برنا اندیشان | مرجع تخصصی بهترین پکیج های آموزشی
سندرم قلب شکسته یا کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو (Takotsubo cardiomyopathy) یک نوع بیماری قلبی موقت و نادر است که در آن، عضله‌های قلب به دلیل تجربه استرس شدید، معمولاً عاطفی یا جسمانی، ضعیف می‌شوند. این بیماری گاهی به عنوان “قلب شکسته” نیز شناخته میشود، زیرا علائم آن شبیه به حمله قلبی هستند. اما در این حالت، خون به طور معمول از قلب به نحوی جاری است و بلوک آنچنانی که در حملات قلبی اتفاق می‌افتد، رخ نمی‌دهد. در این مقاله از مجله علمی برنا اندیشان تصمیم داریم تا مقاله ای کامل در مورد سندرم قلب شکسته را در اختیار شما افراد علاقه مند به روانشناسی قرار دهیم.
اصطلاح “تاکوتسوبو” به یک نوع قلاب صید مرتبط است که در ژاپن برای شکار میگوها استفاده میشود، و شکل قلبی آن با نحوه آسیب دیدن قلب در این بیماری تشابه دارد. در این بیماری، بخشی از عضله قلب معمولاً نزدیک بطن چپ متاثر میشود.
علایم این بیماری شامل درد شدید در قفسه سینه، تنفس مشکل‌بار، ضعف عمومی، و گاهی اوقات حالتی شبیه به حمله قلبی می‌باشد. اغلب، فشار روحی شدید، خبرهای ناگوار، یا رویدادهای مهم در زندگی فرد ممکن است عامل ایجاد این بیماری باشند.
تشخیص بیماری سندرم قلب شکسته معمولاً با استفاده از آزمایش‌های تصویربرداری قلبی مثل اکوکاردیوگرافی و آنژیوگرافی صورت می‌گیرد. درمان این بیماری معمولاً شامل مدیریت علائم، استراحت و داروهایی برای کنترل عوارض قلبی موجود است. در اکثر موارد، عضلات قلب به طور کامل بهبود می‌یابند و عملکرد قلب به حالت قبلی برمی‌گردد، اما در برخی موارد، ممکن است مشکلات مرتبط با عملکرد قلب برای مدت طولانی‌تری باقی بمانند.
سندرم قلب شکسته چیست؟
کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو یا سندرم قلب شکسته یکی از نوع‌های بیماری‌های قلبی موقت و نادر است که برای اولین بار در سال 1990 در ژاپن شناسایی شد. این بیماری به زبان عامیانه معمولاً با عنوان “شکسته شدن قلب” شناخته میشود. علائم این بیماری شامل درد در قفسه سینه، از بین رفتن هوشیاری، و دشواری در تنفس می‌باشد.
اصطلاح “تاکوتسوبو” از یک وسیله‌ی شکار دریایی ژاپنی گرفته شده است که به شکل یک قلاب است و برای شکار میگوها استفاده میشود. شکل قلبی آن با شکلی که قلب در این بیماری به آن می‌افتد، تطابق دارد. در این بیماری، عضله قلب به دلیل تجربه‌ی استرس شدید، اغلب به عنوان پاسخ به وقوع یک واقعه عاطفی یا جسمانی، ضعیف میشود.
علایم متنوعی می‌تواند در افراد مبتلا به این بیماری ظاهر شود، از جمله درد شدید در قفسه سینه که می‌تواند به حمله قلبی اشاره داشته باشد، از بین رفتن هوشیاری و دشواری در تنفس. اغلب، این بیماری در اثر تنش‌های روانی یا فیزیکی شدید ایجاد میشود و می‌تواند در هر سنی رخ دهد.
