در مقالات قبلی در رابطه با مشاوره آنلاین به صورت مفصل صحبت کردیم و ابعاد مختلف آن را مورد بررسی قرار دادیم، در این قسمت از پایگاه دانش برنا اندیشان تصمیم داریم تا به موضوعی دیگر تحت عنوان درمان از طریق شبکه های اجتماعی بپردازیم. درمان با شبکه های اجتماعی در واقع به این شکل است که درمانگر و مراجع از طریق ابزار آنلاین با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و به وسیله آن فرایند درمان صورت می گیرد. در رابطه با این موضوع نظرات متفاوتی وجود دارد و مباحثی را در پیش می کشد از جمله فاصله دور چه تاثیری بر روند درمان می گذارد و همچنین موافقانی وجود دارد که از این روش درمانی حمایت می کنند. ما در این بخش تصمیم داریم تا مقاله ای تحت عنوان درمان با شبکه های اجتماعی و تاثیر تکنولوژی های جدید بر فرایند درمان روانشناسی را مورد مطالعه و بررسی قرار دهیم، پس اگر شما هم علاقه مند به موضوعات مربوط به تعامل انسان و کامپیوتر هستید تا انتهای مقاله با گروه علمی برنا اندیشان همراه باشید.
درمان با شبکه های اجتماعی و تاثیر تکنولوژی های جدید بر روانشناسی
وجود فناوری های جدید باعث شده تا در علم روانشناسی درمان با شبکه های اجتماعی ایجاد شود که به وسیله آن فرایند درمان در محدوده مکان قرار نگیرد و مراجع از هر جایی بتواند به درمانگر متصل شود.
درمان با شبکه های اجتماعی
درمان با رسانه های اجتماعی نوعی روش درمانی است. این روش از ایجاد و به اشتراک گذاری محتوای تولید شده توسط کاربر به عنوان راهی برای برقراری ارتباط با افراد و درک آنها استفاده می کند. آنها را به دامنه وب در شبکه های درمانی اجتماعی، گفتگوی همزمان یا ناهمزمان از طریق تبادل اطلاعات صوتی، متنی یا تصویری اتفاق می افتد. محتوای دیجیتال بصورت آنلاین منتشر می شود تا نوعی درمان باشد.
درمان با شبکه های اجتماعی
پیش زمینه
زمان صرف شده در اینترنت از طریق ایمیل، وب سایت، پیام رسانی فوری و رسانه های اجتماعی افزایش یافته است از سال 1999 بیش از 2554 میلیون نفر به اینترنت کاربر تبدیل شده اند. این نحوه ارتباط افراد با یکدیگر را تغییر می دهد و مفهوم واژه های خاصی را تغییر می دهد. مفاهیم “هویت”، “دوست”، “مانند” و “متصل” در کنار فناوری سازگار شده اند.افراد تحت تأثیر به اشتراک گذاری داده ها، بازاریابی اجتماعی و ابزارهای فناوری قرار دارند. وسایلی که ما را به هم متصل می کنند، انتظارات جامعه و هنجارهای اجتماعی را تغییر داده اند. درمانگران روش هایی را که این امر بر تعاملات شخصی مشتری تأثیر می گذارد تشخیص می دهند. حداقل برخی از درمانگران نیز پیامدهای اخلاقی استفاده حرفه ای خود از رسانه های اجتماعی را درک می کنند زیرا کدهای اخلاقی به گونه ای تنظیم شده اند که شامل رسانه های جدید باشند.
خدمات درمانی متعددی از طریق اینترنت ارائه می شود. متخصصان بهداشت روان می توانند خدمات خود را از طریق ایمیل و کنفرانس ویدیویی گسترش دهند. درمان الکترونیکی، مشاوره آنلاین، سایبر تراپی و درمان با شبکه های اجتماعی، مشابه مواردی هستند که هر یک از اینترنت برای تهیه درمان برای بیماران استفاده می کنند.
جنجال های مربوطه
در بحث درمان آنلاین موارد مثبت و منفی وجود دارد. انتقاد از ارائه روش درمانی از طریق روش های آنلاین ناشی از نگرانی در مورد عدم تماس فیزیکی است. ویژگی های مهمی از درمان وجود دارد که از طریق درمان رو در رو ایجاد می شود مانند انتقال و ضد انتقال که نمی تواند از طریق درمان آنلاین ایجاد شود. Patricia R. Recupero و Samara E. Rainey در مقاله خود “رضایت آگاهانه برای E-Therapy” مجله روان درمانی آمریکا اظهار داشتند که عدم تعامل چهره به چهره، خطر تشخیص غلط و سؤتفاهم بین درمانگر الکترونیکی و بیمار را افزایش می دهد در نتیجه خطر عدم اطمینان را برای پزشک افزایش می دهد. همچنین نگرانی هایی درباره اینترنت وجود دارد که باعث ایجاد حواس پرتی از خود درمان می شود علاوه بر آن رازداری و حریم خصوصی نیز مطرح شده است. انتقادات مخالف بیان می کند که فاصله فیزیکی مهم نیست.