کارگاه روانشناسی اعتماد و شکل گیری آن در انسان

در این قسمت از فروشگاه برنا اندیشان تصمیم داریم تا یکی دیگر از پکیج های آموزشی با عنوان کارگاه روانشناسی اعتماد و روش های شکل گیری اعتماد در انسان را برای دانلود در اختیار شما کاربران محترم وب سایت برنا اندیشان و تمامی علاقه مندان به کارگاه های روانشناسی قرار دهیم.

کارگاه روانشناسی اعتماد و روش های شکل گیری اعتماد در انسان

در کارگاه روانشناسی اعتماد و روش های شکل گیری اعتماد در انسان شما علاقه مندان به مباحث روانشناسی به صورت کامل با مراحل شگل گیری اعتماد و اصول اعتماد کردن آشنا خواهید شد.

وقتی می‌گوییم «زندگی» ، باید به مفهوم «نیاز» هم توجه کنیم. انسان‌ها، حیوانات، گیاهان و حتی ستاره‌ها و کهکشان‌ها نیز، برای اینکه به حیات خود ادامه دهند، به عامل‌های پیرامونی متعددی نیاز دارند. سرنوشت کره ماه و کره زمین، به جاذبه‌ای بستگی دارد که آن دور را در مداری مشخص قرارداده است. اگر یکی از آنها از این مدار خارج شود، دیگری محکوم به مرگ است.

اعتماد چیست؟

اعتماد یعنی اطمینان از اینکه طرف مقابل در روابطش با شما، قصد ضربه زدن ندارد. اطمینان از اینکه او نیز شما را دوست دارد. اعتماد یعنی رسیدن به شناختی معمولی و معقول درباره ارتباط افراد و تعیین حدود و مرزها برای ایجاد ارتباط.

تعریف اعتماد

تعریف اعتماد در لغت به معنای تکیه کردن، واگذاشتن کاری به کسی، اطمینان، وثوق، باور و اعتماد است.

این واژه در متون جامعه‌شناسی معمولاً به صورت زیر تعریف می‌شود: اعتماد «باوری قوی به اعتبار، صداقت و توان یک فرد، انتظاری مطمئن و اتکا به یک ادعا یا اظهارنظر، بدون آزمون کردن آن است» در جای دیگر آمده که اعتماد عبارت است از اطمینان به دیگران با وجود امکان فرصت‌طلبی، عدم قطعیت و مخاطره‌آمیز بودن آنان اعتماد نوعی شرط‌بندی در مورد کنش‌هایی است که دیگران در آینده انجام خواهند داد. تعریف اعتماد عبارت است از واگذاری منابع به دیگران با این انتظار که آن‌ها به‌گونه‌ای عمل خواهند کرد که نتایج منفی به حداقل ممکن کاهش یابد و دستیابی به اهداف میسر گردد(جواهری و بالاخانی، ۱۳۸۵).

چگونه اعتماد کنیم؟

یک اصل دینی، اخلاقی و انسانی به ما می‌گوید: «همه افراد خوبند، مگر اینکه بدی آنها ثابت شود.»

اما این اصل به ما نمی‌گوید که همه افراد به یک درجه خوبند. از طرف دیگر، در هر جامعه‌ای افرادی وجود دارند که ظاهری خوب دارند، اما در باطن چنین نیستند.

چگونه اعتماد دیگران را به خود جلب کنیم؟

شما از کسی که می‌خواهید به او اعتماد کنید، چه انتظارهایی دارید؟

فکر می‌کنم پاسخ شما اینها باشند:

1- می‌خواهید با شما صادقانه برخورد کند.

2-  می‌خواهید هرگز از او دروغی نشنوید.

3- می‌خواهید او خوش قول باشد.

4- می‌خواهید امانتداری باشد.

5- می‌‌خواهید در روابط با شما معقول و منطقی باشد.

6- می‌خواهید در پیمان دوستی‌تان وفادار باشد.

