بیماری پرسیده نشده باشد، یک بررسی کلی (برای نمونه: «آیا اخیراً متوجه هر نوع کاهش وزن، تغییر در خواب، توده یا برآمدگی شده‌اید؟» و غیره). و سپس پرسش‌هایی از تمامی دستگاه‌های اصلی بدن (قلب، ریه، دستگاه گوارش، دستگاه ادراری) و غیره.
تخصص های مختلف پزشکی و معاینه فیزیکی
معاینه فیزیکی، معاینه بیمار به دنبال یافتن علایم بیماری است که در آن نشانه‌ها را بیمار بیان می‌کند و علایم توسط پزشک پیدا می‌شوند. پزشک از حواس بینایی، شنوایی، لامسه و گاه بویایی (برای نمونه در عفونت‌ها، اورمی، کتواسیدوز دیابتی) استفاده می‌کند. استفاده از حس چشایی با وجود روش‌های تشخیص مدرن به کار نمی‌رود ولی قدیم در نبود آزمایش قند خون در تشخیص دیابت شیرین به کار می‌رفت.
در معاینه چهار عمل به عنوان بخش‌های اصلی معاینه شناخته می‌شوند: مشاهده، لمس، دَق و سمع. این ترتیب ممکن است بسته به موضع معاینه تغییر کند؛ برای نمونه یک مفصل را با مشاهده، لمس و حرکت معاینه می‌کنند. وجود این ترتیب تنظیم شده یک ابراز آموزشی هم هست که پزشکان را به برخورد سیستماتیک با بیمار و پرهیز از استفاده از ابزارهای پزشکی همچون گوشی پزشکی قبل از استفاده از این روش‌ها تشویق می‌شوند.
معاینه بالینی شامل بررسی این موارد نیز است
علایم حیاتی، شامل قد، وزن و حرارت، فشار خون، ضربان قلب، میزان تنفس، درجه اشباع اکسیژن.
وضعیت ظاهری عمومی بیمار و مشخصه‌های خاص بیماری (وضعیت تغذیه، وجود زردی، رنگ پریدگی و چماقی شدن ناخن‌ها)
دست‌ها و پوست
سر (شامل غدد لنفاوی)، دهان، چشم، گوش، بینی و گلو (شامل تیروئید)
تنفس (ریه‌ها و مجاری تنفسی بزرگ)
پستان
وضعیتی حرکتی و دستگاه عضلانی و اسکلتی
شکم و رکتوم
اعضاء جنسی (در صورت وجود حاملگی)
اعصاب (هوشیاری، آگاهی، مغز، بینایی، اعصاب کرانیال، نخاع و اعصاب محیطی
روان (گرایش یا اورینتیشن، معاینه وضعیت روانی، شواهدی از درک و افکار غیرطبیعی) معمولاً معاینه بر اساس شرح حال بیماری روی قسمت‌های خاصی متمرکز می‌شود و شامل همه موارد بالا نمی‌شود.
در صورت لزوم ممکن است از نتیجه آزمایش‌های پزشکی (تست) و تصویربرداری پزشکی هم استفاده شود.
تخصص های مختلف پزشکی در تصمیم‌گیری پزشکی و درمان
روند تصمیم‌گیری پزشکی شامل آنالیز و ایجاد داده‌های فوق برای رسیدن به یک فهرست از تشخیص‌های افتراقی است، در طی این روند پزشک با فکر کردن به آنچه لازم است تا یک تشخیص قطعی به دست آید مسیر درست را انتخاب می‌کند. معمولاً پزشک برای رسیدن به تشخیص این مراحل را در استدلال بالینی در ذهن خود طی می‌کند:
- پیدا کردن یافته‌های غیرطبیعی
- مشخص کردن محل آناتومیک آنها
- تفسیر یافته‌ها بر مبنای روند محتمل
- ایجاد فرضیه‌ای در مورد ماهیت مشکل بیمار
- آزمون فرضیه برای رسیدن به یک تشخیص عملی
- مشخص کردن یک نقشه درمانی قابل قبول برای بیمار
در نهایت نقشه درمانی ممکن است شامل درخواست آزمایش‌ها و بررسی‌های آزمایشگاهی بیشتر، شروع درمان، ارجاع به متخصص یا مشاهده هوشیارانه روند بیماری باشد. ویزیت‌های بعدی ممکن است لازم باشد. در پزشکی برای انتخاب بهترین آزمایش یا روش تصویربرداری معیارهایی وجود دارد. این اصول کلی شامل قابل اعتماد بود، اعتبار، حساسیت، خصوصیت و ارزش پیشگویی آن تست می‌شود.
