برنا اندیشان | مرجع تخصصی بهترین پکیج های آموزشی
اختلال سادیسم جنسی یک نوع اختلال نابهنجاری جنسی است که در آن فرد به طرز غیرعادی و اجتماعی، لذت از آزار و اذیت جسمانی یا روحی طرف جنسی مخالف خود می‌برد. افراد مبتلا به این اختلال، در زمان انجام فعالیت جنسی، با پذیرش و اجرای عملیات مرتبط با زیان رساندن به دیگران، به اشکالی از تفریح و رضایت دست می‌یابند. این اختلال یکی از اختلالات نابهنجاری جنسی روانشناختی است که در دسته‌بندی DSM-5 (دلیل و آمار اختلالات روانی) شناخته شده است.
کتاب DSM-5، که مخفف “راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی” است، به عنوان یک منبع معتبر در حوزه تشخیص و توصیف اختلالات روانشناختی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این سیاق، جزئیات و ویژگی‌های اختلال سادیسم جنسی بر اساس DSM-5 به دقت تعریف شده‌اند.در این قسمت از مجله علمی برنا اندیشان تصمیم داریم تا مقاله ای کامل در مورد سادیسم جنسی را مورد مطالعه و بررسی قرار دهیم.
سادیسم جنسی چیست؟
اختلال سادیسم جنسی، همانطور که از نامش پیداست، یک نوع اختلال نابهنجاری جنسی است که در آن فرد در حین انجام فعالیت‌های جنسی، به میزان غیرمعمولی و اجتماعی به آزار و اذیت شریک جنسی خود مشغول می‌شود و این عمل برای او به عنوان منبع لذت محسوب می‌شود.
به عبارت دیگر، فرد از طریق ایجاد صدمات جسمانی یا روانی به شریک جنسی، به لحاظ جنسی و روانی از این تجربه لذت می‌برد. بدیهی است که مشاهده زحمات و درد شخص مقابل نیز برای او ارزش زیادی دارد.
این اختلال به عنوان یک زیرمجموعه از اختلالات نابهنجاری جنسی روانشناختی در نظام DSM-5 شناخته شده است. با استفاده از این سیستم تشخیصی و آماری، جزئیات و ویژگی‌های اختلال سادیسم جنسی به دقت تعریف شده‌اند.
ملاک های تشخیصی اختلال سادیسم جنسی
همچنین پیشنهاد می شود به مقاله بردگی جنسی مراجعه فرمایید. در طول یک دوره حداقل ۶ ماه، شخص باید تحریک جنسی مکرر و شدید ناشی از تسلیم به نیازهای آزار دهنده جسمانی یا روانی شخص دیگر را تجربه کند. این تحریک‌ها می‌توانند از طریق خیالپردازی‌ها، امیال یا رفتارهای خود نشان داده شوند.
در این مدت زمان، شخص مورد نظر باید با شخصی دیگر به‌عنوان شریک جنسی در این اعمال شرکت کرده و ایجاد رنج جسمانی یا روانی برای طرف مقابل را ترجیح دهد. علاوه بر این، این اعمال باید به گونه‌ای باشند که نهایتاً منجر به عدم رضایت یا ایجاد مشکلات قابل ملاحظه در زمینه‌های اجتماعی، شغلی یا دیگر زمینه‌های حیاتی شخص گردند.
اگر شخص مورد بررسی در محیط کنترل شده زندگی می‌کند، می‌تواند مواقعیت‌های محدودی داشته باشد که اجازه انجام رفتارهای جنسی سادیستی را به او می‌دهد. در مورد بهبود کامل، اگرچه شخص به طور مستمر در محیط کنترل نشده فعالیت نمی‌کند، اما اگر این اعمال در یک محیط نهادی یا محیط دیگر زندگی انجام شود و در طول حداقل ۵ سال هیچ ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه در زمینه‌های اجتماعی، شغلی یا دیگر زمینه‌های حیاتی شخص رخ ندهد، تشخیص اختلال سادیسم جنسی قائل نمی‌شود.