تشخیص کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو معمولاً با استفاده از تست‌های تصویربرداری قلبی مانند اکوکاردیوگرافی و آنژیوگرافی صورت می‌گیرد. درمان این بیماری معمولاً شامل مدیریت علائم، استراحت و در برخی موارد، داروهایی برای کنترل عوارض قلبی می‌باشد. اکثر موارد از این بیماری با کاهش استرس و درمان علائم بهبود می‌یابند، اما ممکن است در برخی موارد، مشکلات مرتبط با عملکرد قلب برای مدت طولانی‌تری ادامه داشته باشد.
بیماری کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو یا سندرم قلب شکسته، عمدتا به دلیل تجربه استرس عاطفی یا جسمانی شدید در افراد بروز می‌کند. زمانی که شخص با ترشح هورمون‌های استرسی مانند اپینفرین و نوراپینفرین مواجه میشود، عضله قلب می‌تواند به طور موقت ضعیف شود. این استرس می‌تواند از راه رویدادهای عاطفی ناگوار مانند مرگ یا جدایی عزیزان، ناراحتی‌های روانی یا حوادث ناخوشایند، یا حتی از طریق تنش‌های فیزیکی مانند عمل جراحی یا بیماری‌های جدی ایجاد شود.
این استرس باعث تغییراتی در عملکرد قلب میشود، که ممکن است منجر به ضعف موقت عضله قلب شود. در نتیجه، فرآیند گردش خون در بدن ممکن است مختل شود و علائمی مانند درد در قفسه سینه، از بین رفتن هوشیاری، و دشواری در تنفس را ایجاد کند. این واکنش معمولاً به صورت موقت است و عمدتاً در مدت کوتاهی پس از وقوع استرس رخ می‌دهد.
این بیماری که به نام کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو شناخته میشود، به دلیل تغییر شکل محفظه اصلی خون ساز قلب یعنی بطن چپ به شکل بادکنکی در هنگام بروز آن به وقوع می‌پیوندد. این تغییر شکل باعث تضعیف عضله قلب میشود و باعث میشود که عملکرد قلب در پمپاژ خون به بدن کاهش یابد. علت این بیماری به طور کلی به ترشح هورمون‌های استرسی در پاسخ به وقوع رویدادهای عاطفی یا جسمانی شدید مرتبط است.
نام این بیماری از شکلی که قلب در زمان بروز آن به آن می‌دهد، گرفته شده است. بطن چپ قلب در این حالت به شکل تله‌ی تاکوتسوبو، یک وسیله‌ی شکار محبوب دریایی ژاپنی، تغییر شکل می‌دهد. تله‌های تاکوتسوبو برای گرفتن اختاپوس‌ها استفاده می‌شوند.
این تغییر شکل قلبی همراه با تضعیف عضله قلب می‌تواند باعث مشکلاتی در عملکرد قلب شود. از طرفی، در این سندرم، سرخرگ‌های کرونری قلب معمولاً مسدود نمی‌شوند، که این باعث میشود علائم بیماری پس از مدتی کمی بهبود یابند.
سندرم قلب شکسته یک بیماری قلبی موقت است که می‌تواند در هر سنی ایجاد شود، اما به طور معمول این بیماری در زنان بیشتر از مردان دیده میشود. به عبارت دیگر، احتمال ابتلا به این بیماری در زنان بالای 50 سال بیشتر از سایر افراد است.
این مساله ممکن است به علت کمبود استروژن در سنین بالاتر بوده و نقش مهمی در بروز این بیماری ایفا کند. استروژن به عنوان یک هورمون زنانه، عمدتاً در حفظ سلامتی سیستم قلبی عروقی و عملکرد بهینه آن نقش دارد. بنابراین، کمبود آن می‌تواند باعث افزایش خطر بروز این بیماری در زنان بالای 50 سال شود.
