توانایی تحمل ابهام به فرد کمک می کند تا از نظر روانی سالم تر باشد و فشارهای زندگی بر او تاثیر کمتری بگذارد، برای مثال افرادی که در هر موقعیتی فوراً می خواهند تا خیالشان از هر جهتی راحت باشد این افراد توانایی تحمل ابهام را نداشته و به همین دلیل نمی توانند چند ساعت و یا چند روز منتظر بمانند، این موضوع بسیار مهم بوده و باید بتوانیم ویژگی تحمل ابهام را در خود افزایش دهیم تا سلامت روان خودمان را بالا ببریم، از این رو در این قسمت از پایگاه دانش برنا اندیشان تصمیم داریم تا مطلبی با عنوان توانایی تحمل ابهام و عدم تحمل ابهام و ویژگی های شخصیتی افراد را مورد مطالعه قرار دهیم تا به نتیجه معقولی در این زمینه دست یابیم، پس اگر شما هم به مطالب علمی در حوزه روانشناسی علاقه مند هستید تا انتهای مقاله با برنا اندیشان همراه باشید.
توانایی تحمل ابهام و درمان عدم تحمل ابهام
در مقاله توانایی تحمل ابهام و عدم تحمل ابهام و ویژگی های شخصیتی افراد به صورت علمی بیان می کنیم که چه اشخاصی توانایی تحمل ابهام را در شرایط مختلف زندگی دارند.
تحمل ابهام چیست؟
تحمل ابهام – عدم تحمل یک ساختار روانشناختی است که روابطی را که افراد با محرک ها یا رویدادهای مبهم دارند توصیف می کند. افراد به این محرک ها به روشی خنثی و باز یا تهدید انگارانه نگاه می کنند.
نگاهی به تاریخچه
تحمل ابهام – عدم تحمل ساختاری است که برای اولین بار در سال 1949 با کار، الس فرانکل برونسویک هنگام تحقیق در مورد قوم گرایی در کودکان مطرح شد و با تحقیقات او در مورد عدم تحمل ابهام در ارتباط با شخصیت اقتدارگرا ادامه یافت.این کار برای تعریف و سنجش میزان پاسخگویی فرد در هنگام بروز یک رویداد منجر به محرک یا موقعیت های مبهم است. وی در مطالعه خود این مفهوم را آزمایش کرد کودکانی که از نظر قومی تعصب دارند نیز بیشتر از همسالان خود ابهام را رد می کنند.
او در آزمون فراخوان داستان، کودکانی را که از نظر تعصب دارای رتبه بالا و پایین بودند، مطالعه کرد و سپس پاسخ های آنها را نسبت به یک رقم مبهم به شکل دیسک مطالعه کرد. انتظار می رود کودکانی که از نظر تعصب نمره بالایی کسب می کنند، برای پاسخ دادن به محرک مدت زمان بیشتری طول بکشد، احتمال تغییر در پاسخ آنها کمتر است و احتمال تغییر دیدگاه آنها نیز کمتر است. مطالعه ای توسط کنی و گینزبرگ (1958) در مورد آزمایش مجدد ارتباط اصلی عدم تحمل ابهام توسط فرانکل-برونسویک با قوم گرایی و شخصیت اقتدارگرا نشان داد که نتایج قابل تکرار نیستند.
پیشنهاد ویژه : کارگاه روانشناسی آموزش ذهن آگاهی
با این حال، بحث شد این ممکن است به این دلیل باشد که در زمان انجام مطالعه از روش نادرستی استفاده شده و فاقد تعریف مشخصی در مورد ساختار بوده است.بیشتر تحقیقات در مورد این موضوع در دو دهه پس از انتشار “شخصیت اقتدارگرا” به پایان رسید، با این حال ساختار هنوز هم در تحقیقات روانشناسی مورد مطالعه قرار گرفته است. بودنر سه مورد راجع به آنچه می توان برای اوضاع مبهم در نظر گرفت، بیان می کند: وضعیتی بدون نشانه های آشنا، وضعیتی که نشانه های زیادی وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرند و وضعیتی که نشانه ها وجود ساختارهای مختلفی را که باید مورد توجه قرار گیرند، نشان می دهد.
ادراک چیست؟
تلاشهای زیادی برای ایجاد مفهوم سازه تحمل ابهام – عدم تحمل صورت گرفته است تا محققان مفهوم استاندارد تری برای کار با آنها میتوانند داشته باشند. بسیاری از این تصورات براساس پروژه فرانکل-برونسویک ساخته شده است.
بودر در سال 1962 سازه این موضوع را به صورت ذیل تعریف نمود :
عدم تحمل ابهام را می توان به عنوان “تمایل به درک (به عنوان مثال تفسیر) موقعیت های مبهم به عنوان منابع تهدید” تعریف کرد. تحمل ابهام به عنوان “تمایل به درک شرایط مبهم به عنوان مطلوب” نیز میتواند باشد.
بعلاوه بوچنر در سال (1965) صفات طبقه بندی شده توسط نظریه فرانکل-برونسویک را در مورد افرادی که نسبت به ابهام تحمل ندارند به روش خودش طبقه بندی کرد.
