همه ی ما واژه آرام بخش را شنیده ایم و این کلمه در واقع دوری از هرگونه درگیری و ناراحتی را برای ما تداعی می کند، از گذشته همواره هر کسی که دچار اضطراب و افسردگی می شد اصطلاح داروهای آرام بخش را مورد استفاده قرار می داد، حال قصد داریم تا به صورت کامل این موضوع را مورد بررسی قرار دهیم. بنابراین در این بخش مقاله ای با عنوان نگاهی به داروهای آرام بخش و تاثیرات آن ها بر سلامتی انسان را مورد مطالعه و بررسی قرار دهیم. پس برای اطلاعات بیشتر در این مورد تا انتها مقاله نگاهی به داروهای آرام بخش با گروه علمی برنا اندیشان همراه باشید.

نگاهی به داروهای آرام بخش و تاثیرات آن ها بر سلامتی انسان

در مقاله نگاهی به داروهای آرام بخش به صورت کاملاً تخصصی این دسته از داروها را مورد بررسی قرار داده و اثرات آن ها بر سلامتی افراد را بیان خواهیم کرد.

داروهای آرام بخش چقدر ایمن هستند؟

اصطلاح “آرام بخش” تا حدودی گمراه کننده است. این کلمه به طور معمول در فرهنگ عامه برای توصیف آرامبخش ها یا موادی که برای القا آرام بخشی یا کاهش اضطراب استفاده می شود، مورد استفاده قرار می گیرد. اصطلاح “آرام بخش” امروزه کمتر مورد استفاده قرار می گیرد زیرا نشان می دهد که این داروها باعث ایجاد آرامش می شوند، که توصیفی تا حدودی مبهم و نادرست از نحوه عملکرد آنهاست.

فقط در سال 1953 بود که اصطلاح “آرام بخش” برای توصیف تأثیرات رزرپین دارو بر روی حیوانات ابداع شد. امروز ما رزرپین را با دقت بیشتری به عنوان ضد فشار خون طبقه بندی می کنیم زیرا هدف آن کاهش فشار خون بالا است نه ایجاد یک حالت آرام.

این روزها وقتی پزشکان از کلمه “آرام بخش” استفاده می کنند ممکن است این کار را برای طبقه بندی داروها در یکی از دو گروه انجام دهند:

آرام بخشهای عمده معمولاً داروهای ضد روان پریشی هستند که برای درمان ویژگیهای روان پریشی اسکیزوفرنی ، اختلال دو قطبی و سایر اختلالات خلقی استفاده می شوند.

پیشنهاد ویژه : پکیج آموزش کامل نسخه خوانی ویژه بازار کار

آرام بخش های جزئی به طور معمول داروهای ضد اضطراب هستند که برای کاهش اضطراب استفاده می شوند.

درک آرامش بخش کوچک

هنگامی که افراد به داروهای آرام بخش مراجعه می کنند معمولاً منظور آنها این است که این داروها می توانند اعصاب را آرام کنند ، علائم استرس را کاهش دهند یا به خواب کمک کنند. این نوع داروها به طور کلی به عنوان ضد اضطراب طبقه بندی می شوند. داروها گاهی اوقات به سایر طبقات تقسیم می شوند:

داروهای ضد افسردگی قادرند با تنظیم مواد شیمیایی عصبی در مغز به ویژه سروتونین ، اضطراب را درمان کنند. اگرچه به نظر می رسد درمان اضطراب با داروی ضد افسردگی ضد تصور باشد این عوامل بر انتقال دهنده های عصبی که در تنظیم خلق و خو و اضطراب نقش دارند تأثیر می گذارند.

نگاهی به داروهای آرام بخش

باربیتورات ها یک بار برای درمان بی خوابی و اضطراب به طور گسترده تجویز می شدند. امروزه به دلیل خطر بالای سؤ استفاده استفاده و وابستگی و همچنین شاخص درمانی باریک ، دوز مورد نیاز برای اثر مطلوب و دوزی که می تواند منجر به کما یا مرگ شود امروزه به ندرت برای این منظور استفاده می شوند. در حالی که تا حد زیادی توسط بنزودیازپین ها جایگزین شده اند از باربیتورات ها بعضا به عنوان ضد تشنج (برای درمان تشنج) یا به عنوان بیهوشی عمومی استفاده می شود.

بنزودیازپین ها برای درمان اضطراب ، بی خوابی ، تشنج ، اسپاسم عضلات ، تحریک ، ترک الکل و حملات وحشت تجویز می شوند. کمتر از 15 بنزودیازپین مورد استفاده در ایالات متحده وجود ندارد از جمله Ativan (لورازپام) ، Valium (دیازپام) ، Klonopin (کلونازپام) و Xanax (آلپرازولام).

Sympatholytics داروهایی ضد فشار خون هستند که بر روی سیستم عصبی سمپاتیک بدن کار می کنند (اساساً پاسخ “جنگ یا گریز”). این گروه از داروها در درمان اختلالات اضطرابی مانند اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) موثر است.

استفاده آگاهانه از آرام بخشهای کوچک

در صورت استفاده مناسب و تحت نظر پزشک واجد شرایط ، آرام بخش های جزئی مانند بنزودیازپین ها می توانند هم موثر و هم سودمند باشند. گرچه ممکن است تصور اینکه برخی از این داروها “ایمن تر” از سایر داروها باشند منطقی به نظر می رسد همه بنزودیازپین ها توانایی در صورت سؤ استفاده باعث وابستگی و اعتیاد می شود.

در حقیقت از آنجا که داروهایی مانند زاناکس یا والیوم به طور معمول تجویز می شوند افراد در مقایسه با داروهای “خطرناک” مانند اکسی کونتین (اکسی کدون) یا ویکودین (هیدروکدون) توانایی بالقوه خود در اعتیاد را دست کم می گیرند.

آرام بخش های جزئی معمولاً برای مدت کوتاهی مصرف می شوند استفاده بیش از حد همچنین می تواند عوارض جانبی ایجاد کند که منجر به بدتر شدن علائم می شود از جمله:

تحریک
پرخاشگری
گیجی
افسردگی
سرگیجه
خستگی
شیطان پرستی
سردرد
عدم هماهنگی
از دست دادن حافظه
پارانویا
لکنت زبان
افکار خودکشی

اگر شما یا یکی از عزیزانتان علائم اعتیاد را دارید با پزشک خود در مورد گزینه های درمان صحبت کنید. برخی از طرح های بیمه درمانی امروزه پوشش نسبی یا کامل درمان اعتیاد را فراهم می کنند.

نوشته قبلی