مهمترین نکته این است که برخلاف برخی از کاردیومیوپاتی‌های دیگر مانند کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (HCM)، سندرم قلب شکسته یک بیماری قلبی ارثی نیست. به عبارت دیگر، موروثی بودن این بیماری به عنوان یک عامل خطر نادیده گرفته میشود و ابتلا به آن در فردی که تاریخچه خانوادگی این بیماری را ندارد نیز ممکن است. این مساله نشان می‌دهد که عوامل دیگری مانند استرس، ترشح هورمون‌های استرسی، و وقوع رویدادهای عاطفی یا جسمانی شدید، ممکن است در بروز این بیماری نقش داشته باشند.
سندرم قلب شکسته چه دلایلی دارد؟
بیان شده است که این بیماری به دنبال تجربه یک استرس شدید ایجاد میشود. بر اساس تحقیقات، آزادسازی ناگهانی هورمون‌های استرسی مانند نوراپی نفرین، اپینفرین و دوپامین می‌تواند باعث ضعف و رخوت عضله قلب شود. زمانی که عضله قلب دچار رخوت میشود، تغییراتی در عضلات و عروق کرونری قلب ایجاد میشود. این تغییرات ممکن است منجر به بروز سندرم قلب شکسته شود.
سندرم قلب شکسته یک وضعیت ناگهانی و نادر است که ممکن است به دنبال تجربه‌های استرس زیادی ایجاد شود. برخی از دلایل و رخدادهای ممکن که می‌توانند به ایجاد این بیماری منجر شوند عبارتند از:
1. تجربه سوگ و اندوه: از جمله مرگ ناگهانی یک عزیز، که می‌تواند به عنوان یک رویداد بسیار تلخ و شوک‌آور برای فرد باشد و باعث افزایش استرس شدید شود.
2. تجربه آزار خانگی یا تجاوز: وقوع حوادثی از این دست که می‌تواند باعث آسیب روانی و استرس عمیقی در فرد شود.
3. مورد حمله فیزیکی قرار گرفتن: واقعه‌هایی که باعث آسیب جسمی و روحی شدید به فرد می‌شوند.
4. ابتلا به بیماری شدید و ناگهانی: مثلاً بروز یک بیماری خطرناک مانند سکته قلبی یا انفارکتوس.
5. انجام جراحی در زمان اخیر: جراحی‌های بزرگ و پیچیده که باعث استرس و نگرانی بیش از حد در فرد می‌شوند.
6. تصادف با ماشین یا موتور: وقوع حوادثی که ممکن است باعث آسیب جسمی و روانی شود.
7. بحث و مشاجره شدید: وقوع اختلافات شدید و منجر به تنش و استرس بیش از حد بین فرد و دیگران.
8. باخت سرمایه در قمار یا ورشکستگی مالی شدید: وقوع رخدادهایی که باعث از دست دادن ثروت و مشکلات مالی بیش از حد می‌شوند.
9. نگرانی مالی یا داشتن بدهی: وقوع مشکلات مالی و نارضایتی از وضعیت مالی فرد.
10. درگیری با بلایای طبیعی مانند زلزله: وقوع حوادث طبیعی که ممکن است باعث ترس و استرس بیش از حد شود.
11. آسیب به سر: وقوع حادثه‌هایی که ممکن است منجر به آسیب جسمی و عصبی شود.
12. سخنرانی در میان جمعیت: وقوع وقایعی که ممکن است باعث تنش و استرس در فرد شود.
13. تجربه ترس شدید: وقوع وقایعی که باعث ترس و وحشت بیش از حد در فرد می‌شوند.
14. مصرف بیش از حد مواد مخدر یا الکل: مصرف مواد مخدر یا الکل به میزان زیاد ممکن است باعث ایجاد استرس و نارضایتی شود.
15. امکان بروز در افرادی که مبتلا به برخی اختلالات روانی و عصبی هستند، بیشتر است: افرادی که دچار اختلالات روانی مانند افسردگی یا اضطراب هستند، بیشتر در معرض بروز سندرم قلب شکسته قرار دارند.
