برنا اندیشان | مرجع تخصصی بهترین پکیج های آموزشی
بیماری های خودایمن از سیستم ایمنی بدن ناشی می شود که در آن خود سیستم ایمنی به دلیل تشخیص اشتباه به موارد سالم حمله کرده چرا که آن ها را دشمن تشخیص می دهد، یکی از این بیماری های خودایمنی، بیماری هاشیموتو است که در این بخش از برنا اندیشان قصد داریم تا مطلبی با عنوان آشنایی با بیماری هاشیموتو و شناخت علل آن و نحوه کنترل آن را مورد مطالعه و بررسی قرار دهیم، پس تا انتهای مقاله آشنایی با بیماری هاشیموتو با گروه علمی برنا اندیشان همراه باشید.
آشنایی با بیماری هاشیموتو و شناخت علل آن و نحوه کنترل آن
در مقاله آشنایی با بیماری هاشیموتو به صورت تخصصی این بیماری خودایمن را مورد بررسی قرار می دهیم و شما را با علل و عوامل آن آشنا کرده و همچنین ابعاد مختلف این بیماری را خواهید شناخت.
علل و عوامل خطر بیماری هاشیموتو
ژنتیک ، بیماری های خود ایمنی و زن بودن خطرات مربوط به این بیماری را افزایش می دهد
بیماری هاشیموتو که تیروئیدیت هاشیموتو نیز نامیده می شود یک بیماری خود ایمنی است. بیماری های خودایمن نتیجه حمله سیستم ایمنی بدن به موارد سالم است زیرا فکر می کند آنها بیماری هستند. با هاشیموتو سلولهای ایمنی به غده تیروئید حمله می کنند. این حمله باعث التهاب می شود و توانایی تیروئید در ایجاد هورمون تیروئید به اندازه کافی را مختل می کند. محققان نمی دانند چرا این اتفاق می افتد اما آنها فکر می کنند که ژنتیک مقصر است و خطر ابتلا در افرادی که سابقه خانوادگی بیماری های خود ایمنی و تیروئید دارند بیشتر است.
ژنتیک
چندین ژن ارثی در ارتباط با بیماری هاشیموتو وجود دارد اما دو نوع شایع ترین آنها HLA-DR3 و HLA-DR5 است. این ژن ها بیشتر در قفقاز دیده می شوند. داشتن یکی از این ژن ها به این معنا نیست که فرد به طور قطع هاشیموتو ایجاد می کند این فقط به این معنی است که خطر او افزایش می یابد.
بستگان افراد مبتلا به هاشیموتو همچنین خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند و از آنجا که این بیماری در زنان بیشتر دیده می شود بستگان زن بیشترین خطر را دارند. بستگان درجه یک به ویژه کودکان بیشتر مبتلا هستند تا 9 برابر برای ابتلا به این بیماری شرایطش رادارا هستند. همچنین بروز هاشیموتو در دوقلوها بیشتر از جمعیت عمومی است.
بیماری های خود ایمنی
داشتن یک بیماری خودایمنی دیگر یکی از عوامل خطر ابتلا به بیماری هاشیموتو است عکس این قضیه نیز صادق است و برخی بیماری های خودایمن با هاشیموتو همراه است از جمله بیماری سلیاک ، دیابت نوع یک و طاسی.
آنتی بادی های تیروئید
آنتی بادی های تیروئید در افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو شایع است. اغلب اوقات ممکن است آنتی بادی های مرتبط با این بیماری سالها قبل از تشخیص هاشیموتو افزایش یابد. سطح بالا ممکن است در آزمایش طبیعی به نظر برسد. با این حال یک مسئله زمانی است که تیروئید دیگر نمی تواند هورمون کافی تولید کند.
آشنایی با بیماری هاشیموتو
در حالی که اکثر افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو دارای آنتی بادی های خاص هستند حدود 5 درصد فاقد آنتی بادی تیروئید قابل اندازه گیری هستند. افراد بدون آنتی بادی تمایل به شکل خفیف تری از این بیماری دارند.
عوامل خطر در سبک زندگی
عوامل زیادی در سبک زندگی وجود دارد که در ایجاد بیماری هاشیموتو به ویژه سیگار کشیدن و استرس نقش دارد.
عوامل استرس زای سبک زندگی اضافی که با بیشتر بیماری های خود ایمنی در ارتباط هستند عبارتند از کمبود خواب ، رژیم کم کالری ، کمبودهای غذایی و کمبود فعالیت.
هنگامی که بدن مواد مغذی و سایر ملزومات مورد نیاز بدن را برای عملکرد بهینه دریافت نمی کند از سیستم های دیگر بدن به ویژه سیستم ایمنی بدن که در پاسخ بیش از حد کار می کند جبران می کند.
