فیلم آموزش تکواندو از سطح پایه تا حرفه ای

در این قسمت از فروشگاه برنا اندیشان تصمیم داریم تا یکی دیگر از پکیج های آموزشی با عنوان فیلم آموزش تکواندو از سطح پایه تا سطح کاملاً حرفه ای و تخصصی را برای دانلود در اختیار شما کاربران محترم وب سایت برنا اندیشان و تمامی علاقه مندان به ورزش تکواندو و  هنرهای رزمی قرار دهیم.

فیلم آموزش تکواندو از سطح پایه تا سطح کاملاً حرفه ای و تخصصی

در فیلم آموزش تکواندو از سطح پایه تا سطح کاملاً حرفه ای و تخصصی شما علاقه مندان به هنرهای رزمی با ورزش تکواندو به صورت اصولی آشنا خواهید شد.

آشنایی با هنر رزمی تکواندو

تکواندو یا کاراته کره ای (خط زبان کره‌ای: خط هانگول: 태권도 خط هانجا :跆拳道) یک هنر رزمی کره‌ای و یکی از رشته‌های ورزش‌ی المپیک است. تکواندو ورزش ملی کره جنوبی و دارای بیشترین تعداد ورزشکار در میان ورزش‌های رزمی در سراسر دنیا است و به سلطان ضربات پا مشهور است به صورتی که تعدد و تنوع ضربات پا در تکواندو بسیار زیاد می باشد و در مقایسه با ورزش های رزمی دیگر از این لحاظ دارای برتری خاصی می باشد.

تکواندو یک رشته رزمی مدرن محسوب می‌شود که پس از جنگ جهانی دوم با کوشش استادان هنرهای رزمی کره جنوبی و با تلفیق رشته اوکیناوایی کاراته و هنرهای رزمی سنتی کره‌ای همچون تکیون و سوباک پایه‌گذاری شد. به تکواندو، کاراته کره ای نیز گفته می شد.

استیل خاص این رشته دفاعی که متکی بر ضربات پا با حداکثر و در اکثر اوقات با حداکثر قدرت و سرعت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تأکید دارد، آن را از تمام سبک‌های رزمی موجود در دنیا متمایز می‌کند. البته در این هنر رزمی از اعضای دیگر بدن مانند دست برای ضربه مشت و دفاع و هل دادن حریف و … نیز استفاده می‌شود. رده‌بندی کمربندهای تکواندو (سفید). (زرد). (سبز). (آبی). (قرمز). (مشکی دان۱ الی مشکی دان۱۰).

معنی کلمه تکواندو

ت به معنی تخریب کردن و شکست با پا

کوان به معنی شکست و تخریب کردن با دست

دو به معنی راه روش

خلاصه

کلمه تکواندو به معنی راه و روش شکستن اجسام با دست و پا است. ورزش رزمی تکواندو دارای دو سبک «ITF» و «WTF» می‌باشد که در قوانین و تجهیزات مبارزه ، فرم ها ، نوع پوشش، جزئیاتی در نوع دفاع ها و نام برخی حرکات(مانند حرکات دست) با یکدیگر تفاوت‌هایی دارند و هر کدام دارای چهار بخش می‌باشند: کیورگی: مبارزه ، پومسه یا فرم: حرکات نمایشی، هانمادانگ: حرکات رکوردی و نمایشی و شکستن اجسام و دفاع شخصی در تکواندو: البته برخی‌ها آن را به رسمیت نمی‌شناسند. تکواندو بیشتر برای آرامش روح و روان است و جنبه ی خشنی ندارد. وای ضربات مرگباری در تکواندو وجود دارد که باعث مرگ فرد میشود.

نام تکواندو چگونه انتخاب شد

در دوره باستان، انسان هیچ چیزی بیش از دست خالی نداشت تا از خودش دفاع کند لذا طبیعتاً به مبارزات برپایه همین دست خالی روی آورد. بعدها که ساخت سلاح‌ها و توسعه آن‌ها برای حمله یا دفاع آغاز گردید، بازهم مردم از مبارزه با دست خالی لذت می‌بردند که این بار برای تقویت قوای جسمی شان این کار را انجام می‌دادند و همچنین برای نشان دادن رسوم قبیله‌ای شان. مثلاً برخی قبیله‌ها سبک خاصی برای مبارزه داشته‌اند مانند سبک‌های مار، پلنگ و… که هرکدام برای فخر فروختن قبیله‌ای برای قبیله دیگر بود.

در دوران‌های اولیه شبه جزیره کره، آن‌ها سه قبیله اصلی داشتند که هرکدام از هنرهای رزمی خودشان در رقابت‌های تشریفاتی مذهبی استفاده می‌کردند. در همین مسابقات بود که مردم آرام آرام با کسب تجربه از تکنیک‌های مبارزات همدیگر توانستند بر چهارپایان وحشی نیز غلبه کنند که همین دفاع‌ها و حملات مردم آن زمان یکی از منابع تحلیل‌های امروز ما به حساب می‌آید.

بسیاری بر این باورند که همین حرکات پایه تکواندوی امروزی به حساب می‌آید که نام این ورزش نیز از نام‌های سوباک و تائه کیون و … نشات گرفته‌است. کلمه تکواندو از سه بخش تشکیل می‌شود.

• «چاریوت» خبردار ایستادن
• «کیونره» احترام گذاشتن
• «تکوان» چشم و اطاعت کردن
• «آپ» جلو
• «یوپ» بغل
• «دیت» پشت
• «چاگی» ضربه با پا
• «جیروگی» ضربه با دست
• «ماکی»یا«ماگی» دفاع کردن

شمارش اعداد در تکواندو

یک: هانا/ دو: دول(تول)/ سه: ست/ چهار: نت/ پنج: داست/ شش: یاست/ هفت: ایل کوپ/ هشت: یودول/ نه: آهوپ/ ده: یول.

اولین: ایل/ دومین: ایی/ سومین: سام/ چهارمین: سا/ پنجمین: او/ ششمین: یوک/ هفتمین: چیل/ هشتمین: پال/ نهمین: کیو/ دهمین: شیپ.

تکواندو نوین

پس از پایان جنگ و آزادی کره ورزش‌های رزمی سنتی این کشور تا حد زیادی با رشته‌های ژاپنی همانند کاراته، کندو و جودو آمیخته شده بود، در عین حال بسیاری از رزمی کاران کره هم با آموختن هنرهای رزمی چینی آن‌ها را وارد کره کرده بودند. در آن زمان بیشتر اصطلاح‌های «تانگ سو دو» و «کونگ سو دو» برای نام‌گذاری ورزشی که بعدها به تکواندو معروف شد، به کار می‌رفت.

در یازدهم آوریل سال ۱۹۵۵ نام تکواندو توسط ژنرال چوی هونگ هی در جلسه‌ای در کره بر روی هنر رزمی کره‌ای‌ها ثبت گردید و از سوی مقامات سیاسی به رسمیت شناخته شد. در شناساندن و ارائه تکواندو نوین از زحمات و تأثیرات به سزای ژنرال چوی هونگ هی بنیان‌گذار تکواندو نمی‌توان به سادگی گذشت و این حقیقتی غیرقابل انکار است. در سال ۱۹۶۵ انجمن تکواندو کره و در سال ۱۹۶۶ فدراسیون بین‌المللی تکواندو (I.T.F) در کره، و در سال ۱۹۷۳ فدراسیون جهانی تکواندو (W.T.F) با حمایت رجال سیاسی کره جنوبی تأسیس شد.