16. تجربه رویداد استرس زا مثبت مانند برنده شدن در مسابقه یا حضور در یک مهمانی غافلگیرکننده: گاهی اوقات حتی رویدادهای مثبت نیز می‌توانند منجر به استرس شدید و ایجاد سندرم قلب شکسته شوند.
نشانه های سندرم قلب شکسته
علائم سندرم قلب شکسته معمولاً شبیه به علائم یک حمله قلبی است و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
1. درد ناگهانی و شدید در قفسه سینه: این درد ممکن است به صورت فشار، فرو رفتگی، سوزش یا درد تیز و خفیف احساس شود و اغلب باعث نگرانی و ترس شدید در فرد میشود.
2. دشواری در نفس کشیدن یا تنگی نفس: فرد ممکن است احساس کند که نمی‌تواند به طور کافی نفس بکشد یا حتی تنگی نفس شدیدی را تجربه کند.
3. ضربان قلب نامنظم: این شامل تغییرات در ضربان و ناپایداری ضربان قلب میشود که ممکن است فرد را مضطرب کند.
4. عرق کردن: فرد ممکن است در حالی که آرام و در شرایط عادی است، بیشتر از حد عرق کند، به خصوص در قسمت‌هایی مانند پیشانی یا ناحیه سینه.
5. غش کردن یا پایین آمدن هوشیاری: این شامل احساساتی مانند سرگیجه، ضعف عمومی، افتادن به زمین و حتی از دست دادن هوشیاری تا حدی است.
این علائم معمولاً از چند دقیقه تا چند ساعت پس از تجربه استرس شدید و غیرمنتظره ادامه دارند؛ بنابراین، افراد مبتلا باید به صورت سریع و به صورت اورژانسی درمان شوند. این نشان می‌دهد که هرگونه علائم مشابه حمله قلبی باید جدی گرفته شده و فوراً اقدامات درمانی مناسب انجام شود.
تشخیص سندرم قلب شکسته
سندرم تاکوتسوبو را می‌توان با استفاده از روش‌های زیر تشخیص داد:
1. آزمایشات حمله قلبی و آزمایش‌های دیگر مرتبط با قلب: این آزمایشات شامل اندازه‌گیری فشار خون، آزمایش‌های خونی مانند آزمایش CK-MB و تروپونین، الکتروکاردیوگرافی (ECG)، اکوکاردیوگرافی (ECHO) و آنژیوگرافی میشود. این آزمایشات به ارزیابی مشکلات مرتبط با عملکرد و سلامتی قلب کمک می‌کنند.
2. ضعیف شدن عضله قلب: با استفاده از اکوکاردیوگرافی و سایر آزمایشات تصویربرداری، ضعیف شدن عضله قلب و تغییرات در عملکرد آن مشخص میشود.
3. پمپاژ نشدن درست خون: این بیماری می‌تواند باعث عدم پمپاژ صحیح خون توسط قلب شود که این موضوع معمولاً از طریق آزمایشات تصویربرداری و تجزیه و تحلیل خون مشخص میشود.
4. تغییر شکل بطن چپ قلب: در سندرم تاکوتسوبو، بطن چپ قلب به شکل بادکنکی تغییر شکل می‌دهد. این تغییر شکل معمولاً از طریق اکوکاردیوگرافی مشخص میشود.
همچنین، اگر پزشک شما علائم مشخصه این سندرم را در شما تشخیص دهد، از آزمایشات مختلف برای تایید تشخیص استفاده خواهد کرد. علاوه بر این، ممکن است پزشک از شما در مورد سوابق پزشکی خود و تجربه استرس شدید اخیری که ممکن است مانند مرگ یکی از عزیزان را تجربه کرده‌اید، سوال کند. این اطلاعات به پزشک کمک می‌کند تا بهترین درمان را برای شما تجویز کند و مشکل شما را به درستی تشخیص دهد.
