برنا اندیشان | مرجع تخصصی بهترین پکیج های آموزشی
همه ی ما می دانیم که کم خوابی یک مشکل بوده و باید این موضوع را با پزشک در میان بگذاریم تا درمان شود، اما در مقابل آن پرخوابی نیز مضر بوده و نشانه ای از وجود یک اختلال است که باید به آن توجه نمود. ما در این مقاله تصمیم داریم تا خطرات خواب زیاد و روش های درمان پرخوابی را در اختیار شما کاربران محترم وب سایت برنا اندیشان قرار دهیم، پس تا انتهای مقاله خطرات خواب زیاد با گروه علمی برنا اندیشان همراه باشید.
خطرات خواب زیاد و روش های درمان پرخوابی
خطرات خواب زیاد می تواند به جسم و روان ما آسیب وارد نماید از این رو باید به آن توجه کنیم و برای درمان آن اقدامات لازم را انجام دهیم تا بتوانیم به کیفیت متعادل خواب برسیم.
خطرات شگفت آور خواب زیاد
شاید متوجه آن نشوید، اما مشکلات زیادی در خواب زیاد وجود دارد
در دنیایی که بسیاری از ما برای خواب کافی تلاش می کنیم، مسئله خواب زیاد ممکن است یک مسئله لوکس به نظر برسد.
در واقع اینطور نیست. مانند خواب ناکافی، خواب زیاد نیز نشانه بی نظمی خواب است. ممکن است به یک مسئله بهداشت روان مانند افسردگی مرتبط باشد. این اغلب یک نشانه است و به این معنی است که کیفیت خواب آن فرد پایین است و می تواند نشانه ای از یک اختلال بالینی خواب باشد، از جمله آپنه انسدادی خواب یا نارکولپسی.
خواب بیش از حد با بسیاری از خطرات سلامتی همانند خواب کم همراه است، از جمله بیماری های قلبی، مشکلات متابولیکی مانند دیابت و چاقی و مشکلات شناختی از جمله مشکل در حافظه. مشابه افرادی که خیلی کم می خوابند، در افرادی که بیش از حد می خوابند خطر کلی مرگ و میر بیشتر است.
ما در مورد کمبود خواب و خطراتی که کمبود خواب برای سلامتی جسم، روحیه، روابط و عملکرد ایجاد می کند ، زیاد صحبت می کنیم اما خواب زیاد چیزی نیست که بتوان آن را نادیده گرفت.
هایپرسومنیا اصطلاح بالینی خواب بیش از حد و خواب آلودگی بیش از حد در طول روز است. خواب زیاد دارای علائم اصلی متعددی است:
• خوابیدن برای ساعتهای طولانی در شب (معمولاً فراتر از حد معمول هفت تا هشت ساعت).
• مشکل بیدار شدن از خواب در صبح (از جمله بیدار شدن از طریق زنگ هشدار).
• مشکل برخاستن از رختخواب و شروع روز.
• مشکل در تمرکز
چقدر خواب زیاد است؟
من قبلاً آن را گفته ام: فقط یک مقدار خواب مناسب وجود ندارد که در مورد همه افراد اعمال شود. نیازهای خواب فردی است. که بر اساس یک سری عوامل مشخص می شود.
ژنتیک فردی شما : ژن های شما هم بر ریتم شبانه روزی شما و هم بر روی خواب داخلی شما در سیستم اصلی خواب بیولوژیکی تأثیر می گذارد.
سن شما : ممکن است در سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی و در 50 یا 60 سالگی به هفت ساعت خواب نیاز داشته باشید.
سطح فعالیت شما : هرچه فعالیت بیشتری داشته باشید، ممکن است به خواب بیشتری نیز احتیاج داشته باشید.
سلامتی شما : هنگام کنار آمدن با مسائل بهداشتی، ما اغلب به استراحت اضافی نیاز داریم. این برای بیماری های کوتاه مدت، مانند سرماخوردگی و آنفولانزا، و همچنین بیماری های طولانی مدت یا مزمن از آرتروز گرفته تا سرطان صادق است.