این روند معمولاً توسط ارائه‌کنندگان اصلی خدمات درمانی و همچنین متخصص‌ها به کار می‌رود. ممکن است در صورت ساده و مشخص بودن مشکل تنها چند دقیقه طول بکشد. برعکس ممکن است هفته‌ها در بیماری که با نشانه‌های غیرمعمول و چند-سیستمی درگیر است به طول انجامد و چندین متخصص درگیر این روند شوند. در ویزیت‌های بعدی مشابه این روند در فرم خلاصه شده‌اش تکرار می‌شود تا شرح حال، نشانه‌ها، یافته‌های معاینه و نتیجه آزمایش‌ها و تصویربرداری‌ها یا نتیجه مشاوره با متخصص به دست آید.
تخصص های مختلف پزشکی چه کارهایی انجام می دهند؟
زمانی که یک فرد با یک مشکل پزشکی روبرو می شود، ممکن است برای کمک به پزشک مراجعه کند. پزشکانی با تخصص های مختلف وجود دارند، و معمولاً مشکل خاص فرد، تعیین کننده تخصصی است که باید به آن مراجعه کرد.
تخصص های زیادی وجود دارد، اما دو دسته اصلی وجود دارد: مراقبت های اولیه و مراقبت های ویژه. پزشکانی که در این دو گروه قرار دارند، از نظر حوزه تخصصی و سطح آموزش تفاوت زیادی با یکدیگر دارند.
این مقاله به بررسی تخصص های مختلف، نقش آنها، بیماری هایی که به درمان آنها می پردازند و اقداماتی که می توانند انجام دهند، می پردازد.
پزشکان مراقبت های اولیه
پزشک مراقبت های اولیه شخصی است که:
- بیماری های جزئی را درمان می کند
- به سوالات بهداشتی پاسخ می دهد
- چکاپ های بهداشتی را انجام می دهد
- تست های معمول مانند آزمایش کلسترول یا قند خون را انجام می دهند
- در صورت لزوم بیمار را به پزشکان متخصص ارجاع می دهند
- سوابق پزشکی فرد را در کنار هم نگه می دارد
پزشک مراقبت های اولیه ممکن است یکی از موارد زیر باشند:
تخصص های مختلف پزشکی متخصص داخلی
پزشک متخصص داخلی بسیاری از وظایف مشابه وظایف پزشک خانواده را انجام می دهد. اما متخصصان داخلی تنها بزرگسالان را درمان می کنند.
متخصص های کودکان
متخصصان اطفال به درمان کودکان از بدو تولد تا خردسالی می پردازند. آنها ممکن است متخصص مراقبت‌های اولیه کودک باشند و در زمینه های زیر آموزش می دهند:
- ویزیت های مناسب کودک و خردسالان
- ارزیابی های مدرسه ای و ورزشی
- واکسن های دوران کودکی
- پیشگیری از بیماری های کودکان و نوزادان
- درمان بیماری ها و جراحات در کودکان و نوزادان
متخصص های طب سالمندی
متخصصان طب سالمندی به مراقبت از افراد مسن می پردازند.
براساس انجمن پزشکی آمریکا، پزشکان طب سالمندی متخصصان داخلی یا پزشکان خانواده ای هستند که تخصص بیتشری در این زمینه ها دارند:
- فرایندهای پیری
- مراقبت های پیشگیرانه برای افراد مسن
- تشخیص و درمان بیماری هایی که افراد مسن را تحت تأثیر قرار می دهند
پزشک های متخصص
پزشکان متخصص در یک زمینه های خاص پزشکی تخصص دارند. این امر این امکان را برای آنهافراهم می کند که مشکلات بهداشتی پیچیده ای که پزشکان مراقبت های اولیه قادر به حل آن نیستند را درمان کنند.
پزشکان متخصص انواع زیر را شامل می شوند:
تخصص های مختلف پزشکی آلرژی
متخصص آلرژی یا ایمونولوژیست در زمینه ی پیشگیری و درمان بیماری ها و شرایط آلرژیک تخصص دارد. این شرایط معمولاً شامل انواع مختلف آلرژی و آسم هستند.
طبق اعلام کالج آلرژی، آسم و ایمونولوژی آمریکا متخصصان آلرژی باید بعد از اخذ مدرک پزشکی، چندین سال دیگر در زمینه آلرژی و ایمونولوژی به تحصیل بپردازند.
متخصصان آلرژی همچنین نیازمند آموزش در زمینه ی پزشکی داخلی یا کودکان نیز هستند.
متخصص های پوست و مو
متخصصین پوست در زمینه ی بیماری های پوست، ناخن و مو تخصص دارند. آنها بیماری هایی مانند اگزما، سرطان پوست، آکنه و پسوریازیس را درمان می کنند.
متخصصین پوست می توانند برخی اقدامات مانند برداشت خال یا رفع لکه را در مطب انجام دهند. برخی از آه ها برنامه های زیبایی مانند لایه برداری شیمیایی، تزریق بوتاکس و فیلرهای پوستی نیز ارائه می دهند.