پزشک متخصص برای تشخیص سندرم قلب شکسته (کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو) از شما سوالاتی را مطرح می‌کند که به دقیق‌ترین شناسایی و درمان شما کمک می‌کند. این سوالات شامل موارد زیر می‌شوند:
1. چه علائمی دارید؟: پزشک ممکن است به شما در مورد علائمی که تجربه می‌کنید، از جمله درد در قفسه سینه، تنگی نفس، ضربان نامنظم و غیره، سوال کند.
2. علائم شما از چه زمانی شروع شده‌اند؟: این سوال مهم است تا پزشک بتواند مدت زمان و شدت علائم را ارزیابی کند.
3. آیا درد به سایر قسمت‌های بدن سرایت می‌کند؟: پزشک ممکن است بپرسد که آیا درد به سایر نقاط بدن شما می‌رود یا نه.
4. آیا درد برای مدت کوتاهی با هر ضربان قلب بدتر میشود؟ یا تغییر ندارد؟: این پرسش به پزشک کمک می‌کند تا شدت درد و وضعیت علائم را بیشتر مورد بررسی قرار دهد.
5. آیا فعالیت جسمانی باعث بدتر شدن علائم یا درد بیشتر میشود؟: پزشک ممکن است بپرسد که آیا فعالیت‌های روزمره شما، مانند پلکان
6. آیا در خانواده سابقه مشکلات قلبی دارید؟: این سوال به پزشک کمک می‌کند تا اگر سابقه خانوادگی مشکلات قلبی وجود داشته باشد، بیشتر به آن توجه کند و احتمال وجود علایم قلبی را بیشتر بررسی کند.
7. آیا اخیراً مشکل پزشکی که به خاطر آن تحت درمان قرار بگیرید، داشته اید؟: این سوال به ارتباط می‌انجامد و ممکن است از شما بخواهد در مورد هرگونه مشکل پزشکی یا درمان‌هایی که اخیراً داشته‌اید، سخن بگویید.
همچنین، آزمایشاتی که ممکن است پزشک انجام دهد شامل:
- نوار قلب (ECG): برای ضبط الکتریکی فعالیت قلب.
- آزمایش خون: برای ارزیابی سطح آنزیم‌های قلبی و دیگر پارامترهای مرتبط با عملکرد قلب.
- اکوکاردیوگرافی: برای تصویربرداری از ساختار و عملکرد قلب.
- اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی قلب (MRI): برای مشاهده تصویری دقیق‌تر از ساختارهای داخلی قلب.
- آنژیوگرافی: برای تصویربرداری عروق قلب و تشخیص مشکلات آن‌ها.
سندرم قلب شکسته چگونه درمان میشود؟
در مبتلایان به سندرم قلب شکسته، تحقق اصلی درمان به بازگشت بطن چپ قلب به حالت اولیه خود است. بنابراین، درمان های تکمیلی برای حمایت از این فرآیند اورژانسی انجام میشود. افراد مبتلا به این بیماری، پس از تشخیص توسط پزشک، باید حداقل 24 ساعت و حداکثر 7 روز در بیمارستان بستری شوند.
این مدت زمانی است که پزشکان به کنترل و مدیریت علائم و مشکلات قلبی بیشتری به‌خصوص در مواجهه با پیشرفت بیماری اختصاص می‌دهند. این دوره بستری به شدت موثر است به منظور کاهش خطرات و احتمالات مرتبط با سندرم قلب شکسته و همچنین ارائه مراقبت‌های پزشکی و پشتیبانی مناسب به بیمار.
بیشتر مبتلایان به سندرم قلب شکسته معمولاً در عرض یک تا دو هفته پس از شروع درمان بهبودی می‌یابند، اما درمان کامل این بیماری ممکن است یک تا سه ماه طول بکشد. درمان این بیماری شامل مصرف داروهایی میشود که شامل مسدودکننده‌های بتا و داروهای بازدارنده آنزیم تبدیل آنژیوتانسین (ACE) هستند.