ویژگی های تشخیصی اختلال سادیسم جنسی
ملاک‌های تشخیصی برای اختلال سادیسم جنسی به افرادی اشاره دارد که به‌صورت آگاهانه اقرار می‌کنند که دارای تمایلات نابهنجاری جنسی به رنج دادن جسمانی یا روانی فرد دیگر هستند یا کسانی که در حالی‌که شواهد محکمی بر این نشان دهند، هرگونه تمایل جنسی به ایجاد رنج در دیگران را انکار می‌کنند.
افرادی که به صراحت تمایل جنسی خود به ایجاد رنج در دیگران را تایید می‌کنند، به عنوان “افراد تایید کننده” شناخته می‌شوند. اگر این افراد علاوه بر تایید تمایلات جنسی خود، مشکلات روانی – اجتماعی نیز به دلیل تمایلات یا ترجیحات جنسی خود به رنج دادن دیگران را اعلام کنند، می‌توان آنها را به عنوان افراد مبتلا به اختلال سادیسم جنسی شناخت.
اما اگر افراد تایید کننده اظهار ناراحتی نکنند ولی نشانه‌های مانند اضطراب، وسواس‌های فکری، احساس گناه یا شرم به خاطر تمایلات نابهنجاری جنسی ظاهر شود، و این تمایلات موانع دنبال کردن هدف‌های آنها شود و گزارش‌های شخصی یا سوابق روانپزشکی و قانونی نشان دهد که افراد به مطابقت با این تمایلات عمل نمی‌کنند، در این صورت ممکن است این افراد تمایل جنسی سادیسمی داشته باشند، اما معیارهای اختلال سادیسم جنسی برآورده نشده باشند.
انواع افرادی که انکار می‌کنند که هرگونه تمایلی به ایجاد رنج در جسمان یا روان فرد دیگر دارند، شامل افرادی می‌شوند که با وجود حقیقت‌های مثبت و ثابت مبنی بر اینکه در مواقع مختلف، فردانه‌ای را به درد یا رنج می‌انداخته‌اند، اما از هرگونه تمایل یا خیالپردازی درباره این رفتارهای جنسی انکار می‌کنند.
این افراد ممکن است ادعا کنند که دوره‌های مشخصی از تعرض جنسی، بطور غیر عمد یا غیر جنسی اتفاق افتاده است. از سوی دیگر، افراد دیگر ممکن است رفتارهای جنسی گذشته خود را که به درد یا رنج فرد ناراضی انجامیده است، تأیید کنند، اما هرگونه تمایل جنسی مداوم به ایجاد رنج در جسمان یا روان فرد دیگر را گزارش ندهند.
این افراد به عنوان “انکارکنندگان” شناخته می‌شوند، زیرا به شدت تمایلات یا خیالپردازی‌های خود را که مرتبط با اثرات جنسی ناشی از وارد کردن درد یا رنج می‌شود، انکار می‌کنند. این انکار منجر به عدم اعتراف به ناراحتی ذهنی یا اختلال اجتماعی که به علت این تحریکات ناشی می‌شود، می‌شود. با این حال، معیارهای تشخیصی بر اساس DSM-5 نشان می‌دهد که رفتار مکرر این افراد، وجود اختلال سادیسم جنسی را تایید می‌کند.
به این معنا که آنها با انجام اقدامات مشخص و ناشی از تحریکات جنسی، ناراحتی، آسیب بالینی یا خطر برای دیگران ایجاد می‌کنند. این نشانگان، همزمان با انکار آنها، ادله مؤثری برای وجود اختلال سادیسم جنسی فراهم می‌کند.
سادیسم جنسی که به صورت مکرر تجربه می‌شود و شامل افرادی است که به عنوان قربانیان ناراضی در نظر گرفته می‌شوند (به این معنا که هر فرد در زمان‌ها یا فرصت‌های جداگانه مورد آزار قرار گرفته است)، به طور کلی به صورت سه یا بیشتر تفسیر می‌شود. این تفسیر به این معناست که در هر زمان، این افراد به سه یا بیشتر افراد به عنوان قربانی توجه می‌کنند و به تحریکات جنسی ناشی از آزار و اذیت آنها لذت می‌برند.