متخصص های بیماری های عفونی
متخصصان بیماری های عفونی در خوزه ی بیماری ها و شرایط مسری تخصص دارند. این بیماری ها شامل موارد زیر است:
- سلولیت
- آنفلوانزا
- عفونت های باکتریایی مانند کلستریدیوم دیفسیل، که موجب اسهال و مشکلات معدی می شود
- عفونت بعد از عمل یا مراقبت بستری
- بیماری سل
- پنومونی
- عفونت های انگلی
- HIV
متخصصان بیماری های عفونی باید در زمینه ی پزشکی داخلی یا کودکان نیز آموزش دریافت کنند.
متخصص های چشم
متخصص چشم پزشکی در زمینه ی مراقبت از چشم و بینایی تخصص دارد. آنها به درمان بیماری های چشم می پردازند و می توانند عمل جراحی چشم را انجام دهند.
چشم پزشکان افراد مبتلا به بیماری های پیچیده چشم را درمان می کند و ممکن است افرادی را نیز در زمینه ی مراقبت های روتین چشم مانند تجویز عینک و انجام معاینه ویزیت کنند.
متخصص زنان و زایمان
متخصص زنان و زایمانمتخصصان زنان و زایمان (OB / GYN) در زمینه ی بیماری های سلامت زنان مراقبت های پیشگیرانه ارائه می دهند و بیماری را مدیریت می کنند. این مراقبت ها شامل موارد زیر هستند:
- بهداشت باروری زنان
- پیشگیری و تشخیص سرطان در ارگان های تولید مثل زنانه
- مراقبت از پستان
- بارداری
- زایمان
- ناباروری
- یائسگی
بسیاری از خانم ها در طول بارداری و زایمان به طور مرتب به متخصصان زنان و زایمان مراجعه می کنند. آنها ممکن است برای معاینه ها و تست های سالانه مانند معاینات پستان و تست های پاپ اسمیر نیز مراجعه کنند.
متخصص قلب و عروق
متخصصان قلب و عروق در حوزه ی سیستم قلبی عروقی که شامل قلب و عروق خونی است تخصص دارند. آنها بسیاری از بیماری های قلبی-عروقی مانند موارد زیر را درمان می کنند:
- فشار خون بالا
- کلسترول بالا
- حمله قلبی و سکته
- مشکلات ریتم قلب
- نارسایی احتقانی قلب
متخصص قلب و عروق می توانند تست ها و اقدامات بسیاری انجام دهند. با این حال آنها عمل جراحی قلب را انجام نمی دهند.
متخصص قلب و عروق نیز نیاز به آموزش در زمینه ی پزشکی داخلی یا کودکان دارند.
متخصص های غدد و متابولیسم
متخصصان غدد درون ریز، اختلالات و بیماری هایی که سیستم غدد درون ریز را تحت تأثیر قرار می دهند، درمان می کنند. این سیستم شامل غدد مختلفی است که هورمون ها را در بدن ساخته و ترشح می کنند.
متخصصان غدد درون ریز بیماری های وابسته به هورمون مانند موارد زیر را درمان می کنند:
- دیابت
- بیماری های تیروئید
- عدم توازن هورمونی
- ناباروری
- مشکلات رشد در کودکان
- بیماری های مربوط به غده آدرنال
متخصصان غدد درون ریز نیز نیازمند دریافت آموزش در حوزه ی پزشکی داخلی یا کودکان هستند.
متخصص های گوارش، کبد و آندوسکوپی
متخصصان گوارش در زمینه ی دستگاه گوارش تخصص دارند. این سیستم شامل مری، لوزالمعده، معده، کبد، روده کوچک، روده بزرگ و کیسه صفرا می شود.
متخصصان گوارش اقداماتی مانند آندوسکوپی، سیگموئیدوسکوپی و کولونوسکوپی نیز انجام می دهند.
متخصصان گوارش نیز باید آموزش هایی در حوزه ی پزشکی داخلی یا کودکان دریافت کنند.
متخصص های جراح کلیه و مجاری ادراری (اورولوژی)
یک نفرولوژیست در زمینه ی مراقبت از کلیه و بیماری هایی که کلیه ها را درگیر می کند، تخصص دارد. بیماری هایی که آنها به درمان آن ها می پردازند عبارتند از:
- بیماری کلیوی
- نارسایی کلیوی
- دیابت
- سنگ کلیه
- لوپوس
- پر فشاری خون
نفرولوژیست ها در زمینه پیوند کلیه و دیالیز نیز آموزش می بینند.
آنها همچنین نیازمند دریافت آموزش در حوزه ی پزشکی داخلی یا کودکان هستند.