این داروها به افراد مبتلا کمک می‌کنند تا بهبودی عضلات قلب را تسریع بخشند، از منعقد شدن خون جلوگیری کنند و در کوتاه مدت از ریسک سکته قلبی پیشگیری کنند. استفاده از این داروها برای این افراد بسیار مهم است و بهبود روند درمان و پیشگیری از عود بیماری را تسهیل می‌کند.
سندرم قلب شکسته چه خطراتی دارد؟
باید ذکر کنم که این بیماری در موارد نادر ممکن است منجر به مرگ بیمار شود. عوارض تهدید کننده‌ای که احتمال بروز آن‌ها کمتر از 5 درصد است، شامل موارد زیر می‌شوند:
1. نارسایی قلبی: کاهش توانایی قلب در پمپاژ خون به اندازه کافی برای تأمین نیازهای بدن.
2. آریتمی شدید قلب: ناهنجاری‌های ریتم قلب که می‌تواند عملکرد قلب را تحت تأثیر قرار دهد.
3. لخته شدن خون در قلب: ایجاد لخته‌های خونی در داخل قلب که می‌تواند به شکل انسداد عروق خونی توام با فشار بالا در سیستم عروقی منجر شود.
4. مشکلات دریچه‌های قلب: ناهنجاری‌های دریچه‌های قلب که می‌تواند جریان خون را محدود کند یا به تخلیه ناکافی خون منجر شود.
5. شوک کاردیوژنیک (ناتوانی قلب در پمپاژ خون): کاهش شدید در توانایی قلب برای پمپاژ خون که به شوک و ناتوانی عملکردی عروقی منجر میشود.
6. تجمع مایع در ریه‌ها (ادم ریوی): ایجاد تجمع مایع در بافت ریه‌ها که می‌تواند به دشواری در تنفس و علائمی مانند خس خس و تنگی نفس منجر شود.
7. افت فشار خون: کاهش شدید فشار خون که می‌تواند منجر به کاهش تامین خون به اعضای مختلف بدن شود.
8. مشکلات مرتبط با دریچه‌های قلب: ناهنجاری‌هایی در دریچه‌های قلب که می‌تواند عملکرد قلب را تحت تأثیر قرار دهد و عوارض جدی برای بیمار ایجاد کند.
چه کسانی در معرض سندرم قلب شکسته هستند؟
عوامل خطر برای ابتلا به سندرم قلب شکسته شامل موارد زیر است:
1. جنسیت: این بیماری در زنان بیشتر از مردان دیده میشود. در واقع، شیوع این بیماری در زنان بیشتر است ولی دلیل دقیق این اختلاف هنوز مشخص نیست.
2. سن: بیشتر مبتلایان به این بیماری بالای 50 سال سن دارند. با پیشرفت سن، خطر ابتلا به این بیماری افزایش می‌یابد.
3. مشکلات سلامت روان: ابتلا به افسردگی و اضطراب می‌تواند احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. استرس و اضطراب ممکن است به عوارض قلبی منجر شده و خطر ابتلا به این بیماری را بیشتر کند. این مسئله می‌تواند به دلیل تأثیرات استرس بر عوامل فیزیولوژیک قلب و عروق باشد، اما مکانیزم دقیق آن هنوز مشخص نیست.
آیا می توانیم سندرم قلب شکسته را پیشبینی کنیم؟
علی‌رغم تحقیقاتی که در زمینه سندرم قلب شکسته انجام میشود، پزشکان هنوز به دقت نمی‌دانند چرا رویدادهای استرس زا می‌توانند باعث ایجاد این سندرم در افراد شوند. بنابراین، هنوز هیچ راهکار واحد و مطمئنی برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد.
اما برخی از روش‌هایی که ممکن است در پیشگیری از سندرم کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو مفید باشند شامل موارد زیر میشود:
1. مدیریت استرس: این شامل استفاده از تکنیک‌های مختلفی مانند تمرین تنفس عمیق، مدیتیشن، و تکنیک‌های آرامش‌بخش میشود که می‌تواند به کاهش استرس و احتمال ایجاد سندرم کمک کند.