ممکن است موارد کمتری نیز وجود داشته باشد که به عنوان برآورده این ملاک تفسیر شوند، به این معنا که یک فرد ممکن است با وارد کردن درد و رنج به یک فرد، حتی به صورت تکراری، این ملاک را برآورده کند. این اتفاق ممکن است در صورت وجود شواهد متعدد در خصوص تمایل نیرومند یا ترجیح به وارد کردن درد و رنج که به قربانی یکتا مرتبط باشد، روشن شود.
از اهمیت آنجا که قربانیان متعدد، مطابق با توضیحات پیشین، به تنهایی شرط کافی اما نه لازم برای تشخیص هستند. به عبارت دیگر، حتی اگر تنها یک فرد به عنوان قربانی مورد تأیید قرار گیرد، اگر فرد به صورت واضح تمایل جنسی سادیسمی شدید را تأیید کند، ملاکها ممکن است برآورده شوند.
ملاک الف، که به زمانی مشخص برای تشخیص سادیسم جنسی اشاره دارد، به مدت حداقل ۶ ماه بودن نشانه‌ها یا علایم این اختلال را تاکید می‌کند. این چارچوب زمانی به عنوان یک راهنمای عمومی مطرح شده است و نه به عنوان یک آستانه مطلق، به منظور اطمینان از اینکه تمایل جنسی به وارد کردن درد و رنج به قربانیان ناراضی به صورت موقتی نباشد.
برای مطالعه بیشتر به مقاله مازوخیسم فکری مراجعه فرمایید. با این حال، در صورت وجود دوره‌های مکرر، حتی اگر نسبت به دوره زمانی ۶ ماهه کوتاه‌تر باشند، می‌توان تشخیص سادیسم جنسی را در نظر گرفت. این بدان معناست که حتی اگر رفتارهای سادیستی به صورت مداوم ولی در دوره‌های زمانی کوتاه‌تری رخ دهند، این ملاک نیز می‌تواند به عنوان یک اثر مهم برای تشخیص اختلال در نظر گرفته شود.
ویژگی های مرتبط با تشخیص اختلال سادیسم جنسی
مصرف گسترده پورنوگرافی که تمایل به وارد کردن درد و رنج را دارد، گاهی به‌عنوان یک ویژگی مرتبط با اختلال سادیسم جنسی شناخته می‌شود. این به این معناست که فرد با مشاهده و مصرف فراوان محتوای پورنوگرافی که ویژگی‌های سادیسمی را از جمله وارد کردن درد و رنج را نمایش می‌دهد، ممکن است این ویژگی را به عنوان جزئی از تمایلات جنسی خود بپذیرد یا حتی در رفتارهای جنسی خود تجسس نماید. این ارتباط میان مصرف پورنوگرافی و ویژگی‌های سادیستی نشانگر احتمال ارتباط بین این دو عامل و درک بهتری از پویایی رفتارهای جنسی فرد می‌باشد.
شیوع اختلال سادیسم جنسی
شیوع اختلال سادیسم جنسی در جمعیت به‌طور دقیق مشخص نیست و به‌طور عمده بر پایه حضور افراد در محیط‌های حقوقی استوار تحت بررسی قرار می‌گیرد. این اختلال بسته به معیارهای مختلف، از ۲ تا ۳۰ درصد متغیر است.
در میان خلافکاران جنسی در ایالات متحده که به طور مؤدبانه در اعمال جنسی مشارکت داشته‌اند، کمتر از ۱۰ درصد از آنان اختلال سادیسم جنسی را دارا هستند. اما در بین افرادی که به جرم قتل با انگیزه جنسی متهم شده‌اند، شیوع اختلال سادیسم جنسی در محدوده ۳۷ تا ۷۵ درصد واقع شده است.
تحلیل این اطلاعات نشان می‌دهد که شیوع اختلال سادیسم جنسی به طور مختصرتر در گروه‌هایی که با رفتارهای جنسی مؤدبانه و مطابق با قوانین هستند، کمتر است. اما در مواردی که به جرم قتل با انگیزه جنسی متهم شده‌اند، شیوع این اختلال به نسبت بیشتر است. این تفاوت‌ها نشان‌دهنده تأثیر محیط و شرایط جرمی بر شیوع اختلال سادیسم جنسی می‌باشد و نیاز به تحقیقات بیشتر برای درک بهتر عوامل موثر در این پدیده را مطرح می‌سازد.