شرایط زندگی شما : استرس و دوره های تغییر یا آشفتگی می تواند به طور موقت نیاز شما به خواب را افزایش دهد. (در عین حال ، این نیروها اغلب خوابیدن را دشوار می کنند.) اگر استرس مزمن باشد، می تواند خواب زیاد ایجاد کند. و فقط رویدادهای منفی یا ناخوشایند زندگی نیستند که می توانند نیاز به خواب را افزایش دهند، حتی تغییرات بزرگ زندگی که مثبت هستند، می توانند خواب بیشتری را نیز طلب کنند!
اکثر ما در طول زندگی بزرگسالی خود به جایی در شبانه روز نزدیک به ۷ الی ۹ ساعت خواب معمول نیاز داریم. ممکن است شما فردی باشید که به شش یا شش و نیم ساعت خواب نیاز دارد. اما بعید است که به جز تعداد معدودی از ما در پنج ساعت خواب شبانه یا کمتر بتوانیم در بهترین حالت کار کنیم و مشکلی نداشته باشیم. این امر در انتهای دیگر دامنه نیز به همین ترتیب صادق است. بعضی از افراد به 9 ساعت خواب شبانه نیاز دارند اما اگر به طور منظم بیش از نه ساعت می خوابید و هنوز احساس خستگی و کوفتگی می کنید، نشانه این است که بیش از حد می خوابید و وقت آن است که به علت آن نگاهی بیندازیم.
خواب زیاد و افسردگی
به ویژه در میان بزرگسالان و نوجوانان، خواب زیاد می تواند نشانه ای از افسردگی باشد. اندازه گیری خواب نوجوانان ممکن است دشوار باشد، زیرا آنها معمولاً الگوی خواب بسیار متفاوتی نسبت به ما بزرگسالان دارند. اما خواب آلودگی بیش از حد و خوابیدن در نوجوانان و جوانان می تواند یک هشدار باشد. تقریباً 40 درصد یا بیشتر از بزرگسالان زیر 30 سال مبتلا به افسردگی دچار بی خوابی می شوند.
خواب بیش از حد تنها مسئله ای در بین جوانان مبتلا به افسردگی نیست. در میان افراد مسن، علائم بی خوابی ممکن است بیشتر باشد. اما بسیاری از افراد مسن نیز در ارتباط با افسردگی دچار هایپوسومنیا می شوند. به ویژه زنان، در صورت افسردگی ممکن است در طول روز بیش از حد بخوابند و احساس خستگی مفرط کنند.
همچنین لازم به یادآوری است که در میان افراد مبتلا به افسردگی، مشکلات خواب اغلب اشکال متفاوتی دارند. افراد مبتلا به افسردگی ممکن است علائم بی خوابی و پرخوابی را تجربه کنند. یک مطالعه در سال 2014 بررسی کرد که اغلب اوقات بی خوابی و پرخوابی در بزرگسالان مبتلا به افسردگی در ایالات متحده با هم اتفاق می افتد. دانشمندان دریافتند که بیش از 27 درصد مبتلایان به بی خوابی و پر خوابی “همزمان” هستند. آنها همچنین برخی از ویژگی های قابل توجه و مشترک دیگر را پیدا کردند. افراد مبتلا به افسردگی که هم بی خوابی و هم پر خوابی را نشان دادند، دارای موارد زیر بودند:
• افسردگی شدیدتر
• نرخ بالاتر برنامه ریزی خودکشی و اقدام به خودکشی
• نرخ بالاتر اختلال کنترل تکانه
• احتمال بروز اختلال در مصرف مواد مخدر بیشتر است
این افراد همچنین بیشتر تحت درمان های بهداشت روان قرار می گیرند و احتمالاً داروهای ضد افسردگی نیز مصرف می کنند.