2. ورزش کردن: فعالیت‌های ورزشی منظم مانند پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، یا شنا می‌تواند به بهبود عملکرد قلبی و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی کمک کند.
3. یوگا: تمرینات یوگا شامل حرکات آرامش‌بخش و تمرکز بر تنفس می‌تواند به کاهش استرس و بهبود عملکرد قلبی کمک کند.
4. تمرین ذهن‌آگاهی: این تمرینات شامل تمرین‌هایی برای تمرکز بر حالت حاضر و تجربه ذهنی کنونی میشود که می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند.
5. حمایت از افراد در برابر استرس: فراهم کردن محیط‌های حمایتی و پشتیبانی از افرادی که در معرض استرس قرار دارند، می‌تواند به کاهش احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی کمک کند.
6. تجویز داروهای بتابلوکر و مشابه آن: پزشک ممکن است برای کاهش خطر عود مجدد این بیماری، داروهایی از جمله بتابلاکرها را تجویز کند. این داروها به عنوان داروهای مهم در کنترل فشار خون و تنظیم ضربان قلب مورد استفاده قرار می‌گیرند.
سندرم قلب شکسته چه تفاوتی با سکته قلبی دارد؟
در حمله قلبی، رگ‌هایی که خون را به قلب منتقل می‌کنند، دچار مشکل می‌شوند؛ یعنی یا به‌طور کامل مسدود می‌شوند یا خون در آن‌ها لخته میشود. اگر این وضعیت برای زمان طولانی ادامه یابد، خون به سلول‌های عضله قلبی نمی‌رسد و در نتیجه، سلول‌های قلبی ممکن است دچار آسیب شوند و بافت‌های غیر قابل بازگشتی روی سطح قلب شکل بگیرد.
1. مسدود شدن رگ‌ها: این اتفاق می‌تواند به دلیل تشکیل پلاک‌های آترواسکلروتیک یا لخته خون در داخل رگ‌ها رخ دهد که باعث مسدودیت جریان خون به قلب میشود.
2. آسیب سلولی: در صورت عدم تأمین خون به سلول‌های عضله قلبی به مدت زمان طولانی، سلول‌های قلبی ممکن است آسیب ببینند و حتی مرده شوند.
3. افت تامین اکسیژن به قلب: هنگامی که جریان خون به قلب کاهش یابد، اکسیژن به سلول‌های عضله قلبی نمی‌رسد که باعث آسیب به آن‌ها میشود.
4. تشکیل بافت غیر قابل بازگشت: در پاسخ به آسیب و مرگ سلول‌های قلبی، بافت‌های غیر قابل بازگشتی مانند اسکارها (بافت زائد) بر روی سطح قلب شکل می‌گیرند که می‌تواند عملکرد قلب را تحت تأثیر قرار دهد و باعث مشکلات قلبی بیشتری شود.
آزمایش‌هایی که بر روی بیماران مبتلا به سندرم قلب شکسته انجام میشود، علائمی مشابه با سکته قلبی یعنی مسدود شدن رگ‌های کرونر را نشان می‌دهد. اما زمانی که آنژیوگرافی عروق کرونر انجام میشود، تمامی عروق سالم و بدون انسداد هستند.
1. آزمایش‌های نشانگر علائم مشابه با سکته قلبی: افراد مبتلا به سندرم قلب شکسته ممکن است علائمی شبیه به سکته قلبی را تجربه کنند، از جمله درد در قفسه سینه، ضیق نفس، احساس خستگی و ضربان قلب نامنظم. این علائم می‌توانند باعث تردید در تشخیص و پیش بینی بیماری شوند.
2. نتایج آنژیوگرافی: آنژیوگرافی عروق کرونر یک روش تصویربرداری است که استفاده میشود تا عروق قلبی و وضعیت آن‌ها را نمایش دهد. در بیماران مبتلا به سندرم قلب شکسته، این آزمایش نشان می‌دهد که عروق کرونر بدون هیچ انسدادی هستند، در حالی که علائمی شبیه به سکته قلبی دیده میشود.