خصوصیات افرادی که تحمل ابهام ندارند
1. نیاز به دسته بندی
2. نیاز به اطمینان
3. ناتوانی در اجازه دادن صفات خوب و بد در یک شخص
4. پذیرش اظهارات نگرش که نمایانگر نمای سفید و سیاه از زندگی است
5. اولویت دادن برای آشنا نسبت به ناآشنا
6. رد کردن غیرمعمول یا متفاوت
7. مقاومت در برابر برگشت محرک های نوسان
8- انتخاب و نگهداری به موقع یک راه حل در شرایط مبهم
9. تعطیلی زودرس
خصوصیات ثانویه افرادی را که توانایی تحمل ابهام را ندارند :
1. استبدادی
2. دگم و جزمی
3. سفت و سخت
4. ذهن بسته
5. تعصب قومی
6. غیر خلاق
7. مضطرب
8. مجازات گر
9. پرخاشگر
عملیاتی سازی و اندازه گیری
به دلیل عدم تصور مشخص از عدم تحمل ابهام، روشهای مختلفی برای اندازه گیری سازه وجود دارد. به عنوان مثال، استنلی بودنر مقیاسی را با 16 آیتم نشان داد که برای اندازه گیری نحوه پاسخگویی افراد به یک موقعیت مبهم طراحی شده است.
بلوک در سال (1951) با اندازه گیری مقدار زمان لازم برای ساختار یک وضعیت مبهم، سازه را عملیاتی کرد. هرچه سازگاری فرد کمتر باشد، نمره عدم تحمل ابهام در فرد بالاتر می رود.
لویت در سال (1953) عدم تحمل ابهام در کودکان را مورد مطالعه قرار داد و ادعا کرد که آزمون مکان تصمیم گیری و مقیاس تصور غلط هر دو به عنوان معیارهای دقیق عدم تحمل ابهام عمل می کنند.
مفاهیم روانشناختی
عدم تحمل ابهام را در جنبه های مختلف روانشناسی و سلامت روان می توان پیدا کرد. این سازه در بسیاری از شاخه های روانشناسی از جمله روانشناسی شخصیت، رشد و روانشناسی اجتماعی استفاده و یافت می شود.
چند نمونه از عملکرد استفاده از عدم تحمل و عدم تحمل را در شاخه های مختلف زیر می توان مشاهده نمود.
روانشناسی شخصیت
ساختار عدم تحمل ابهام در مطالعه و مفهوم شخصیت تاثیر دارد. در حالیکه نظریه اصلی عدم تحمل ابهام که با شخصیت های اقتدارگرا ارتباط مثبت ایجاد میکند مورد بررسی و انتقاد توسط متخصصان قرار گرفته است، و در این بخش هنوز میتوان کاربردهایی را در این مورد مشاهده نمود. یک آزمایش بر روی دانشجویان یک دانشکده برای بررسی تحمل ابهام آنها صورت گرفت و نشان داده شد دانشجویانی که در رشته هنر بودند نمرات آزمون تحمل ابهامشان بالاتر از دانشجویان رشته بازرگانی بود و این نشان میدهد که خلاقیت با توانایی تحمل ابهام ارتباط تگاتنگی می تواند داشته باشد.
روانشناسی رشد
هارینگتون و بلوک در سال 1978 عدم تحمل ابهام را در کودکان سنین پایین از 3 تا ۵ سال را ارزیابی نمودند. کودکان با استفاده از دو تست انجام شده توسط مراقبان در یک مرکز مراقبت روزانه ارزیابی شدند. محققان سپس کودکان را که هفت ساله شدند دوباره ارزیابی کردند و اطلاعات آنها نشان داد که دانش آموزان پسر که در اوایل سنین بالا توانایی تحمل ابهام نداشتند، اضطراب بیشتری داشتند، به ساختار درست بیشتری احتیاج داشتند و از ساختار شناختی کمتری برخوردار بودند.
روانشناسی اجتماعی
عدم تحمل نسبت به ابهام می تواند بر نحوه درک فرد از دیگران با آنها در تماس تأثیر بگذارد. روانشناسی اجتماعی از تحمل ابهام – عدم تحمل برای مطالعه این روابط و رابطه ای که فرد با خودش دارد استفاده می کند. تحقیقی در مورد چگونگی تعامل با عدم تحمل ابهام با هویت نژادی، همجنس گرا هراسی، رضایت زندگی زناشویی و تنظیمات روش های بارداری انجام گردیده است.
سلامت روان
تحقیقات نشان می دهد که عدم تحمل ابهام بیش از حد میتواند برای سلامت روان مضر باشد. تصور می شود عدم تحمل ابهام به عنوان یک آسیب پذیری شناختی است که می تواند همراه با وقایع استرس زای زندگی و نشخوار فکری منفی، به افسردگی منجر شود.
اندرسون و شوارتز این فرضیه را مطرح می کنند این به این دلیل است که افراد به عدم تحمل در ابهام تمایل دارند که جهان را ملموس و تغییر ناپذیر ببینند و وقتی حادثه ای رخ می دهد و این دیدگاه را بر هم می زند، این افراد با ابهام با آینده خود دست و پنجه نرم می کنند. بنابراین، کسانی که نسبت به ابهام تحمل ندارند، شروع به شناخت منفی درمورد وضعیت مربوطه خود می کنند و به زودی این شناخت ها را به عنوان یک قطعیت در نظر می گیرند و می پذیرند. این اطمینان می تواند به عنوان معیار پیش بینی افسردگی در این دسته از افراد باشد.