و…

چه چیزهای دیگری از کسی که قصد دارید به او اعتماد کنید، انتظار دارید؟ حالا برای جلب اعتماد دیگران، سعی کنید خودتان این‌گونه باشید. دیگران نیز انتظار دارند.

گاهی وقت‌ها تجربیات ما در زندگی و ضربه‌ خوردن از افرادی که فکر می‌کرده‌ایم خوب هستند، نظر ما را نسبت به اصل فوق عوض می‌کند. عده‌ای از مردم معتقدند. «همه افراد بدند، مگر اینکه خوبی آنها ثابت شود.»

اصل دوم غلط است. علاوه بر اینکه گناه بزرگی به حساب می‌آید، باعث می‌شود ما به سختی به کسی اعتماد کنیم و کم نیستند.

این‌گونه افراد سختگیر که در نهایت، به انزوا و تنهایی روی می‌آورند و دچار مسائلی می‌شوند که تنهایی و انزوا برای انسان پدید می‌آورد. بسیاری از مسائلی که از سوی هم‌سن و سال‌های شما در ارتباط با دوستی و دوستیابی مطرح می‌شوند، پیرامون موضوع اعتماد می‌چرخند. بسیاری از شما، چوب اعتمادهای بی‌جای خود را خورده‌اید. پس چه کار باید کرد؟ آیا باید به همه اعتماد کرد؟ یا باید به همه بی‌اعتماد بود؟

سعی کنید، فردی صادق، راستگو، خوش‌قول، امانتدار، وفادار و منطقی باشید. این صفت‌های خوب از شما فردی قابل اعتماد می‌سازند. پس این صفت‌ها را در خودتان تقویت کنید. وقتی این گونه باشید، قابل اعتماد می‌شوید؛ به‌خصوص نزد والدین خود.

برای مثال فرض کنید، می‌خواهید برای جشن تولد دوستتان به خانه‌اش بروید. باید جا و مکان، و زمان رفت و برگشتتان را به والدین بگویید، در رعایت این زمان‌ها بکوشید و در سر راه خود به جای دیگری نروید. بدون تعجیل، سر وقت بروید و بدون تأخیر، سروقت بر گردید.

هیچ رابطه‌ای بدون اعتماد شکل نمی‌گیره. روانشناسا می‌گن زندگی بشر با اعتمادش تو زمان نوزادی به مادرش شروع می‌شه، بنابراین جزو حیاتی‌ترین احساساتیه که انسان رو درگیر خودش می‌کنه.

اعتماد تو هر رابطه‌ای ضروریه، حتی اگه ملاک مشخص‌مون نباشه، اما ناخودآگاه ما درباره هر چیزی به قابل اعتماد بودن یا نبودن اون فکر می‌کنه. از صندلی‌ای که روش می‌شینیم تا غذایی که می‌خوریم و هر رابطه‌ای که شروع می‌کنیم یا ادامه می‌دیم به اعتماد ما بستگی داره.

اعتماد نقش طنابی رو داره که آدما رو به همدیگه وصل می‌کنه. هرجا که این طناب پاره یا شل بشه فاصله آدما هم از همدیگه زیاد می‌شه. کافیه دوست‌تون یه بار از شما بد حسابی ببینه، بعدش باید مدت‌ها تلاش کنید تا این طناب پاره شده رو ترمیم کنید.

سعی کنید همیشه آدم قابل اعتمادی برای اطرافیان‌تون باشید و هر جا که احساس کردید اعتماد به رابطه خدشه‌دار شده، به فکر راهی برای ترمیم اعتماد باشید. به دیگران هم این فرصت رو بدید که اعتماد خدشه‌دار شده رو ترمیم کنن، اما هیچ وقت مطمئن نباشید که همه چیز مثل روز اولش می‌شه.

طناب رابطه رو سفت بچسبید و هر کاری از دست‌تون برمیاد انجام بدید که این طناب بیشتر و بیشتر دور رابطه‌هاتون بپیچه.