متخصصان ادراری به درمان بیماری های دستگاه ادراری مردان و زنان می پردازند. آنها همچنین در حوزه ی سلامت سیستم تولید مثل مردان تخصص دارند.
برخی از متخصصان ارولوژی در زمینه ی حوزه ی خاصی مانند ارولوژی زنان یا ناباروری مردان تخصص دارند.
تخصص های مختلف پزشکی ریه و دستگاه تنفسی
متخصصان ریه در زمینه ی ارگان هایی که در تنفس درگیر اند تخصص دارند. این ارگان ها شامل ریه ها و قلب است.
متخصصان ریه ممکن است در بیمارستان ها در زمینه ی ونتیلاسیون یا حمایت از زندگی اقداماتی انجام دهند. علاوه بر این آنها در مطب خود افراد را برای درمان اختلالات تنفسی، بیماری های ریوی و آلرژی ویزیت می کنند.
متخصصان ریه نیز باید در زمینه ی پزشکی داخلی یا کودکان آموزش ببینند.
متخصص های گوش و حلق و بینی
متخصصان گوش و حلق و بینی گاهی اوقات به عنوان پزشکان “گوش، بینی و گلو” (ENT) شناخته می شوند.
پزشک مخصص گوش و حلق و بینی ممکن است مشکلات مربوط به سینوس ها، گلو، لوزه ها، گوش ها، دهان، وسر و گردن را درمان کند. برخی از متخصصان گوش و حلق و بینی، آموزش های اضافی را برای تخصص در یک حوزه ی خاص، مانند کودکان یا راینولوژی، که شامل بینی و سینوس ها است، را پشت سر می گذارند.
متخصص های مغز و اعصاب
متخصص مغز و اعصاب بیماری های اعصاب، ستون فقرات و مغز را درمان می کند. افراد ممکن است به دلیل شرایط زیر به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنند:
- صرع
- بیماری آلزایمر
- بیماری پارکینسون
- مولتیل اسکلروز
- نوروپاتی
- سکته
- میگرن
متخصص های روانپزشکی
روانپزشک، پزشک است که به درمان بیماری های سلامت روان می پردازد. آنها ممکن است از مشاوره، دارو یا بستری شدن در بیمارستان به عنوان بخشی از درمان خود استفاده کنند.
برخی از روانپزشکان در یک حوزه ی خاص مانند سلامت روان بزرگسالان یا طب اعتیاد تخصص بیشتری دارند.
متخصص های خون و آنکولوژی
انکولوژیست ها سرطان و علائم آن را درمان می کنند. یک فرد در طول معالجه سرطان ممکن است مراقبت های بهداشتی مختلفی از تیم مراقبت خود دریافت کند.
طبق گزارش انجمن سرطان آمریکا، برخی از متخصصان مراقبت سرطان آموزش های خاصی در حوزه های زیر دریافت می کنند:
- انواع خاصی از سرطان
- درمان خاص سرطان
- نواحی خاص بدن
- مشکلات بهداشتی مرتبط با سرطان
- هماهنگی مراقبت پزشکی
انکولوژیست ها نیز بایددر زمینه ی پزشکی داخلی یا کودکان آموزش ببینند.
تخصص های مختلف پزشکی در رادیولوژی
متخصص رادیولوژی در حوزه ی تشخیص و درمان بیماری ها با استفاده از تست های تصویربرداری پزشکی تخصص دارد. آنها می توانند اسکن هایی مانند اسکن اشعه X ، MRI، ماموگرافی، سونوگرافی و سی تی اسکن را بخوانند و تفسیر کنند.
آنها ممکن است یکی از این سه تخصص باشند:
رادیولوژیست های تشخیصی: این پزشکان از روش های تصویربرداری برای شناخت مشکلات بهداشتی استفاده می کنند. همچنین آنها می توانند تصاویر را در تست ها تفسیر کرده و اطلاعاتی را در مورد نتایج به پزشک شخص ارائه دهند.
رادیولوژیست های مداخله ای: این پزشکان از تصویربرداری مانند تصویربرداری اشعه ایکس و اسکن MRI همراه با روش های پزشکی دیگر استفاده می کنند. آنها ممکن است به درمان بیماری هایی مانند بیماری های قلبی، سکته مغزی و سرطان نیز کمک کنند.
انکولوژیست های پرتوی: این پزشکان با استفاده از پرتودرمانی به معالجه سرطان می پردازند.
متخصص های روماتولوژی
روماتولوژیست بیماری های روماتیسمی را شناسایی و درمان می کند. این ها شامل بیماری های خود ایمنی است که می توانند استخوان ها، مفاصل و عضلات را تحت تأثیر قرار دهند.