مطالعه دیگری که همین سال منتشر شد نشان داد که در میان افرادی که تشخیص افسردگی اساسی داشته اند، کمی کمتر از یک سوم هم بی خوابی و هم پر خوابی دارند. براساس این مطالعه، این افراد دو تا سه برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلال دو قطبی بودند.
به دلیل روابط نزدیک و پیچیده بین خواب، ریتم شبانه روزی و افسردگی، منطقی است که افسردگی شدیدتر ممکن است اغلب با مشکلات شدیدتر، متغیر و گسترده تر از خواب همراه باشد از جمله سوق دادن به خواب بیش از حد. علت و نتیجه این روابط معمولاً روشن نیست، ما اغلب نمی دانیم که آیا مشکلات خواب از جمله پرفشاری خون منجر به افسردگی می شود یا نتیجه افسردگی است یا برخی از اینها. آنچه ما می دانیم این است که این شرایط غالباً با هم همخوانی دارند.
خواب زیاد نشانه اختلال خواب است
اختلالات خواب همیشه خواب کافی را دشوار نمی کند آنها همچنین کیفیت خواب را مختل می کنند و گاهی باعث خواب آلودگی بیش از حد و خواب زیاد می شوند. هر اختلال خواب یا مسئله ای که باعث کمبود خواب شود می تواند منجر به خواب آلودگی بیش از حد در روز و تمایل به خواب بیش از حد شود، تا کمبود خواب جبران شود. اما هایپرسونیا به طور خاص با برخی از اختلالات خواب ارتباط نزدیکی دارد.
نارکولپسی
نارکولپسی یک اختلال خواب مبتنی بر عصب شناختی است که در آن مغز توانایی کنترل چرخه های خواب و بیداری را ندارد. افراد مبتلا به نارکولپسی خستگی بیش از حد در طول روز را تجربه می کنند و اغلب تمایلات شدید و غیرقابل کنترل برای خواب در طول روز دارند. آنها اغلب شب ها بی خوابی را تجربه می کنند. از آنجا که خواب آنها بسیار مختل شده است، و آنها در خوابیدن خوب در شب مشکل دارند. افراد مبتلا به نارکولپسی ممکن است مقدار کل خواب بیش از حد نداشته باشند اما خواب آلودگی مداوم بیش از حد آنها و سوق دادن آنها به خواب در طول روز، نوع خاصی از بی خوابی است.
سندرم پای بی قرار (RLS)
افراد مبتلا به سندرم پای بی قرار احساس سوزن سوزن شدن، جمع شدن، احساسات “کزکز ” در پاها را دارند. این احساسات ناخوشایند نیاز مبرم به حرکت دادن پاها را ایجاد می کند. علائم RLS غالباً هنگامی احساس می شود که فرد برای مدتی دراز بکشد و در شب بیشتر از حد شدید باشد. افراد مبتلا به RLS معمولاً علائم بی خوابی را تجربه می کنند. احساس ناخوشایند شبانه در پاهای آنها خوابیدن را بسیار دشوار می کند. در نتیجه، افرادی که از RLS رنج می برند اغلب با خواب آلودگی بیش از حد روز مواجه می شوند و ممکن است بیش از حد بخوابند، زیرا در هنگام شب از کیفیت خوب خواب برخوردار نیستند.
آپنه انسدادی خواب
افراد مبتلا به آپنه خواب هنگام خواب تنفس مختل شده را تجربه می کنند. در هنگام خواب، مجاری تنفسی برای مدت کوتاهی به طور جزئی یا به طور کامل مسدود می شود. این قسمت ها بارها و بارها در طول شب اتفاق می افتد و باعث بیدار شدن های مکرر می شود (که ممکن است فرد از آنها آگاه باشد یا نباشد) و منجر به افت شدید کیفیت خواب می شود. بیماری های جدی مرتبط با آپنه خواب وجود دارد، از جمله خطرات بیشتری برای بیماری های قلبی عروقی، سکته مغزی و دیابت.