شکل گیری و روند اختلال سادیسم جنسی
افراد مبتلا به سادیسم جنسی در نمونه‌های حقوقی عمدتاً مردان هستند، اما گزارشات از جامعه استرالیا نشان می‌دهند که ۲/۲ درصد از مردان و ۱/۳ درصد از زنان اعلام کرده‌اند که در سال گذشته به فعالیت‌هایی همچون بند زدن، تنبیه کردن یا اشتغال در سادومازوخیسم (عبارتی که به نقش‌های سلطه گر و سلطه‌پذیر در روابط جنسی اشاره دارد) مشغول شده‌اند.
اطلاعات در مورد شکل‌گیری و روند اختلال سادیسم جنسی محدود است. برخی تحقیقات نشان داده‌اند که زنان از جوانی با تمایل به سادومازوخیسم آشنا می‌شوند و تحقیقات دیگر نشان داده‌اند که متوسط سن شروع به فعالیت‌های سادیستی در گروه مردان، حدود ۱۹/۴ سالگی بوده است.
اگرچه سادیسم جنسی به طور عمومی به عنوان ویژگی دائمی شناخته می‌شود، اما اختلال سادیسم جنسی ممکن است تحت تأثیر نوسانات در ناراحتی‌های ذهنی فرد یا گرایش او به ایجاد صدمه در برخی افراد ناراضی قرار گیرد. بالا بردن سن ممکن است تأثیر گذاری داشته باشد و این احتمالاً به دلیل اثرات کاهنده‌کننده بر روی رفتار جنسی نابهنجار یا بهنجار است.
تشخیص افتراقی اختلال سادیسم جنسی
تعدادی از اختلالات که ممکن است با اختلال سادیسم جنسی اشتباه گرفته شوند، از جمله اختلال شخصیت ضد اجتماعی، اختلال مازوخیسم جنسی، فزونخواهی جنسی و اختلالات مصرف مواد، گاهی به عنوان تشخیص‌های همزمان نیز بروز می‌کنند. بنابراین، برای تشخیص صحیح اختلال سادیسم جنسی و تفکیک آن از سایر نابهنجاری‌های جنسی یا اختلالات روانی، نیاز به ارزیابی دقیق شواهد و در نظر گرفتن علائم متمایز کننده و افتراقی‌کننده است.
افراد فعال در شبکه‌های اجتماعی و مشغول به رفتارهای سادیستی و مازوخیستی، اغلب اظهار ناراحتی درباره تمایلات جنسی خود نمی‌کنند و رفتار آنها ممکن است ملاک‌های DSM-5 را برای تشخیص اختلال سادیسم جنسی نخواهد پاسخ داد.
بنابراین، احتمالاً تمایل سادیسمی، اما نه اختلال سادیسم، در این موارد به عنوان یک تشخیص افتراقی در نظر گرفته می‌شود. این نکته نشان‌دهنده ضرورت بررسی دقیق و گسترده شواهد برای ایجاد یک تشخیص دقیق و کامل است.
همزمانی اختلالات
پیشنهاد می شود به مقاله رابطه بی دی اس ام مراجعه فرمایید. تعداد زیادی از افراد مبتلا به اختلال سادیسم جنسی عمدتاً افرادی هستند که به دلیل ارتکاب اعمال تبهکارانه، به خصوص اعمال سادیسمی علیه قربانیان ناراضی، محکوم شده‌اند. این همزمانی‌ها بیشتر بر روی افراد (که تقریباً همگی مرد هستند) متمرکز است که به علت انجام این اعمال محکوم شده‌اند.
بنابراین، این افراد به عنوان یک گروه مختصر شده از افراد مبتلا به اختلال سادیسم جنسی شناخته می‌شوند. با این حال، این همزمانی‌ها ممکن است برای افرادی که هرگز به اعمال سادیسمی یا قربانی ناراضی پرداخته‌اند، ولی به دلیل ناراحتی ذهنی از تمایل جنسی خود، ممکن است به اختلال سادیسم جنسی تشخیص داده شوند، کمتر کاربردی باشند. اختلالات معمولاً همراه با اختلال سادیسم جنسی شامل اختلالات نابهنجاری جنسی دیگر هستند و ممکن است به عنوان یک پدیده همراه در نظر گرفته شوند.