برخی از بیماری های روماتیسمی شایع عبارتند از:
- روماتیسم مفصلی
- آرتروز
- نقرس
- لوپوس
- اسکلرودرما
- آرتریت پسوریاتیک
روماتولوژیست ها نیاز به آموزش در حوزه ی پزشکی داخلی یا اطفال دارند.
جراح های عمومی
جراحان عمومی بر روی بسیاری از ارگان ها و سیستم های بدن اقدامات جراحی انجام می دهند. آنها ممکن است در مورد بیماری های ارگان های زیر آموزش ببینند:
- شکم
- پستان
- سیستم غدد درون ریز
- دستگاه گوارش
- پوست
علاوه بر این جراح عمومی باید در زمینه ی مراقبت از شخص، قبل و بعد از عمل جراحی خدمات ارائه دهد.
تخصص های مختلف پزشکی در ارتوپدی
جراح ارتوپدی در حوزه ی بیماری های استخوانی، عضلات، رباط ها، تاندون ها و مفاصل تخصص دارد. آنها ممکن است به درمان موارد زیر بپردازند:
- آرتروز
- صدمات ناشی از ورزش
- تومورهای استخوانی
- کمردرد
- شکستگی استخوان ها
- پوکی استخوان
- صدمات ناشی از کشیدگی های مکرر مانند سندرم تونل کارپال یا آرنج تنیس بازان
جراحان قلب و عروق
جراحان قلب جراحی قلب را انجام می دهند و ممکن است برای تعیید اقدام لازم برای فرد با یک متخصص قلب و عروق همکاری کنند .
جراحان قلب اقداماتی مانند جراحی بای پس قلب و قرار دادن استنت در قلب را انجام می دهند.
متخصص های بیهوشی
متخصصان بیهوشی در حوزه ی سلامت فرد قبل، حین و بعد از عمل تخصص دارند. این فرایند ممکن است شامل استفاده از داروهای درد، داروهای آرامش بخش یا داروهایی برای خواباندن فرد باشد.
متخصصان بیهوشی افراد را در حین عمل جراحی برای کنترل پایدار بودن علائم حیاتی بدن تحت نظر دارند. همچنین ممکن است بعد از عمل فرد را تحت نظر داشته باشند تا مطمئن شوند درد آنها تحت کنترل است.
انواع مسئولیت صاحبان حرف پزشکی و وابسته
ضرورت وجود پزشکان آگاه در یک جامعه بر احدی مستور نیست.وقتی انسان سلامتی خود را که یک نعمت الهی و از بالاترین و در عین حال مجهول‌ترین موهب زندگی است در خطر می‌بیند، این نیاز به وضوح احساس می‌شود ودر این جاست که رابطه پزشک و بیمار شکل می‌گیرد و بالتّبع تعهداتی را برای هر یک در این رابطه متقابل به همراه دارد. مبرهن است که طبابت کردن مصون از خطر، خطا و اشتباه نیست، اما آن چه جای تأمل دارد، مسئولیتی است که به واسطه فعالیت حرفه‌ای برای پزشکان ایجاد می‌شود. مسئولیت پزشک یکی از مباحث تفسیربردار و غامص حقوق پزشکی و معادل اصطلاح ضمان طبیب در نظام فقهی است که حاوی مسئولیت مدنی و کیفری است. حرفه پزشکی از منزلت بالایی برخوردار می‌باشند ؛ لذا باید با توجه به اهمیت این رشته و لزوم حفظ شئونات این حرف،نحوه عملکرد آنها مورد توجه قرار گیرد و برای حرف پزشکی، نسبت به نحوه معالجه، درمان و مراقبت از بیماران، مسئولیت صحیح، منطقی و منطبق با واقعیات روز قائل شد. منظور از مسئولیت پزشکی، مسئولیتی است که در نتیجه اعمال و اقدامات پزشکی ناشی می‌شود و منجر به ایراد صدمه و آسیب و خسارت مادی و معنوی به بیمار یا اقربای او می‌شود. این مسئولیت‌ها در ارتباط با حرف پزشکی عبارتند از :
تخصص های مختلف پزشکی و مسئولیت اخلاقی
در همه نظام‌های حقوقی، تکالیف و تعهّدات بسیاری برای صاحبان حرف پزشکی پیش بینی شده است که باید آنها را رعایت نمایند و به انجام آنها مقید باشند. اهمیت این تکالیف از لحاظ شدت و ضعف، نسبت به اثری که بر بیمار یا خانواده او دارند متفاوت هستند. این وظایف بسیار مختلف است و نمی‌توان تمامی آنها را احصاء نمود. ذکر این نکته ضروری است که ترک بسیاری از این وظایف فقط موجب مسئولیت اخلاقی است، بدون این که برای فاعل آن مسئولیت حقوقی “کیفری یا مدنی و…”به دنبال داشته باشد.