3. تفاوت با سکته قلبی: این نتایج نشان می‌دهند که در این بیماران، علائم سندرم قلب شکسته اغلب ناشی از مکانیسم‌های دیگری مانند تغییرات در عملکرد موقتی قلب و یا تنش‌های روحی-عاطفی هستند، و نه از انسداد رگ‌های کرونر.
استرس ناگهانی چگونه عضله قلب را ضعیف می کند؟
سندرم قلب شکسته به وجود می‌آید زمانی که فرد به‌طور ناگهانی و شدید تحت تأثیر استرس قرار می‌گیرد. هنگامی که فرد با استرس مواجه میشود، بدن هورمون‌ها و پروتئین‌هایی مانند آدرنالین و نورآدرنالین را برای کمک به فرد برای کنترل استرس ترشح می‌کند. اما قلب قادر به تحمل مقدار زیاد این هورمون‌ها برای مقابله با استرس نمی‌باشد.
بنابراین، آدرنالین باعث تنگی عروق کوچک قلب میشود، که این موضوع تأثیر منفی بر روی عملکرد خون‌رسانی به قلب دارد و باعث کاهش موقت جریان خون در قلب میشود. گاهی آدرنالین به صورت مستقیم وارد سلول‌های قلبی میشود و باعث افزایش مقدار کلسیم در سلول‌های قلبی میشود. در این شرایط، افزایش کلسیم در سلول‌های قلبی می‌تواند باعث ایجاد ضربان نامنظم قلبی شود و قلب به درستی تپش ندهد، به اصطلاح به آن “قلب نامنظم” گفته میشود.
نکته مهم این است که تأثیر آدرنالین بر روی قلب معمولاً موقت و قابل برگشت است و معمولاً در چند روز تا چند هفته بعد از وقوع رویداد استرسی به حالت اولیه بازمی‌گردد.
آیا سندرم قلب شکسته کشنده است؟
این بیماری، اگر تشخیص داده نشود و درمان مرتب و به موقع انجام نشود، ممکن است عواقب جانبی جدی داشته باشد و حتی منجر به مرگ باشد. این بیماری می‌تواند منجر به ضعف عضلات قلب، نارسایی احتقانی قلب، فشار خون پایین و حتی غش کردن شود.
اما اگر روند پیگیری و درمان به موقع شروع شود، معمولاً مشکل در چند هفته درمان میشود و بهبودی رخ می‌دهد. به عبارت دیگر، اگر درمان به موقع شروع شود، احتمال بهبودی بسیار بالاست و مشکلات جدی قابل کنترل خواهند بود.
نتیجه گیری
در این مقاله، به بررسی سندرم قلب شکسته یا کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو (Takotsubo cardiomyopathy) پرداخته شده است. این بیماری یک بیماری قلبی موقتی است که علائمی شبیه به حمله قلبی دارد. افراد مبتلا به این بیماری معمولاً درد در قفسه سینه و مشکلات در تنفس را تجربه می‌کنند. انجام آزمایشات مختلف می‌تواند به تشخیص این بیماری کمک کند و به‌طور کلی، برای تأیید تشخیص از مجموعه آزمایشات قلبی استفاده میشود.
اکثر افراد مبتلا به این بیماری ظرف چند روز تا چند هفته بهبود می‌یابند، اما مهم است که هر گونه علامتی از بیماری را باید جدی گرفت و به پزشک مراجعه کرد. این موارد شامل درد قفسه سینه، مشکل در تنفس، یا هر نشانه دیگری که به حمله قلبی شباهت داشته باشد. از این رو، مراجعه فوری به پزشک پس از تجربه هر گونه علامتی از این بیماری بسیار ضروری به نظر می‌رسد.