درمان اختلال سادیسم جنسی
اختلال سادیسم جنسی یک نوع اختلال نابهنجاری جنسی است که در آن فرد به وسیله تحریک‌های جنسی، از طریق آزار و اذیت جسمانی یا روانی فرد دیگر لذت می‌برد. این اختلال ممکن است باعث صدمه جسمانی یا روانی به دیگران شود و معمولاً تأثیرات منفی بر روابط اجتماعی یا شغلی فرد داشته باشد. درمان این اختلال معمولاً نیازمند مشاوره روانشناختی و در برخی موارد، درمان دارویی است.
مشاوره روانشناختی
1. تحلیل عمیق علل: مشاوره روانشناختی می‌تواند به تحلیل عمیق علل و انگیزه‌های پشت این تمایلات جنسی کمک کند و فرد را در درک بهتری از خود و روابطش قرار دهد.
2. مدیریت استرس و اضطراب: مشاوره می‌تواند به فرد کمک کند تا استرس‌ها و اضطراب‌هایی که ممکن است از این اختلال ناشی شود، مدیریت شود.
درمان دارویی
در برخی موارد، از داروها برای مدیریت علائم اضطراب یا افسردگی که ممکن است به اثرات جانبی اختلال سادیسم جنسی مرتبط باشند، استفاده می‌شود. این داروها معمولاً توسط یک پزشک تجویز می‌شوند و ممکن است شامل آنتی‌اضطرابی‌ها یا دیگر داروهای مرتبط با اختلالات روانی باشند.
مدیریت روابط
1. مشارکت فرد و روابط: مشاوره می‌تواند به فرد در مدیریت و بهبود روابط جنسی و عاطفی کمک کند و از این طریق به بهبود کیفیت زندگی او بیانجامد.
2. آموزش مهارت‌های مذاکره: افراد ممکن است نیاز به یادگیری مهارت‌های مذاکره و ارتباط موثر داشته باشند تا بتوانند نیازها و مرزهای خود را به صورت بازتابی و مسئولانه اعلام کنند.
محدود کردن آسیب به دیگران
اگر یک فرد تمایل به اجرای تمایلات سادیسمی دارد، مهم است که این تمایلات به نحوی محدود شوند که به دیگران آسیب نرسد. همکاری با متخصصین بهداشت روانی می‌تواند در این زمینه مفید باشد.
در نهایت، درمان اختلال سادیسم جنسی نیازمند همکاری بین فرد و تیم متخصصان بهداشت روانی و پزشکان می‌باشد تا بتواند بهبودی مداوم و بهینه را فراهم کند.
نتیجه گیری
اختلال سادیسم جنسی یک واقعیت پیچیده و چالش‌برانگیز در زمینه‌ی بهداشت روانی است. برای فردی که با این اختلال مواجه است یا کسی که مایل به درک بهتر این مسئله است، اهمیت دارد که به دنبال درک عمیق و درمان مناسب باشیم. از این نظر، آگاهی از علائم، علت‌ها، و راهکارهای درمانی ضروری است.
اهمیت مشاوره روانشناختی، تجویز داروهای مناسب، و بهبود مهارت‌های ارتباطی به فرد افراز می‌دهد. در عین حال، باید به یاد داشت که تسلیم خود به درمان و همکاری فعال با تیم متخصصان می‌تواند به بهبود موثری در کیفیت زندگی و روابط فرد کمک کند.
نکته مهمی که باید به آن توجه کرد، این است که هر فرد یک انسان منحصر به فرد است و هر راه حل درمانی باید به نیازها و شرایط او تلفیق شود. با بهره‌مندی از پشتیبانی‌های مناسب و اطلاعات دقیق، امکان اداره و مدیریت اختلال سادیسم جنسی و ایجاد زندگی جنسی سالم‌تر و رضایت‌بخش‌تر فراهم می‌شود.