ژرژ ریپر، حقوقدان مشهور فرانسوی معتقد است: “حقوقی در فنی‌ترین بخش‌های خود- یعنی تعهدات – نیز مرهون قواعد اخلاقی است”.
مسئولیت اخلاقی عبارت است از هر نوع مسئولیتی که مقنن متعرض آن نشده باشد؛ مانند مسئولیت انسان نسبت به خود یا خدای خود یا دیگری که در همین معنی و بلکه اعم از آن استعمال شده است. “کُلُکُم مسئول عَن رَعیَتهِ”
به عبارتی دیگر، مسئولیت اخلاقی نیازی به تصریح مقنن ندارد و بالتّبع، ضمانت اجرای قانونی ندارد و علی‌الاصول مجازاتی را در دنیا برای شخص ایجاد نمی‌کند، مع هذا فرد دارای این مسئولیت، در صورت عدم رعایت ضوابط مربوطه، علی القاعده در نزد وجدان خویش، خود را عاصی و شرمسار می‌داند. دراین مسئولیت نیت، شرط عمده قلمداد شده است و دایره شمول آن، اعمال پنهان و آشکار را در برمی‌گیرد. در مسئولیت اخلاقی ،انجام فعل و ورود ضرر شرط تحقق مسئولیت و از ارکان آن نمی‌باشد و از محکمه هم نمی‌توان آن را درخواست نمود. به عبارت دیگر،همان وجدان است که در ضمیر هر پزشک یا پرستار متعهدی همیشه بیدار است و لازم است بیدار و پایدار بماند. این مسئولیت مبتنی بر ارزش‌ها ،اخلاقیات، اعتقادات مذهبی و حتی تاثیر قوانین گذشته است و چیزی که آن را از مسئولیت قانونی متمایز می‌نماید، ضمانت اجرای آن است، زیرا در مسئولیت قانونی، فرد در مقابل نهادهای رسمی جامعه و در مفهوم خاص، در نزد قاضی، پاسخگو است، حال آنکه در مسئولیت اخلاقی، فقط شرمساری وجدان وجود دارد.البته با وجود ارتباط نزدیک مسئولیت حقوقی، تفاوت‌های بسیاری نیز بین این دو نوع مسئولیت وجود دارد. رابطه مسئولیت اخلاقی و مسئولیت مدنی صاحبان حرف پزشکی، عموم و خصوص من وجه است. از این رو، در برخی موارد، پزشک، علاوه بر مسئولیت اخلاقی، ملزم به جبران خسارت بیمار نیز می‌باشد. هم چنین مسئولیت اخلاقی، بعضاً با مسئولیت کیفری تداخل پیدا می‌کند. برای نمونه می‌توان به افشاء اسرار پزشکی اشاره کرد که در قوانین برخی کشورها از جمله ایران ماده 648 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 جرم تلقی شده و مستوجب مجازات است. لزوم رعایت اصول اخلاق پزشکی در قوانین مربوط به پزشکان در فرانسه نیز مورد تایید بسیار است؛مثلا ماده 3 قانون اخلاق پزشکی فرانسه به لزوم مراعات اصول اخلاقی اختصاص دارد.
تخصص های مختلف پزشکی و مسئولیت قانونی یا حقوقی
“مسئولیت قانونی، مستلزم ظهور خارجی اندایشه، به صورت فعل یا ترک فعلی است که همراه با ضرر و زیان باشد که ورود ضرر شرط تحقق آن است.”
مسئولیت قانونی به سه دسته مسئولیت انتظامی، مسئولیت مدنی و مسئولیت کیفری تقسیم می‌شود. که ما در این کتاب فقط به قسمت مسئولیت مدنی و مسئولیت کیفری می‌پردازیم.
مسئولیت مدنی
در مسئولیت مدنی، این حکم به عنوان قاعده پذیرفته شده است که: “هرکس به دیگری خسارتی زند باید آن را جبران کند”.بر خلاف مسئولیت کیفری، در مسئولیت مدنی نیاز نیست که برای هر مسئولیت، مبنای قانونی ویژه به دست آورد. معیار اصلی برای شناسایی مسئول، داوری عرف است و رویه قضایی و اندیشه‌های حقوقی می‌توانند تقصیری ناشناخته مانند تقصیر سازمانی یا گروهی، به وجود آورند یا بعضاً آن را مفروض دارند.
مسئولیت مدنی عبارت است از :”مسئولیت در مقام خسارتی که شخص یا کسی که تحت مراقبت یا اداره وی است یا اشیاء تحت حراست وی به دیگری وارد می‌نماید. به عبارتی، مسئولیت مدنی، تعهد و الزامی که شخص برای جبران خسارات وارده به دیگری دارد ؛ اعم از این که زیان مذکور در اثر عمل شخص مسئول، عمل فعل وابسته به او یا ناشی از اشیاء و اموال تحت مالکیت یا تصرف او باشد.” در حقوق مدنی، شرط تحقق مسئولیت، ایراد خسارت و اثبات رابطه سببیت است و علی القاعده به قصد و نیت فاعل ضرر توجهی نمی‌شود.
