اختلال بیش فعالی ابعاد مختلفی دارد که فرد را تحت تاثیر خود قرار می دهد، یکی از مواردی که در ADHD وجود دارد حساسیت بیش از حد و نشان دادن واکنش های عاطفی شدید است. در این بخش از پایگاه دانش برنا اندیشان تصمیم داریم تا مقاله ای با عنوان حساسیت در بیش فعالی و روش های کنار آمدن با واکنش ها را مورد مطالعه و بررسی قرار دهیم. پس اگر شما هم علاقه مند به کسب اطلاعات در رابطه با این اختلال هستید تا انتهای مقاله حساسیت در بیش فعالی با گروه تخصصی برنا اندیشان همراه باشید.

حساسیت در بیش فعالی و روش های کنار آمدن با واکنش ها

درک حساسیت در بیش فعالی به ما کمک می کند تا بتوانیم به افرادی که دارای اختلال ADHD هستند کمک کنیم تا بتوانند با این واکنش ها به درستی برخورد نمایند.

درک حساسیت بیش از حد در ADHD

اگر به اختلال بیش فعالی و نقص توجه (ADHD) مبتلا هستید، ممکن است متوجه شوید که در برابر چیزهایی که به نظر می رسد افراد دیگر جدی می گیرند واکنش های عاطفی شدیدی نشان می دهید. احساسات بالاتر از حد بالا با ابتلا به این اختلال در هر دو موقعیت مثبت و منفی بسیار شایع هستند. همچنین برای افراد مبتلا به بیش فعالی غیر معمول نیست که از نظر جسمی نسبت به لمس، صدا، نور، حتی برچسب های لباس حساسیت نشان دهند.

تحقیقات نشان می دهد بسیاری از افراد مبتلا به ADHD در تنظیم عاطفی مشکلی دارند، علائمی مانند تحمل ناامیدی کم، تکانشگری، طغیان مزاج و نوسانات خلقی قابل توجه را تجربه می کنند. این موارد با کیفیت پایین زندگی در بزرگسالان مبتلا به ADHD همراه است، از جمله کاهش وضعیت تأهل و خطر بالاتر حوادث رانندگی و دیگر چیزها را به دنبال دارد.

حساسیت های عاطفی و ADHD

خود کنترلی عاطفی، به ویژه که به احساسات دشواری مانند ناامیدی، عصبانیت یا غم و اندوه مربوط می شود می تواند برای فرد مبتلا به ADHD بسیار چالش برانگیز باشد. تجربه احساسات منفی بسیار عمیق و توانایی کمی برای کنترل پاسخ شما بسیار دردناک است. علاوه بر این، حساسیت های عاطفی اغلب می توانند بر روابط اجتماعی تأثیر بگذارند، وقتی دیگران در حال دریافت این احساسات شدید هستند می تواند در رابطه بین فردی نیز مشکل ایجاد شود.

وقتی فردی تکانشی است، به سادگی واکنش نشان می دهد که این واکنش ها با شدت انجام می شود. اینکه بتوانید پاسخ را به تأخیر بیندازید به فرد اجازه می دهد کمی از احساسات جدا شود و به روشی عینی تر واکنش نشان دهد. این توانایی به تاخیر انداختن پاسخ گاهی اوقات برای مبتلایان به بیش فعالی بسیار دشوار است.

در این مرحله، مشخص نیست که آیا علائم مربوط به اختلال در تنظیم هیجانی ناشی از خود ADHD است یا بیماری های روانپزشکی همراه آن، که بسیاری از افراد مبتلا به ADHD دارند.

همچنین ممکن است به دلیل تجارب گذشته و بزرگ شدن با برچسب های منفی مرتبط با ADHD، برخی از افراد مبتلا به ADHD نسبت به اظهارات یا شکایات منفی یا حتی پیشنهادات ملایم دیگران حساسیت بیشتری از خود نشان دهند.

ADHD و حساسیت های جسمی

بسیاری از افراد مبتلا به بیش فعالی نیز نسبت به محیط فیزیکی خود حساسیت زیادی نشان می دهند. به نظر می رسد به دلیل کمبود صدای تهویه هوا یا چراغ های شمع سوسو زدن یا خراشیدن برچسب روی پیراهن می تواند باعث حواس پرتی عمده شود. وقتی شخصی نتواند پاسخ خود را به محرک های ورودی مانند مناظر و صدا، فیلتر و مهار کند، همه چیز باعث حواس پرتی او می شود.

حساسیت در بیش فعالی

این فرد به جای اینکه در بی توجهی به مشکل بر بخورد، ممکن است به همه چیز توجه کند که آیا مرتبط است یا نه. این می تواند بسیار گمراه کننده باشد. مشکلات یکپارچه سازی ورودی حسی نیز ممکن است به حساسیت های جسمی کمک کند.

یک ضربه ساده روی شانه معلمین دلسوز ممکن است برای برخی از دانش آموزان مبتلا به ADHD تحریک کننده باشد. در نتیجه، واکنش برای این کودک مشکلاتی ایجاد می کند و برای معلم گیجی ایجاد می کند. برای بزرگسالان مبتلا به ADHD، این حساسیت ها در اطراف لمس و تحریک حسی نیز می تواند مشکلات زیادی در روابط صمیمی ایجاد کند.

کنار آمدن با حساسیت بیش از حد در ADHD

در حالی که حساسیت بیش از حد و احساسات افزایش یافته گاهی اوقات می توانند مانند یک باری احساس شوند، شما می توانید تکنیک هایی را یاد بگیرید که به شما کمک می کند تا کنار بیایید و از این ویژگی ها به نفع خود استفاده کنید. افراد مبتلا به ADHD اغلب بسیار خلاق و همدل هستند، ویژگی هایی که می توانند سرمایه های بزرگی در جامعه ما باشند.

آگاهی و درک این حساسیت ها که غالباً با بیش فعالی همراه هستند، اولین قدمی است که به شما کمک می کند تا این اختلال را به عنوان یک اختلال ببینید و نه این که تمام شخصیت خود را منفی ارزیابی کنید این می تواند به شما کمک کند از انتقاد غیرضروری و غیرسازنده جلوگیری کنید.

نکات اضافی برای مقابله با ADHD

ورزش منظم را در زندگی خود ایجاد کنید

توجه داشته باشید که چه زمانی بیشتر در معرض واکنش های اغراق آمیز هستید، مثلاً هنگام نوسانات هورمونی، بسیاری از زنان مبتلا به ADHD را تحت تأثیر قرار می دهد.

هر روز زمان معمول وجود این حساسیت ها را برنامه ریزی کنید

اگر این مسائل همچنان برای شما دردسرساز هستند، با پزشک خود صحبت کنید و با هم، راهکارهایی برای مدیریت این حساسیت ها در زندگی روزمره خود تدوین کنید.

نوشته قبلی