از آنجا که کیفیت خواب تحت تأثیر آپنه خواب بسیار منفی است، افراد مبتلا به OSA معمولاً بیش از حد در طول روز خواب آلود هستند. آنها همچنین ممکن است ساعتهای طولانی را در رختخواب بگذرانند و به زمان بیشتری برای خواب نیاز داشته باشند، زیرا کیفیت خواب آنها بسیار پایین است.
بی خوابی ایدیوپاتیک بعضی از افراد بیش از حد و بدون دلیل مشخص می خوابند. این یک اختلال خواب است که تحت عنوان بی خوابی ایدیوپاتیک شناخته می شود. معنای ایدیوپاتیک “بدون علت مشخص” است. افرادی که دچار هایپوسومنیای ایدیوپاتیک هستند برای مدت طولانی در شب می خوابند و هنوز هم در طول روز احساس خستگی زیادی می کنند.
سایر دلایل خواب زیاد:
اختلالات مصرف مواد
مصرف مواد مخدر و مصرف الکل می تواند منجر به اختلال در ریتم خواب، بیداری شبانه روزی و کاهش کیفیت خواب شود و می تواند الگوی خواب بیش از حد و خستگی مفرط در روز را ایجاد کند.
خطرات خواب زیاد
شرایط پزشکی طیفی از شرایط سلامتی وجود دارد که می تواند باعث خواب زیاد و خواب آلودگی مداوم و سرزده در طول روز شود.
اختلالات عصبی
از جمله بیماری آلزایمر، پارکینسون، صرع و بیماری ام اس و همچنین آسیب های مغزی.
اضافه وزن یا چاقی
برخی از اختلالات ژنتیکی و استعدادهای ژنتیکی می تواند باعث بی خوابی شود. افرادی که سابقه خانوادگی پرخوابی دارند، بیشتر از حد خواب و خستگی روزانه را تجربه می کنند.
تعدادی از داروها می توانند باعث هایپوسومنی شوند، از جمله:
• آرامبخش ها
• داروهای مسکن
• داروهای ضد افسردگی
• داروهای ضد اضطراب
• ضد روان پریشی ها
• آنتی هیستامین ها
• ضد تشنج
چگونه با مسئله خواب زیاد کنار بیاییم
اگر بیش از حد می خوابید یا در طول روز احساس خستگی زیادی می کنید بدون توجه به میزان خوابیدن، با پزشک خود صحبت کنید. اگر متوجه تغییراتی در الگوی خواب و نیازهای خواب خود شدید، از جمله افزایش میزان خستگی یا میزان خواب، باید این موضوع را با پزشک در میان بگذارید. هنگامی که علت اصلی را شناسایی می کنید، شما و پزشک می توانید برای رفع این شرایط و خواب بیش از حد خود کار کنید.
برای بهبود کیفیت خواب و الگوی خواب، نوشیدن زیاد قهوه را محدود کنید چون به طور، مکرر و خیلی نزدیک به زمان خواب می تواند ریتم خواب بیداری شبانه روزی را مختل کرده و خواب با کیفیت بالا را تضعیف کرده و منجر به نیاز به خواب زیاد شود.
از کمبود خواب برای خواب خودداری کنید. بدن ما به دنبال خواب مورد نیاز خود خواهد بود. کم خواب رفتن شما را در موقعیتی قرار می دهد که برای جبران خسارت به طور دوره ای بیش از حد می خوابید. این الگوی خواب نامنظم برای بدن یا ذهن شما سالم نیست.
سازگاری مهمترین عنصر یک روال خواب قوی و تقویت کننده سلامتی است. میزان مناسب خواب مورد نیاز خود را مشخص کنید و سپس برنامه ای تنظیم کنید که شما را قادر سازد به طور مرتب نیازهای خود را برآورده کنید. برای به دست آوردن درست مقدار خواب مناسب ممکن است کمی آزمون و خطا طول بکشد. از دستورالعمل های گسترده ای که در بالا بیان کردم استفاده کنید و به نحوه تفکر و احساس خود در طول روز بسیار توجه کنید.