مسئولیت مدنی به دو شاخه قهری و قراردادی تقسیم می‌شود. مسئولیت قهری به نقض تعهدات قانونی یا عرفی شخص در صحنه اجتماع اختصاص دارد، لیکن مسئولیت قراردادی به جبران خسارات ناشی از نقص تعهدات قراردادی مربوط می‌شود. مفهوم و نقش تقصیر در این نوع مسئولیت‌ها از جمله مسائلی است که همواره مورد اختلاف حقوقدانان بوده است.
در واقع، مسئولیت قراردادی عبارت است از: “تعهدی که در نتیجه تخلف از مفاد قرارداد خصوصی برای شخص ایجاد می‌شود” اما در مقابل، “مسئولیت خارج از قرارداد یا قهری هنگامی ایجاد می‌شود که براثر نقص وظیفه قانونی، زیانی به شخص وارد آید. ” در واقع، ریشه این نوع مسئولیت، پیمان و قرارداد بین فاعل و زیان دیده نیست،بلکه تخلف از تکالیف قانونی است که برای همه وجود دارد؛ مثل طبیبی که بدون انعقاد قرارداد با بیمار یا اقربای او مبادرت به عمل جراحی نماید این عمل منتهی به نقص عضو یا آسیب و خسارت به بیمار شود. در این قبیل موارد، مسئولیت خارج از قرارداد خواهد بود. در فقه اسلامی و قانون مدنی به مسئولیت خارج از قرارداد ضمان قهری می‌گویند.
تخصص های مختلف پزشکی و طب سنتی یا پزشکی مدرن؟ کدام یک بهتر است؟
وقتی شما به یک سرماخوردگی یا آنفولانزا مبتلا می‌شوید، با مراجعه به پزشک بعید نیست انواع و اقسام داروها برای شما تجویز شود. داروهایی که پزشک معالج اعتقاد دارد باید مصرف کنید تا خوب شوید. ولی شاید بد نباشد بدانید اگر هیچ کاری هم انجام ندهید، سرماخوردگی‌تان نهایت پس از ۱۰ روز بهبود پیدا می‌کند. در بدترین سناریو شما قادرید با مصرف یک لیوان آب لیموی تازه به صورت ناشتا در صبح، جلوی پیشرفت آنفولانزا را به راحتی بگیرید. ولی گاهی اوقات ممکن است به یک بیماری حاد مبتلا شوید. قطعا فردی که مشکل تنفسی یا قلبی پیدا کرده را نمی‌توان در منزل، تنها به مدد طب سنتی جانش را به خطر انداخت. با این حال شاید این مسئله هنوز برای بسیاری از مردم جای سوال باشد که طب سنتی یا پزشکی مدرن؟ کدام یک بهتر است؟
در ابتدا اجازه دهید کمی بیشتر از طب سنتی صحبت کنیم و به این موضوع بپردازیم منظور از طب سنتی دقیقا چیست و در این مقاله به شرح این قضیه نیز بپردازیم آیا پروسه‌های درمانی در طب سنتی، ریشه علمی دارد یا خیر.
طب سنتی را می‌توان به سه دسته کلی تعریف کرد
دسته اول – طب سنتی فولکلوریک
این نوع طب از گذشته تا به امروز وجود داشته و به موازات پیشرفت تکنولوژی در عرصه علوم پزشکی، این دسته از طب سنتی همچنان در جوامع کهن مثل ایران حضور فعال دارد. مثلا نیاکان ما یاد گرفتند استفاده از ظروف مسی نه تنها ضرری ندارد، بلکه تهیه خوراک درون این نوع ظروف برای دستگاه گوارشی و ایمنی بدن سودمند است. یا مثال بهتر را می‌توان به استفاده از حبه سیر برای رفع عفونت اندام‌هایی مثل گوش اشاره کرد که در حقیقت یک حبه سیر، کار یک آنتی بیوتیک بسیار قوی را به سادگی و بدون هیچ گونه عارضه‌ای انجام می‌دهد.
پیشنهاد ویژه : پکیج آموزش کامل طب سنتی
طب سنتی فولکولریک تشکیل شده از آموزه‌های گذشتگان ما که اغلب با آزمون و خطا به دست آمده و این آموزه‌های مفید نسل به نسل به صورت مکتوب و حتی شفاهی برای حفظ سلامتی انسان در طول تاریخ منتقل شده است. هر چند بعضی از پزشکان عصر حاضر به علت اینکه هنوز دلیل علمی پشت بعضی از صحبت‌ها و ادعاهای طب سنتی در این دسته کشف نشده، این نوع طب سنتی را ناکارآمد و درمان ناشی از آن را موقتی می‌دانند.