جنسیت
بیماری هاشیموتو بیشتر از مردان می تواند زنان را مبتلا نماید. محققان تصور می کنند که هورمون های جنسی در این امر نقش دارند برخی از زنان در طول سال اول پس از تولد نیز دچار تیروئید می شوند. این نوع مشکلات تیروئید تمایل به درمان دارند اما ممکن است بعداً در زندگی برخی از این زنان به هاشیموتو مبتلا شوند.
سن
احتمال ابتلا به بیماری هاشیموتو با افزایش سن افزایش می یابد این خطر برای زنان ، افرادی که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند و هر کسی که دارای یک بیماری خود ایمنی باشد نیز بیشتر است.
یائسگی
کاهش سطح استروژن در دوران یائسگی ممکن است بر عملکرد تیروئید تأثیر بگذارد.
محققان در یک مطالعه بررسی همکار ارتباط بین سطح استروژن ، عملکرد تیروئید و پیشرفت بیماری های تیروئید را پیشنهاد کردند.
با این حال آنها مطمئن نبودند که دقیقاً چه ارتباطی وجود دارد و اشاره کردند که مطالعه بیشتری لازم است.
عوامل خطرساز محیطی
در ادامه مقاله با عوامل خطرساز محیطی که باعث بیماری هاشیموتو می شود به صورت کامل آشنا خواهید شد.
عفونت های باکتریایی
دقیقاً مانند سایر بیماری های خود ایمنی ، هاشیموتو ممکن است توسط تعدادی از عفونت های باکتریایی انگلی ، مخمری و قارچی که از دستگاه گوارش شروع می شوند ایجاد شود.
متأسفانه بسیاری از تحقیقات در مورد ارتباط عفونت هاشیمیتو به اندازه کافی خاص نیستند تا تعیین کنند که دقیقاً چگونه عفونت های باکتریایی می توانند باعث بیماری های خود ایمنی تیروئید شوند و یا چگونه عوامل خطر را کاهش دهند.
ید زیاد
ید بیش از حد برای تحریک بیماری هاشیموتو و انواع دیگر بیماری تیروئید حدس زده شده است. در یک مطالعه از مجله پزشکی نیوانگلند محققان از چین اثرات تیروئید مکمل های ید را بررسی کردند. محققان دریافتن ید به شرکت کنندگان در مطالعه که دارای سطح ید کافی و بیش از حد بودند خطر ابتلا به بیماری تیروئید خود ایمنی را افزایش می دهد.
قرارگیری در معرض تشعشع
تحقیقات نشان داده است که ارتباطی بین قرار گرفتن در معرض اشعه و بیماری هاشیموتو وجود دارد. این بیماری در کسانی که برای درمان سرطان در معرض اشعه قرار گرفته اند شایع است. علاوه بر این در کسانی که در معرض تابش حوادث هسته ای هستند معمول است.
سوالات متداول درباره بیماری هاشیموتو
آنتی بادی هایی که باعث تیروئیدیت هاشیموتو می شود چیست؟
آنتی بادی های مرتبط با بیماری هاشیموتو و همچنین سایر بیماری های تیروئید مانند بیماری گریوز، آنتی بادی های ضد هسته (ANA) نامیده می شوند. ANA پروتئین هایی هستند که ساختارهای داخل سلول ها از جمله هسته را هدف قرار می دهند. از آزمایش ANA بعضاً برای کمک به تشخیص بیماری هاشیموتو استفاده می شود.
آیا بیماری هاشیموتو درمانی دارد؟
خیر. بیشتر افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو در نهایت دچار کم کاری تیروئید می شوند که برای آن لازم است تا پایان عمر داروهای جایگزین تیروئید مصرف کنند.
آیا تیروئیدیت هاشیموتو یک بیماری کشنده است؟
نه به خودی خود این طور نیست با این حال اگر به درستی درمان نشود بیماری هاشیموتو می تواند منجر به کم کاری تیروئید شود که می تواند عوارض جدی مانند بیماری قلبی یا نارسایی قلبی داشته باشد. در موارد شدید ، کم کاری تیروئید که در نتیجه بیماری درمان نشده هاشیموتو ایجاد می شود می تواند باعث میکسدما شود یک وضعیت بالقوه کشنده که در آن عملکردهای مختلف بدن (هضم ، تنفس ، فعالیت عصبی) به طرز چشمگیری کند می شود.
سخن پایانی
تعیین اینکه کدام عوامل خطر فرد را در معرض بیشترین خطر بیماری هاشیموتو قرار می دهد دشوار است. ژنتیک بالاترین عوامل خطر است اما اغلب این بیماری توسط عواملی ایجاد می شود که فرد نمی تواند از آنها جلوگیری کند. هر کسی که سابقه خانوادگی هاشیموتو یا سایر بیماری های خود ایمنی داشته باشد می تواند با انتخاب شیوه زندگی سالم از جمله اجتناب از استعمال دخانیات ، خواب کافی ، کنترل استرس ، رژیم غذایی سالم و متعادل و تحرک ، خطر خود را کاهش دهد.