دسته دوم – شکسته‌بندی
در گذشته هنوز تخصص ارتوپدی و جراحی مفاصل مثل امروزه باب نشده بود و اصلا کسی به خودش جرات نمی‌داد پای یک فرد دیابتی را که در حال مرگ بود، به وسیله یک شی برنده قطع کند. تصورش حتی در حال حاضر نیز بسیار سخت و منزجر‌کنندست. ولی با پیشرفت همه جانبه علوم پزشکی، بشر به نتایج حیرت‌انگیزی دست پیدا کرده و در نهایت امروزه تخصص ارتوپدی به یکی از تخصص‌های بسیار پردرآمد در کل دنیا تبدیل شده است. اما در گذشته اگر کسی به درد مفاصل یا حتی کمر درد دچار می‌شد، چه بر سرش می‌آمد؟ آیا تا آخر عمر باید از درد ناله می‌کرد؟
مسلما خیر. به عقیده بسیاری از تاریخ‌شناسان، برخی از افراد شهامت به خرج می‌دادند تا با یادگیری فرم آناتومیکی و شکل استخوان‌های بدن، با اِعمال زور و فشار در نقاط خاصی از مفاصل، ناهنجاری مورد نظر را برطرف سازند. به عنوان مثال اگر فردی ناراحتی و نقطه‌ای دردناک را در ناحیه کمر خود حس می‌کرد و این درد به پشت پایش تیر کشیده می‌شد، شکسته‌بند در می‌برد منشا این درد، به مهره‌های کمری برمی‌گردد. به همین خاطر سعی می‌کرد مهره مورد نظر را به جلو هل دهد. هر چند در دوران بسیار قدیم هنوز کشف نشده بود مهره‌ای که کاملا از جایگاه خودش بیرون زده، هیچگاه به صورت دائمی به جایگاه واقعی خودش برنمی‌گردد. به همین خاطر اگر امروز شما به سراغ یک متخصص ارتوپد بروید و در شرح حال‌تان بگویید پیش از مراجعه به مطب، به سراغ شکسته‌بندها رفته‌اید، اصلا بعید نیست متخصص مورد نظر از ویزیت و حتی جراحی شما به علت تکان خوردن مهره، خودداری کند.
دسته سوم – طب جایگزین
دسته سوم طب سنتی بر اساس اصول پایه‌ای علم پزشکی شکل گرفت. دانشمندان در ایران و کشورهای خاور دور همانند ژاپن و چین با مطالعه و مشاهده در طبیعت، سعی داشتند تا حقایق علمی پیرامون محیط زیست را کشف کرده و به نفع بشر استفاده کنند. کتاب‌های خوش آب و رنگِ موجود در رشته‌ّهای علوم پایه پزشکی را باید همگی حاصل زحمات دانشمندان باستانی دنیا بدانیم.
دانشمندانی نظیر بوعلی سینا، لئوناردو داوینچی و دیگر محققین برجسته‌ای که دنیا به خودش ندیده، معتقد بودند دنیای کنونی ما از چهار عنصر آب، آتش، خاک و باد تشکیل شده و انسان مظهر و نمونه کوچکی از این عناصر به شمار می‌رود. بر این اساس، این چهار عنصر در وجود ما نیز نهادینه شده و به عقیده اطبای قدیمی توازن این المان‌ها در بدن، حافظ سلامتی است. البته در کشورهای ژاپن و چین، نیروهای ماورایی مثل «چی» نیز مضاعف بر این موارد، بر سلامتی انسان تاثیرگذار است. به همین خاطر به عقیده اطبا خاور دور، انسان از لحاظ روانی نیز باید در یک تعادل استاندارد قرار داشته باشد.
در این یادداشت منظور از طب سنتی، دسته‌بندی سوم است که بر اساس علم و منطق ارسطویی رشد و تکامل یافت. به گونه‌ای که در حال حاضر رشته «طب ایرانی» به عنوان یک تخصص برای پزشکان تعریف شده و این دسته از دانشجویان می‌توانند با مطالعه مباحث مختلف در این زمینه، به عنوان یک فرد متخصص و زبده پرورش یابند. از طرفی دیگر طب سنتی ژاپنی و چینی نیز به عنوان یک دوره مجزا در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی، نیروی دانشجو جذب می‌کنند. پس این دسته از طب سنتی، نه تنها طرفدار کم ندارد، بلکه روز به روز افراد پراشتیاق و علاقه‌مند به علوم پزشکی، به این رشته گرایش پیدا می‌کنند.
معرفی یار مهربان
عنوان و نام پدیدآور:دانستنی های پزشکی/ واحد تحقیقات مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان
